ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 94

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.	1 Deus ultionum, Domine, Deus ultionum, effulge.
2 Υψωθητι, Κριτα της γης? αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.	2 Exaltare, qui iudicas terram, redde retributionem superbis.
3 Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;	3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores exsultabunt?
4 Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;	4 Effabuntur et loquentur proterva, gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -
5 Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.	5 Populum tuum, Domine, humiliant et hereditatem tuam vexant.
6 Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.	6 Viduam et advenam interficiunt et pupillos occidunt.
7 Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.	7 Et dixerunt: “ Non videbit Dominus, nec intelleget Deus Iacob ”.
8 Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου? και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;	8 Intellegite, insipientes in populo; et stulti, quando sapietis?
9 Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;	9 Qui plantavit aurem, non audiet, aut qui finxit oculum, non respiciet?
10 Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;	10 Qui corripit gentes, non arguet, qui docet hominem scientiam?
11 Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.	11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.
12 Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον?	12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum,
13 δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.	13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.	14 Quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet.
15 Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.	15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde.
16 Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;	16 Quis consurget mihi adversus malignantes, aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ' ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.	17 Nisi quia Dominus adiuvit me, paulo minus habitasset in loco silentii anima mea.
18 Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.	18 Si dicebam: “ Motus est pes meus ”, misericordia tua, Domine, sustentabatme.
19 Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.	19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
20 Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;	20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, quae fingit molestiam contra praeceptum?
21 Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.	21 Irruunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnant.
22 Αλλ' ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.	22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, et Deus meus in rupem refugii mei;
23 Και θελει επιστρεψει επ' αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους? Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.	23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos,
	24 disperdet illos Dominus Deus noster.