1 Job prit la parole et dit: | 1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε? |
2 Vraiment vous êtes la voix du peuple, avec vous mourra la sagesse! | 2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια. |
3 Moi aussi je raisonne, tout comme vous: toutes ces choses ne sont neuves pour personne. | 3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα; |
4 Mais même mon ami ne fait que se moquer, lorsque je crie vers Dieu et demande une réponse. Un homme droit, parfait, on s’en moque: | 4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται. |
5 “Tant pis pour les malchanceux!”, dit celui qui réussit, “donne un coup à celui qui chancelle”. | 5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος. |
6 Mais vois que les pillards sont tranquilles chez eux; ils peuvent provoquer Dieu en toute sécurité, ils l’ont mis dans leur poche. | 6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν. |
7 Veux-tu interroger les bêtes? elles t’instruiront; demande aux oiseaux du ciel, ils te le diront. | 7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει? |
8 Ceux qui rampent sur le sol te feront la leçon, et les poissons des mers t’en donneront les détails. | 8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη. |
9 Qui ne sait parmi eux que tout est l’œuvre de la main du Seigneur? | 9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα; |
10 Il dispose de l’âme de tout être vivant et du souffle de vie des humains. | 10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος. |
11 L’oreille, bien sûr, est faite pour comprendre, et le palais pour apprécier la nourriture; | 11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου; |
12 ce sont les anciens qui possèdent la sagesse, une longue vie permet de discerner… | 12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων. |
13 Mais à Dieu appartiennent sagesse et vaillance, le discernement avec l’intelligence. | 13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν. |
14 S’il détruit, nul ne va reconstruire; celui qu’il emprisonne ne sera pas délivré. | 14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων. |
15 S’il retient les eaux, c’est la sécheresse, s’il les relâche, la terre est inondée. | 15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην. |
16 Il possède la force et l’art de décider: il sait qui trompera et qui sera trompé. | 16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων. |
17 Il fait aller pieds nus les grands seigneurs; aux gouvernants, il leur fait perdre la tête. | 17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας. |
18 Il déboucle le ceinturon des rois, et leur fixe sur les hanches le pagne du captif. | 18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον. |
19 Il fait aller pieds nus les prêtres, et il renverse les puissants. | 19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους. |
20 Il laisse sans réponse les conseillers sûrs, il prive les anciens de leur bon sens. | 20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων. |
21 Il fait que les nobles soient méprisés; aux solides, il leur déboucle le ceinturon. | 21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων. |
22 Il sort de l’obscurité la chose qui fut enfouie, il jette à la lumière ce qui était dans l’ombre. | 22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου. |
23 Il donne aux nations la grandeur, et puis la ruine, il fait s’étendre un peuple, ensuite il le supprime. | 23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα. |
24 Il fait perdre le sens aux chefs du pays: les voilà perdus dans un chaos sans issue. | 24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω? |
25 Ils tâtonnent dans le noir: aucune lumière! ils titubent comme s’ils avaient bu. | 25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων. |