ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 27

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 αυται αι παιδειαι σαλωμωντος αι αδιακριτοι ας εξεγραψαντο οι φιλοι εζεκιου του βασιλεως της ιουδαιας	1 Ne te vante pas du lendemain: tu ne sais pas ce que te réserve cette journée.
2 δοξα θεου κρυπτει λογον δοξα δε βασιλεως τιμα πραγματα	2 Un autre peut faire ton éloge, mais pas toi; un autre parlera, mais pas toi.
3 ουρανος υψηλος γη δε βαθεια καρδια δε βασιλεως ανεξελεγκτος	3 La pierre est pesante et le sable fatigant à la marche; combien plus pesant le mauvais vouloir de l’insensé!
4 τυπτε αδοκιμον αργυριον και καθαρισθησεται καθαρον απαν	4 La colère est cruelle, la fureur a ses excès, mais qui peut tenir devant la jalousie?
5 κτεινε ασεβεις εκ προσωπου βασιλεως και κατορθωσει εν δικαιοσυνη ο θρονος αυτου	5 Mieux vaut une franche réprimande qu’une amitié opportuniste.
6 μη αλαζονευου ενωπιον βασιλεως μηδε εν τοποις δυναστων υφιστασο	6 Un ami loyal dit les quatre vérités; l’ennemi embrasse, mais par hypocrisie.
7 κρεισσον γαρ σοι το ρηθηναι αναβαινε προς με η ταπεινωσαι σε εν προσωπω δυναστου α ειδον οι οφθαλμοι σου λεγε	7 Avec l’estomac plein, le miel ne dit plus rien; quand on a faim, ce qui est amer paraît doux.
8 μη προσπιπτε εις μαχην ταχεως ινα μη μεταμεληθης επ' εσχατων ηνικα αν σε ονειδιση ο σος φιλος	8 Un oiseau qui erre loin de son nid, tel est l’homme qui erre loin de chez lui.
9 αναχωρει εις τα οπισω μη καταφρονει	9 L’huile et les parfums réjouissent le cœur, la douceur de l’amitié réconforte l’âme.
10 μη σε ονειδιση μεν ο φιλος η δε μαχη σου και η εχθρα ουκ απεσται αλλ' εσται σοι ιση θανατω [10α] χαρις και φιλια ελευθεροι ας τηρησον σεαυτω ινα μη επονειδιστος γενη αλλα φυλαξον τας οδους σου ευσυναλλακτως	10 Ne délaisse pas ton ami, ni l’ami de ton père; un ami tout près vaut mieux qu’un frère au loin.
11 μηλον χρυσουν εν ορμισκω σαρδιου ουτως ειπειν λογον	11 Mon fils, deviens sage et tu feras ma joie; j’aurai ainsi de quoi répondre à celui qui m’insulte.
12 εις ενωτιον χρυσουν σαρδιον πολυτελες δεδεται λογος σοφος εις ευηκοον ους	12 L’homme avisé voit venir le danger et se met à l’abri; les niais vont de l’avant et ils le paient.
13 ωσπερ εξοδος χιονος εν αμητω κατα καυμα ωφελει ουτως αγγελος πιστος τους αποστειλαντας αυτον ψυχας γαρ των αυτω χρωμενων ωφελει	13 Prends-lui son manteau, puisqu’il s’est porté garant pour un étranger: fais-le payer pour l’autre!
14 ωσπερ ανεμοι και νεφη και υετοι επιφανεστατοι ουτως οι καυχωμενοι επι δοσει ψευδει	14 Si tu souhaites du bien à ton voisin en le criant très fort, on pensera que tu lui veux du mal.
15 εν μακροθυμια ευοδια βασιλευσιν γλωσσα δε μαλακη συντριβει οστα	15 La femme querelleuse est comme une gouttière qui coule sans fin un jour de pluie;
16 μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης	16 La retenir? ce serait saisir du vent, ou prendre l’huile avec la main.
17 σπανιον εισαγε σον ποδα προς τον σεαυτου φιλον μηποτε πλησθεις σου μισηση σε	17 Le fer aiguise le fer: on s’affine au contact de son prochain.
18 ροπαλον και μαχαιρα και τοξευμα ακιδωτον ουτως και ανηρ ο καταμαρτυρων του φιλου αυτου μαρτυριαν ψευδη	18 Qui cultive le figuier mangera de son fruit, qui prend soin de son maître aura de l’avancement.
19 οδους κακου και πους παρανομου ολειται εν ημερα κακη	19 Les visages ne se ressemblent pas, et les cœurs pas davantage.
20 ωσπερ οξος ελκει ασυμφορον ουτως προσπεσον παθος εν σωματι καρδιαν λυπει [20α] ωσπερ σης ιματιω και σκωληξ ξυλω ουτως λυπη ανδρος βλαπτει καρδιαν	20 La Mort et le monde d’en bas ne sont jamais rassasiés: de même le désir humain.
21 εαν πεινα ο εχθρος σου τρεφε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον	21 On éprouve au feu l’argent, on met l’or au creuset: à chacun d’éprouver ceux qui le flattent.
22 τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου ο δε κυριος ανταποδωσει σοι αγαθα	22 Tu pourrais broyer l’insensé dans un mortier, que sa sottise ne le lâcherait pas.
23 ανεμος βορεας εξεγειρει νεφη προσωπον δε αναιδες γλωσσαν ερεθιζει	23 Connais bien l’état de ton bétail, prends soin de ton troupeau;
24 κρειττον οικειν επι γωνιας δωματος η μετα γυναικος λοιδορου εν οικια κοινη	24 car la richesse n’est pas éternelle, et les réserves ne durent pas des générations.
25 ωσπερ υδωρ ψυχρον ψυχη διψωση προσηνες ουτως αγγελια αγαθη εκ γης μακροθεν	25 Lorsque l’herbe est fauchée et que pousse le regain, ramasse du foin dans la montagne;
26 ωσπερ ει τις πηγην φρασσοι και υδατος εξοδον λυμαινοιτο ουτως ακοσμον δικαιον πεπτωκεναι ενωπιον ασεβους	26 tu auras des agneaux pour te vêtir, des boucs pour payer ton champ,
27 εσθιειν μελι πολυ ου καλον τιμαν δε χρη λογους ενδοξους	27 du lait de chèvre, suffisamment pour te nourrir et faire vivre tes servantes.
28 ωσπερ πολις τα τειχη καταβεβλημενη και ατειχιστος ουτως ανηρ ος ου μετα βουλης τι πρασσει