Vangelo secondo Matteo 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 E Gesù ricominciò a parlare con essi per via di parabole, dicendo: | 1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens: |
2 Il regno de' cieli è simile a un re, il quale fece lo sposalizio del suo figliuolo: | 2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo. |
3 E mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, e non volevano andare. | 3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire. |
4 Mandò di nuovo altri servi, dicendo: Dite agli invitati: il mio desinare è già in ordine, si sono ammazzati i buoi, e gli animali di serbatoio, e tutto è pronto: venite alle nozze. | 4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”. |
5 Ma quelli miser ciò in non cale: e se ne andarono chi alla sua villa, chi al suo negozio. | 5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam; |
6 Altri poi presero i servi di lui, e trattarongli ignominiosamente, e gli uccisero. | 6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt. |
7 Udito ciò, il re si sdegnò; e mandate le sue milizie, sterminò quegli omicidi, e dette alle fiamme la loro città. | 7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit. |
8 Allora disse a' suoi servi: Le nozze erano all'ordine, ma quelli, che erano stati invitati, non furono degni. | 8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni; |
9 Andate dunque a' capi delle strade, e quanti riscontrerete, chiamate tutti allo nozze. | 9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”. |
10 E andati i servitori di lui per le strade radunarono quanti trovarono e buoni, e cattivi, e il banchetto fu pieno di convitati. | 10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium. |
11 Ma entrato il re per vedere i convitati, vi osservò un uomo, che non era in abito da nozze. | 11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali |
12 E disselli: Amico, come se' tu entrato qua, non avendo la veste nuziale? Ma quegli ammutolì. | 12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit. |
13 Allora il re disse a' suoi ministri: legatelo per le mani, e pe' piedi, e gittatelo nelle tenebre esteriori: ivi sarà pianto, e stridore di denti. | 13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”. |
14 Imperocché molti sono i chiamati, e pochi gli eletti. | 14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”. |
15 Allora i Farisei ritiratisi tenner consiglio per coglierlo in parole. | 15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone. |
16 E mandano da lui i loro discepoli con degli Erodiani, i quali dissero: Maestro, noi sappiamo, che tu se' verace, e insegni la via di Dio secondo la verità, senza badare a chicchessia; imperocché non guardi in faccia gli uomini. | 16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum. |
17 Spiegaci adunque il tuo parere: È egli lecito, o no di pagare il tributo a Cesare? | 17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”. |
18 Ma Gesù conoscendo la loro malizia, disse: Ipocriti, perché mi tentate? | 18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae? |
19 Mostratemi la moneta del tributo. Ed essi gli presentarono un danaro. | 19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium. |
20 E Gesù disse loro: Di chi è questa immagine, e questa iscrizione? | 20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”. |
21 Gli risposero: Di Cesare. Allora egli disse loro: Rendete dunque a Cesare quel, che è di Cesare; e a Dio quel, che è di Dio. | 21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”. |
22 Ciò udito restarono stupefatti, e lasciatolo se ne andarono. | 22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt. |
23 In quel giorno andarono a ritrovarlo i Sadducei, i quali negano la risurrezione, e lo interrogarono, | 23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum |
24 Dicendo: Maestro, Mosè ha detto: Se uno muore non avendo figliuolo, il suo fratello sposi la moglie di lui, e dia discendenza al fratello. | 24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo. |
25 Or eranvi tra di noi sette fratelli: e il primo ammogliatosi venne a morte; e non avendo prole, lanciò la sua moglie al fratello. | 25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo; |
26 Lo stesso fu del secondo, e del terzo fino al settimo. | 26 similitersecundus et tertius usque ad septimum. |
27 Finalmente ultima di tutti morì anche la donna. | 27 Novissime autem omnium mulier defunctaest. |
28 Alla risurrezione adunque di chi sarà moglie dei sette? imperocché la hanno avuta tutti. | 28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”. |
29 Ma Gesù rispose loro: Voi siete in errore, non intendendo le scritture, nè il potere di Dio. | 29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei; |
30 Imperocché alla risurrezione né gli uomini prendono moglie, nè le donne marito; ma sono come gli Angeli di Dio nel cielo. | 30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo. |
31 Riguardo poi alla risurrezione de' morti, non avete voi letto quello, che Dio espresse, dicendo a voi: | 31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente: |
32 Io sono il Dio d'Abramo, il Dio di Isacco, il Dio di Giacobbe? Egli non è il Dio de' morti, ma de' vivi. | 32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”. |
33 Udito ciò le turbe, ammiravano la sua dottrina. | 33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius. |
34 Ma i Farisei avendo saputo, com'egli aveva chiuso la bocca a' Sadducei, si unirono insieme. | 34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum. |
35 E uno di essi dottore della legge lo interrogò per tentarlo. | 35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum: |
36 Maestro, qual è il gran comandamento della legge? | 36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”. |
37 Gesù dissegli: Amerai il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, e con tutta l'anima tua, e con tutto il tuo spirito. | 37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua: |
38 Questo è il massimo, e primo comandamento. | 38 hoc est magnum et primum mandatum. |
39 Il secondo poi è simile a questo: Amerai il prossimo tuo come te stesso. | 39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum. |
40 Da questi due comandamenti pende tutta quanta la legge, e i profeti. | 40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”. |
41 Ed essendo radunati insieme i Farisei, Gesù domandò loro, | 41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus |
42 Dicendo: Che vi pare del Cristo: di chi è egli figliuolo? Gli risposero: Di Davidde. | 42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”. |
43 Egli disse loro: Come adunque Davidde in ispirito lo chiama Signore, dicendo: | 43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens: |
44 Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra, sin a tanto che io metta i tuoi nemici per isgabello ai tuoi piedi? | 44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”? |
45 Se dunque Davidde lo chiama Signore, come è egli suo figliuolo? | 45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”. |
46 E nessuno potea replicargli parola: né vi fu, chi ardisse da quel di in poi di interrogarlo. | 46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare. |