Salmi (مزامير) 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SMITH VAN DYKE | VULGATA |
---|---|
1 مزمور لآساف. انما صالح الله لاسرائيل لانقياء القلب. | 1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? |
2 اما انا فكادت تزل قدماي. لولا قليل لزلقت خطواتي. | 2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. |
3 لاني غرت من المتكبرين اذ رايت سلامة الاشرار. | 3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! |
4 لانه ليست في موتهم شدائد وجسمهم سمين. | 4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : |
5 ليسوا في تعب الناس ومع البشر لا يصابون. | 5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus |
6 لذلك تقلدوا الكبرياء. لبسوا كثوب ظلمهم. | 6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. |
7 جحظت عيونهم من الشحم. جاوزوا تصورات القلب. | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. |
8 يستهزئون ويتكلمون بالشر ظلما من العلاء يتكلمون. | 8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. |
9 جعلوا افواههم في السماء وألسنتهم تتمشى في الارض. | 9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. |
10 لذلك يرجع شعبه الى هنا وكمياه مروية يمتصون منهم. | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? |
11 وقالوا كيف يعلم الله وهل عند العلي معرفة. | 11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? |
12 هوذا هؤلاء هم الاشرار ومستريحين الى الدهر يكثرون ثروة | 12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. |
13 حقا قد زكّيت قلبي باطلا وغسلت بالنقاوة يدي. | 13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. |
14 وكنت مصابا اليوم كله وتأدبت كل صباح. | 14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. |
15 لو قلت احدّث هكذا لغدرت بجيل بنيك. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. |
16 فلما قصدت معرفة هذا اذ هو تعب في عينيّ. | 16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. |
17 حتى دخلت مقادس الله وانتبهت الى آخرتهم. | 17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. |
18 حقا في مزالق جعلتهم. اسقطتهم الى البوار. | 18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. |
19 كيف صاروا للخراب بغتة. اضمحلوا فنوا من الدواهي. | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 كحلم عند التيّقظ يا رب عند التيقظ تحتقر خيالهم | 20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. |
21 لانه تمرمر قلبي وانتخست في كليتيّ. | 21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 وانا بليد ولا اعرف. صرت كبهيم عندك. | 22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. |
23 ولكني دائما معك. امسكت بيدي اليمنى. | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. |
24 برأيك تهديني وبعد الى مجد تأخذني. | |
25 من لي في السماء. ومعك لا اريد شيئا في الارض. | |
26 قد فني لحمي وقلبي. صخرة قلبي ونصيبي الله الى الدهر. | |
27 لانه هوذا البعداء عنك يبيدون. تهلك كل من يزني عنك. | |
28 اما انا فالاقتراب الى الله حسن لي. جعلت بالسيد الرب ملجإي لاخبر بكل صنائعك |