Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 23


font
LXXBIBLIA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει1 Job tomó la palabra y dijo:
2 και δη οιδα οτι εκ χειρος μου η ελεγξις εστιν και η χειρ αυτου βαρεια γεγονεν επ' εμω στεναγμω2 Todavía mi queja es una rebelión; su mano pesa sobre mi gemido.
3 τις δ' αρα γνοιη οτι ευροιμι αυτον και ελθοιμι εις τελος3 ¡Quién me diera saber encontrarle, poder llegar a su morada!
4 ειποιμι δε εμαυτου κριμα το δε στομα μου εμπλησαιμι ελεγχων4 Un proceso abriría delante de él, llenaría mi boca de argumentos.
5 γνωην δε ρηματα α μοι ερει αισθοιμην δε τινα μοι απαγγελει5 Sabría las palabras de su réplica, comprendería lo que me dijera.
6 και ει εν πολλη ισχυι επελευσεται μοι ειτα εν απειλη μοι ου χρησεται6 ¿Precisaría gran fuerza para disputar conmigo? No, tan sólo tendría que prestarme atención.
7 αληθεια γαρ και ελεγχος παρ' αυτου εξαγαγοι δε εις τελος το κριμα μου7 Reconocería en su adversario a un hombre recto, y yo me libraría de mi juez para siempre.
8 εις γαρ πρωτα πορευσομαι και ουκετι ειμι τα δε επ' εσχατοις τι οιδα8 Si voy hacia el oriente, no está allí; si al occidente, no le advierto.
9 αριστερα ποιησαντος αυτου και ου κατεσχον περιβαλει δεξια και ουκ οψομαι9 Cuando le busco al norte, no aparece, y tampoco le veo si vuelvo al mediodía.
10 οιδεν γαρ ηδη οδον μου διεκρινεν δε με ωσπερ το χρυσιον10 Pero él mis pasos todos sabe: ¡probado en el crisol, saldré oro puro!
11 εξελευσομαι δε εν ενταλμασιν αυτου οδους γαρ αυτου εφυλαξα και ου μη εκκλινω11 Mi pie se ha adherido a su paso, he guardado su ruta sin desvío;
12 απο ενταλματων αυτου και ου μη παρελθω εν δε κολπω μου εκρυψα ρηματα αυτου12 del mandato de sus labios no me aparto, he albergado en mi seno las palabras de su boca.
13 ει δε και αυτος εκρινεν ουτως τις εστιν ο αντειπων αυτω ο γαρ αυτος ηθελησεν και εποιησεν13 Mas él decide, ¿quién le hará retractarse? Lo que su alma ha proyectado lleva a término.
14 -14 Así ejecutará mi sentencia, como tantas otras decisiones suyas.
15 δια τουτο επ' αυτω εσπουδακα νουθετουμενος δε εφροντισα αυτου [15α] επι τουτω απο προσωπου αυτου κατασπουδασθω κατανοησω και πτοηθησομαι εξ αυτου15 Por eso estoy, ante él, horrorizado, y cuanto más lo pienso, más me espanta.
16 κυριος δε εμαλακυνεν την καρδιαν μου ο δε παντοκρατωρ εσπουδασεν με16 Dios me ha enervado el corazón, Sadday me ha aterrorizado.
17 ου γαρ ηδειν οτι επελευσεται μοι σκοτος προ προσωπου δε μου εκαλυψεν γνοφος17 Pues no he desaparecido en las tinieblas, pero él ha cubierto de oscuridad mi rostro.