Livro dos Salmos 105
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | LXX |
---|---|
1 Aleluia. Celebrai o Senhor, aclamai o seu nome, apregoai entre as nações as suas obras. | 1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω οτι χρηστος οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου |
2 Cantai-lhe hinos e cânticos, anunciai todas as suas maravilhas. | 2 τις λαλησει τας δυναστειας του κυριου ακουστας ποιησει πασας τας αινεσεις αυτου |
3 Gloriai-vos do seu santo nome; rejubile o coração dos que procuram o Senhor. | 3 μακαριοι οι φυλασσοντες κρισιν και ποιουντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω |
4 Recorrei ao Senhor e ao seu poder, procurai continuamente sua face. | 4 μνησθητι ημων κυριε εν τη ευδοκια του λαου σου επισκεψαι ημας εν τω σωτηριω σου |
5 Recordai as maravilhas que operou, seus prodígios e julgamentos por seus lábios proferidos, | 5 του ιδειν εν τη χρηστοτητι των εκλεκτων σου του ευφρανθηναι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου του επαινεισθαι μετα της κληρονομιας σου |
6 ó descendência de Abraão, seu servidor, ó filhos de Jacó, seus escolhidos! | 6 ημαρτομεν μετα των πατερων ημων ηνομησαμεν ηδικησαμεν |
7 É ele o Senhor, nosso Deus; suas sentenças comandam a terra inteira. | 7 οι πατερες ημων εν αιγυπτω ου συνηκαν τα θαυμασια σου ουκ εμνησθησαν του πληθους του ελεους σου και παρεπικραναν αναβαινοντες εν τη ερυθρα θαλασση |
8 Ele se lembra eternamente de sua aliança, da palavra que empenhou a mil gerações, | 8 και εσωσεν αυτους ενεκεν του ονοματος αυτου του γνωρισαι την δυναστειαν αυτου |
9 que garantiu a Abraão, e jurou a Isaac, | 9 και επετιμησεν τη ερυθρα θαλασση και εξηρανθη και ωδηγησεν αυτους εν αβυσσω ως εν ερημω |
10 e confirmou a Jacó irrevogavelmente, e a Israel como aliança eterna, | 10 και εσωσεν αυτους εκ χειρος μισουντων και ελυτρωσατο αυτους εκ χειρος εχθρου |
11 quando disse: Dar-te-ei a terra de Canaã, como parte de vossa herança. | 11 και εκαλυψεν υδωρ τους θλιβοντας αυτους εις εξ αυτων ουχ υπελειφθη |
12 Quando não passavam de um reduzido número, minoria insignificante e estrangeiros na terra, | 12 και επιστευσαν εν τοις λογοις αυτου και ησαν την αινεσιν αυτου |
13 e andavam errantes de nação em nação, de reino em reino, | 13 εταχυναν επελαθοντο των εργων αυτου ουχ υπεμειναν την βουλην αυτου |
14 não permitiu que os oprimissem, e castigou a reis por causa deles. | 14 και επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω και επειρασαν τον θεον εν ανυδρω |
15 Não ouseis tocar nos que me são consagrados, nem maltratar os meus profetas. | 15 και εδωκεν αυτοις το αιτημα αυτων και εξαπεστειλεν πλησμονην εις τας ψυχας αυτων |
16 E chamou a fome sobre a terra, e os privou do pão que os sustentava. | 16 και παρωργισαν μωυσην εν τη παρεμβολη και ααρων τον αγιον κυριου |
17 Diante deles enviara um homem: José, que fora vendido como escravo. | 17 ηνοιχθη η γη και κατεπιεν δαθαν και εκαλυψεν επι την συναγωγην αβιρων |
18 Apertaram-lhe os pés entre grilhões, com cadeias cingiram-lhe o pescoço, | 18 και εξεκαυθη πυρ εν τη συναγωγη αυτων φλοξ κατεφλεξεν αμαρτωλους |
19 até que se cumpriu a profecia, e o justificou a palavra de Deus. | 19 και εποιησαν μοσχον εν χωρηβ και προσεκυνησαν τω γλυπτω |
20 Então o rei ordenou que o soltassem, o soberano de povos o livrou, | 20 και ηλλαξαντο την δοξαν αυτων εν ομοιωματι μοσχου εσθοντος χορτον |
21 e o nomeou senhor de sua casa e governador de seus domínios, | 21 επελαθοντο του θεου του σωζοντος αυτους του ποιησαντος μεγαλα εν αιγυπτω |
22 para, a seu bel-prazer, dar ordens a seus príncipes, e a seus anciãos, lições de sabedoria. | 22 θαυμαστα εν γη χαμ φοβερα επι θαλασσης ερυθρας |
23 Então Israel penetrou no Egito, Jacó foi viver na terra de Cam. | 23 και ειπεν του εξολεθρευσαι αυτους ει μη μωυσης ο εκλεκτος αυτου εστη εν τη θραυσει ενωπιον αυτου του αποστρεψαι την οργην αυτου του μη εξολεθρευσαι |
24 Deus multiplicou grandemente o seu povo, e o tornou mais forte que seus inimigos. | 24 και εξουδενωσαν γην επιθυμητην ουκ επιστευσαν τω λογω αυτου |
25 Depois, de tal modo lhes mudou os corações, que com aversão trataram o seu povo, e com perfídia, os seus servidores. | 25 και εγογγυσαν εν τοις σκηνωμασιν αυτων ουκ εισηκουσαν της φωνης κυριου |
26 Mas Deus lhes suscitou Moisés, seu servo, e Aarão, seu escolhido. | 26 και επηρεν την χειρα αυτου αυτοις του καταβαλειν αυτους εν τη ερημω |
27 Ambos operaram entre eles prodígios e milagres na terra de Cam. | 27 και του καταβαλειν το σπερμα αυτων εν τοις εθνεσιν και διασκορπισαι αυτους εν ταις χωραις |
28 Mandou trevas e se fez noite, resistiram, porém, às suas palavras. | 28 και ετελεσθησαν τω βεελφεγωρ και εφαγον θυσιας νεκρων |
29 Converteu-lhes as águas em sangue, matando-lhes todos os seus peixes. | 29 και παρωξυναν αυτον εν τοις επιτηδευμασιν αυτων και επληθυνθη εν αυτοις η πτωσις |
30 Infestou-lhes a terra de rãs, até nos aposentos reais. | 30 και εστη φινεες και εξιλασατο και εκοπασεν η θραυσις |
31 A uma palavra sua vieram nuvens de moscas, mosquitos em todo o seu território. | 31 και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην εις γενεαν και γενεαν εως του αιωνος |
32 Em vez de chuva lhes mandou granizo e chamas devorantes sobre a terra. | 32 και παρωργισαν αυτον εφ' υδατος αντιλογιας και εκακωθη μωυσης δι' αυτους |
33 Devastou-lhes as vinhas e figueiras, e partiu-lhes as árvores de seus campos. | 33 οτι παρεπικραναν το πνευμα αυτου και διεστειλεν εν τοις χειλεσιν αυτου |
34 A seu mandado vieram os gafanhotos, e lagartas em quantidade enorme, | 34 ουκ εξωλεθρευσαν τα εθνη α ειπεν κυριος αυτοις |
35 que devoraram toda a erva de suas terras e comeram os frutos de seus campos. | 35 και εμιγησαν εν τοις εθνεσιν και εμαθον τα εργα αυτων |
36 Depois matou os primogênitos do seu povo, primícias de sua virilidade. | 36 και εδουλευσαν τοις γλυπτοις αυτων και εγενηθη αυτοις εις σκανδαλον |
37 E Deus tirou os hebreus carregados de ouro e prata; não houve, nas tribos, nenhum enfermo. | 37 και εθυσαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τοις δαιμονιοις |
38 Alegraram-se os egípcios com sua partida, pelo temor que os hebreus lhes tinham causado. | 38 και εξεχεαν αιμα αθωον αιμα υιων αυτων και θυγατερων ων εθυσαν τοις γλυπτοις χανααν και εφονοκτονηθη η γη εν τοις αιμασιν |
39 Para os abrigar Deus estendeu uma nuvem, e para lhes iluminar a noite uma coluna de fogo. | 39 και εμιανθη εν τοις εργοις αυτων και επορνευσαν εν τοις επιτηδευμασιν αυτων |
40 A seu pedido, mandou-lhes codornizes, e os fartou com pão vindo do céu. | 40 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον λαον αυτου και εβδελυξατο την κληρονομιαν αυτου |
41 Abriu o rochedo e jorrou água como um rio a correr pelo deserto, | 41 και παρεδωκεν αυτους εις χειρας εθνων και εκυριευσαν αυτων οι μισουντες αυτους |
42 pois se lembrava da palavra sagrada, empenhada a seu servo Abraão. | 42 και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων |
43 E fez sair, com júbilo, o seu povo, e seus eleitos com grande exultação. | 43 πλεονακις ερρυσατο αυτους αυτοι δε παρεπικραναν αυτον εν τη βουλη αυτων και εταπεινωθησαν εν ταις ανομιαις αυτων |
44 Deu-lhes a terra dos pagãos e desfrutaram das riquezas desses povos, | 44 και ειδεν εν τω θλιβεσθαι αυτους εν τω αυτον εισακουσαι της δεησεως αυτων |
45 sob a condição de guardarem seus mandamentos e observarem fielmente suas lei | 45 και εμνησθη της διαθηκης αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου |
46 και εδωκεν αυτους εις οικτιρμους εναντιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους | |
47 σωσον ημας κυριε ο θεος ημων και επισυναγαγε ημας εκ των εθνων του εξομολογησασθαι τω ονοματι τω αγιω σου του εγκαυχασθαι εν τη αινεσει σου | |
48 ευλογητος κυριος ο θεος ισραηλ απο του αιωνος και εως του αιωνος και ερει πας ο λαος γενοιτο γενοιτο |