ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

LXX	VULGATA
1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων	1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit :
2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν	2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis ?
3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι	3 Accinge sicut vir lumbos tuos : interrogabo te, et responde mihi.
4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν	4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ ? indica mihi, si habes intelligentiam.
5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης	5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti ? vel quis tetendit super eam lineam ?
6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης	6 Super quo bases illius solidatæ sunt ? aut quis demisit lapidem angularem ejus,
7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου	7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei ?
8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη	8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens ;
9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα	9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem ?
10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας	10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,
11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα	11 et dixi : Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν	12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum ?
13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης	13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea ?
14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης	14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum :
15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας	15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας	16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti ?
17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν	17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti ?
18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν	18 Numquid considerasti latitudinem terræ ? indica mihi, si nosti, omnia :
19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος	19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit :
20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων	20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.
21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς	21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras ?
22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας	22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης	23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli ?
24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον	24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram ?
25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων	25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη	26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur ;
27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης	27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes ?
28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου	28 Quis est pluviæ pater ? vel quis genuit stillas roris ?
29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν	29 De cujus utero egressa est glacies ? et gelu de cælo quis genuit ?
30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν	30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας	31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare ?
32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα	32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis ?
33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα	33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra ?
34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου	34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te ?
35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν	35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi : Adsumus ?
36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην	36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam ? vel quis dedit gallo intelligentiam ?
37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν	37 Quis enarrabit cælorum rationem ? et concentum cæli quis dormire faciet ?
38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον	38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur ?
39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις	39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,
40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες	40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur ?
41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες	41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos ?