Livre des Psaumes 88

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Cantique. Psaume. Des fils de Coré. Au maître de chant. À chanter sur un ton plaintif. Méditation de Héman l’Ezrahite.	1 Ωιδη ψαλμου δια τους υιους Κορε, εις τον πρωτον μουσικον, επι Μαχαλαθ-λεανωθ, Μασχιλ του Αιμαν του Εζραιτου.>> Κυριε ο Θεος της σωτηριας μου, ημεραν και νυκτα εκραξα ενωπιον σου?
2 Seigneur, mon Dieu, tout le jour je t’appelle, et de nuit je me lamente devant toi.	2 Ας ελθη ενωπιον σου η προσευχη μου? κλινον το ωτιον σου εις την κραυγην μου?
3 Que ma prière parvienne jusqu’à toi, prête attention quand j’appelle à l’aide.	3 Διοτι ενεπλησθη κακων η ψυχη μου, και η ζωη μου πλησιαζει εις τον αδην.
4 Car je me vois rassasié d’épreuves et mon âme est bien près de rejoindre les morts.	4 Συγκατηριθμηθην μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον? εγεινα ως ανθρωπος μη εχων δυναμιν?
5 Tu peux me compter parmi ceux qu’on enterre, je suis un homme brisé,	5 εγκαταλελειμμενος μεταξυ των νεκρων, ως οι πεφονευμενοι, κοιτωμενοι εν τω ταφω, τους οποιους δεν ενθυμεισαι πλεον, και οιτινες απεκοπησαν απο της χειρος σου.
6 qui a déjà sa place parmi les morts, semblable aux corps allongés dans la tombe, dont tu n’as plus souvenir et qui échappent à ta providence.	6 Μ' εβαλες εις τον κατωτατον λακκον, εις το σκοτος, εις τα βαθη.
7 Tu m’as relégué dans les cavernes d’en bas, dans les ténèbres de l’abîme.	7 Επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου, και παντα τα κυματα σου επεφερες επ' εμε. Διαψαλμα.
8 Tu m’as écrasé dans ta fureur, toutes tes vagues ont passé sur moi.	8 Εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου? με εκαμες βδελυγμα προς αυτους? απεκλεισθην και δεν δυναμαι να εξελθω.
9 Tu as éloigné de moi ceux qui me connaissent, tu as su faire qu’ils me regardent avec horreur. Je suis enfermé, je ne peux sortir,	9 Ο οφθαλμος μου ητονησεν απο της θλιψεως? σε επεκαλεσθην, Κυριε, ολην την ημεραν? ηπλωσα προς σε τας χειρας μου.
10 et la souffrance a terni mon regard. Tout le jour je t’appelle, Seigneur, et je tends les mains vers toi.	10 Μηπως εις τους νεκρους θελεις καμει θαυμασια; η οι τεθνεωτες θελουσι σηκωθη και θελουσι σε αινεσει; Διαψαλμα.
11 Feras-tu des miracles chez les défunts, pour que leurs ombres se redressent et t’applaudissent?	11 Μηπως εν τω ταφω θελουσι διηγεισθαι το ελεος σου η την αληθειαν σου εν τη φθορα;
12 Parlera-t-on de ta bonté chez les morts, de ta fidélité, là où tout est perdu?	12 Μηπως θελουσι γνωρισθη εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν τω τοπω της ληθης.
13 Vont-ils admirer tes merveilles dans le noir, et ta justice quand tout est oublié?	13 Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα? και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.
14 Alors, Seigneur, je crie vers toi, ma prière au matin s’élève à ta rencontre.	14 Δια τι, Κυριε, απορριπτεις την ψυχην μου, αποκρυπτεις το προσωπον σου απ' εμου;
15 Pourquoi, Seigneur, m’as-tu rejeté et me caches-tu ta face?	15 Ειμαι τεθλιμμενος και ψυχομαχων εκ νεοτητος? δοκιμαζω τους φοβους σου και ευρισκομαι εν αμηχανια.
16 Malheureux et souffrant depuis l’enfance, tu m’as porté des coups terribles, je suis à bout.	16 Επ' εμε διηλθον αι οργαι σου? οι τρομοι σου με εφανισαν.
17 Tes colères ont passé sur moi, tes épouvantes m’ont anéanti.	17 Ως υδατα με περιετριγυρισαν ολην την ημεραν? ομου με περιεκυκλωσαν.
18 Comme des eaux, tout le jour elles m’enveloppent et toutes ensemble elles m’assaillent.	18 Απεμακρυνας απ' εμου τον αγαπητον και τον φιλον? οι γνωστοι μου ειναι αφανεις.
19 Tu as éloigné de moi amis et compagnons: plus personne qui me connaisse!