ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 27

LXX	JERUSALEM
1 αυται αι παιδειαι σαλωμωντος αι αδιακριτοι ας εξεγραψαντο οι φιλοι εζεκιου του βασιλεως της ιουδαιας	1 Ne te félicite pas du lendemain, car tu ignores ce qu'aujourd'hui enfantera.
2 δοξα θεου κρυπτει λογον δοξα δε βασιλεως τιμα πραγματα	2 Qu'autrui fasse ton éloge, mais non ta propre bouche, un étranger, mais non tes lèvres!
3 ουρανος υψηλος γη δε βαθεια καρδια δε βασιλεως ανεξελεγκτος	3 Lourde est la pierre, pesant le sable, mais plus lourd qu'eux, le dépit du fou.
4 τυπτε αδοκιμον αργυριον και καθαρισθησεται καθαρον απαν	4 Cruelle est la fureur, impétueuse la colère, mais contre la jalousie, qui tiendra?
5 κτεινε ασεβεις εκ προσωπου βασιλεως και κατορθωσει εν δικαιοσυνη ο θρονος αυτου	5 Mieux vaut réprimande ouverte qu'amour dissimulé.
6 μη αλαζονευου ενωπιον βασιλεως μηδε εν τοποις δυναστων υφιστασο	6 Fidèles sont les coups d'un ami, mensongers les baisers d'un ennemi.
7 κρεισσον γαρ σοι το ρηθηναι αναβαινε προς με η ταπεινωσαι σε εν προσωπω δυναστου α ειδον οι οφθαλμοι σου λεγε	7 Gorge rassasiée méprise le miel, gorge affamée trouve douce toute amertume.
8 μη προσπιπτε εις μαχην ταχεως ινα μη μεταμεληθης επ' εσχατων ηνικα αν σε ονειδιση ο σος φιλος	8 Comme l'oiseau qui erre loin de son nid, ainsi l'homme qui erre loin de son pays.
9 αναχωρει εις τα οπισω μη καταφρονει	9 L'huile et le parfum mettent le coeur en joie, et la douceur de l'amitié, plus que la complaisanceen soi-même.
10 μη σε ονειδιση μεν ο φιλος η δε μαχη σου και η εχθρα ουκ απεσται αλλ' εσται σοι ιση θανατω [10α] χαρις και φιλια ελευθεροι ας τηρησον σεαυτω ινα μη επονειδιστος γενη αλλα φυλαξον τας οδους σου ευσυναλλακτως	10 N'abandonne pas ton ami ni l'ami de ton père; à la maison de ton frère, ne va pas au jour de tonaffliction. Mieux vaut un voisin proche qu'un frère éloigné.
11 μηλον χρυσουν εν ορμισκω σαρδιου ουτως ειπειν λογον	11 Deviens sage, mon fils, et réjouis mon coeur, que je puisse répondre à qui m'outrage.
12 εις ενωτιον χρυσουν σαρδιον πολυτελες δεδεται λογος σοφος εις ευηκοον ους	12 L'homme avisé voit le malheur et se cache, les niais passent outre, à leurs dépens.
13 ωσπερ εξοδος χιονος εν αμητω κατα καυμα ωφελει ουτως αγγελος πιστος τους αποστειλαντας αυτον ψυχας γαρ των αυτω χρωμενων ωφελει	13 Prends-lui son vêtement, car il a cautionné un étranger, à cause d'inconnus, prends-lui un gage.
14 ωσπερ ανεμοι και νεφη και υετοι επιφανεστατοι ουτως οι καυχωμενοι επι δοσει ψευδει	14 Si quelqu'un bénit son prochain à haute voix dès l'aube, cela lui est compté pour unemalédiction.
15 εν μακροθυμια ευοδια βασιλευσιν γλωσσα δε μαλακη συντριβει οστα	15 Gargouille qui ne cesse de couler un jour de pluie et femme querelleuse sont pareilles!
16 μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης	16 Qui veut la saisir, saisit le vent et sa droite rencontre de l'huile.
17 σπανιον εισαγε σον ποδα προς τον σεαυτου φιλον μηποτε πλησθεις σου μισηση σε	17 Le fer s'aiguise par le fer, l'homme s'affine en face de son prochain.
18 ροπαλον και μαχαιρα και τοξευμα ακιδωτον ουτως και ανηρ ο καταμαρτυρων του φιλου αυτου μαρτυριαν ψευδη	18 Le gardien du figuier mange de son fruit, qui veille sur son maître sera honoré.
19 οδους κακου και πους παρανομου ολειται εν ημερα κακη	19 Comme l'eau donne le reflet du visage, ainsi le coeur de l'homme pour l'homme.
20 ωσπερ οξος ελκει ασυμφορον ουτως προσπεσον παθος εν σωματι καρδιαν λυπει [20α] ωσπερ σης ιματιω και σκωληξ ξυλω ουτως λυπη ανδρος βλαπτει καρδιαν	20 Insatiables sont le Shéol et la Perdition, ainsi les yeux de l'homme sont-ils insatiables.
21 εαν πεινα ο εχθρος σου τρεφε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον	21 Il y a la fournaise pour l'argent, le fourneau pour l'or: l'homme vaut ce que vaut sa réputation.
22 τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου ο δε κυριος ανταποδωσει σοι αγαθα	22 Quand tu pilerais le fou au mortier (parmi les grains, avec un pilon), sa folie ne se sépareraitpas de lui.
23 ανεμος βορεας εξεγειρει νεφη προσωπον δε αναιδες γλωσσαν ερεθιζει	23 Connais bien l'état de ton bétail, à ton troupeau donne tes soins;
24 κρειττον οικειν επι γωνιας δωματος η μετα γυναικος λοιδορου εν οικια κοινη	24 car la richesse n'est pas éternelle, et une couronne ne se transmet pas d'âge en âge.
25 ωσπερ υδωρ ψυχρον ψυχη διψωση προσηνες ουτως αγγελια αγαθη εκ γης μακροθεν	25 Une fois l'herbe enlevée, le regain apparu, ramassé le foin des montagnes,
26 ωσπερ ει τις πηγην φρασσοι και υδατος εξοδον λυμαινοιτο ουτως ακοσμον δικαιον πεπτωκεναι ενωπιον ασεβους	26 aie des agneaux pour te vêtir, des boucs pour acheter un champ,
27 εσθιειν μελι πολυ ου καλον τιμαν δε χρη λογους ενδοξους	27 le lait des chèvres en abondance pour te sustenter, pour nourrir ta maison et faire vivre tesservantes.
28 ωσπερ πολις τα τειχη καταβεβλημενη και ατειχιστος ουτως ανηρ ος ου μετα βουλης τι πρασσει