ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 σοφαι γυναικες ωκοδομησαν οικους η δε αφρων κατεσκαψεν ταις χερσιν αυτης | 1 Sapiens mulier ædificat domum suam ; insipiens exstructam quoque manibus destruet. |
2 ο πορευομενος ορθως φοβειται τον κυριον ο δε σκολιαζων ταις οδοις αυτου ατιμασθησεται | 2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. |
3 εκ στοματος αφρονων βακτηρια υβρεως χειλη δε σοφων φυλασσει αυτους | 3 In ore stulti virga superbiæ ; labia autem sapientium custodiunt eos. |
4 ου μη εισιν βοες φατναι καθαραι ου δε πολλα γενηματα φανερα βοος ισχυς | 4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. |
5 μαρτυς πιστος ου ψευδεται εκκαιει δε ψευδη μαρτυς αδικος | 5 Testis fidelis non mentitur ; profert autem mendacium dolosus testis. |
6 ζητησεις σοφιαν παρα κακοις και ουχ ευρησεις αισθησις δε παρα φρονιμοις ευχερης | 6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ; doctrina prudentium facilis. |
7 παντα εναντια ανδρι αφρονι οπλα δε αισθησεως χειλη σοφα | 7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. |
8 σοφια πανουργων επιγνωσεται τας οδους αυτων ανοια δε αφρονων εν πλανη | 8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
9 οικιαι παρανομων οφειλησουσιν καθαρισμον οικιαι δε δικαιων δεκται | 9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. |
10 καρδια ανδρος αισθητικη λυπηρα ψυχη αυτου οταν δε ευφραινηται ουκ επιμειγνυται υβρει | 10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. |
11 οικιαι ασεβων αφανισθησονται σκηναι δε κατορθουντων στησονται | 11 Domus impiorum delebitur : tabernacula vero justorum germinabunt. |
12 εστιν οδος η δοκει ορθη ειναι παρα ανθρωποις τα δε τελευταια αυτης ερχεται εις πυθμενα αδου | 12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. |
13 εν ευφροσυναις ου προσμειγνυται λυπη τελευταια δε χαρα εις πενθος ερχεται | 13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
14 των εαυτου οδων πλησθησεται θρασυκαρδιος απο δε των διανοηματων αυτου ανηρ αγαθος | 14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
15 ακακος πιστευει παντι λογω πανουργος δε ερχεται εις μετανοιαν | 15 Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus. |
16 σοφος φοβηθεις εξεκλινεν απο κακου ο δε αφρων εαυτω πεποιθως μειγνυται ανομω | 16 Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit. |
17 οξυθυμος πρασσει μετα αβουλιας ανηρ δε φρονιμος πολλα υποφερει | 17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
18 μεριουνται αφρονες κακιαν οι δε πανουργοι κρατησουσιν αισθησεως | 18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. |
19 ολισθησουσιν κακοι εναντι αγαθων και ασεβεις θεραπευσουσιν θυρας δικαιων | 19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. |
20 φιλοι μισησουσιν φιλους πτωχους φιλοι δε πλουσιων πολλοι | 20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit : amici vero divitum multi. |
21 ο ατιμαζων πενητας αμαρτανει ελεων δε πτωχους μακαριστος | 21 Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit. |
22 πλανωμενοι τεκταινουσι κακα ελεον δε και αληθειαν τεκταινουσιν αγαθοι ουκ επιστανται ελεον και πιστιν τεκτονες κακων ελεημοσυναι δε και πιστεις παρα τεκτοσιν αγαθοις | 22 Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona. |
23 εν παντι μεριμνωντι ενεστιν περισσον ο δε ηδυς και αναλγητος εν ενδεια εσται | 23 In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. |
24 στεφανος σοφων πανουργος η δε διατριβη αφρονων κακη | 24 Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia. |
25 ρυσεται εκ κακων ψυχην μαρτυς πιστος εκκαιει δε ψευδη δολιος | 25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
26 εν φοβω κυριου ελπις ισχυος τοις δε τεκνοις αυτου καταλειπει ερεισμα | 26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. |
27 προσταγμα κυριου πηγη ζωης ποιει δε εκκλινειν εκ παγιδος θανατου | 27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. |
28 εν πολλω εθνει δοξα βασιλεως εν δε εκλειψει λαου συντριβη δυναστου | 28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. |
29 μακροθυμος ανηρ πολυς εν φρονησει ο δε ολιγοψυχος ισχυρως αφρων | 29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. |
30 πραυθυμος ανηρ καρδιας ιατρος σης δε οστεων καρδια αισθητικη | 30 Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia. |
31 ο συκοφαντων πενητα παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε τιμων αυτον ελεα πτωχον | 31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ; honorat autem eum qui miseretur pauperis. |
32 εν κακια αυτου απωσθησεται ασεβης ο δε πεποιθως τη εαυτου οσιοτητι δικαιος | 32 In malitia sua expelletur impius : sperat autem justus in morte sua. |
33 εν καρδια αγαθη ανδρος σοφια εν δε καρδια αφρονων ου διαγινωσκεται | 33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. |
34 δικαιοσυνη υψοι εθνος ελασσονουσι δε φυλας αμαρτιαι | 34 Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum. |
35 δεκτος βασιλει υπηρετης νοημων τη δε εαυτου ευστροφια αφαιρειται ατιμιαν | 35 Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit. |