Siracide 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 C'è un rimprovero che non è a tempo giusto, e c'è chi tace perché è sapiente. | 1 Quam bonum est arguere, quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere ! |
2 E' meglio reclamare che covare la rabbia, | 2 Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam : |
3 ma chi ammette la propria colpa evita il peggio. | 3 sic qui facit per vim judicium iniquum. |
4 Eunuco che brama deflorare una ragazza è chi vuole ottenere giustizia con la violenza. | 4 Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam ! sic enim effugies voluntarium peccatum. |
5 Chi tace sarà riconosciuto saggio ma è odiato chi parla troppo. | 5 Est tacens qui invenitur sapiens : et est odibilis qui procax est ad loquendum. |
6 C'è chi tace perché non sa rispondere, e c'è chi tace in attesa del tempo giusto. | 6 Est tacens non habens sensum loquelæ : et est tacens sciens tempus aptum. |
7 L'uomo saggio tace fino al tempo giusto, il fanfarone e lo sciocco non sanno indugiare. | 7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus : lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. |
8 Chi abbonda nel parlare sarà in abominio, e chi è presuntuoso sarà disprezzato. | 8 Qui multis utitur verbis lædet animam suam : et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur. |
9 Si può aver profitto dall'avversità e perdita da un colpo di fortuna. | 9 Est processio in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. |
10 C'è generosità che non reca guadagno e c'è generosità che è ricambiata due volte. | 10 Est datum quod non est utile, et est datum cujus retributio duplex. |
11 C'è chi cerca gloria e trova umiliazione, e chi dall'umiliazione alza la testa. | 11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levabit caput. |
12 C'è chi compra molto con poco, e chi lo paga sette volte. | 12 Est qui multa redimat modico pretio, et restituens ea in septuplum. |
13 Il saggio con poco si rende amabile, i favori dello stolto si versano a vuoto. | 13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit : gratiæ autem fatuorum effundentur. |
14 Il dono dello stolto non ti gioverà, egli attende ricompensa ad occhi sbarrati; | 14 Datus insipientis non erit utilis tibi : oculi enim illius septemplices sunt. |
15 dà poco e fa molte rimostranze, aprendo la sua bocca come un banditore; oggi fa un prestito e domani lo richiede, quest'uomo è sempre malvisto. | 15 Exigua dabit, et multa improperabit : et apertio oris illius inflammatio est. |
16 Lo stolto dice: "Non ho amici, non c'è gratitudine per la mia generosità; | 16 Hodie f?neratur quis, et cras expetit : odibilis est homo hujusmodi. |
17 anche quelli che mangiano il mio pane sono lingue cattive". Quanti e quante volte ridono di lui! | 17 Fatuo non erit amicus, et non erit gratia bonis illius : |
18 Meglio scivolare al suolo che con la lingua, perciò la caduta dei perversi verrà presto. | 18 qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt. Quoties et quanti irridebunt eum ! |
19 Dall'uomo grossolano parole fuori tempo; queste si moltiplicano in bocca agli stolti. | 19 neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ; similiter et quod non erat habendum. |
20 Lo stolto che sentenzia sarà criticato, perché non parla a tempo opportuno. | 20 Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens : sic casus malorum festinanter veniet. |
21 C'è chi il bisogno trattiene dal peccare, così nel riposo è senza rimorsi. | 21 Homo acharis quasi fabula vana, in ore indisciplinatorum assidua erit. |
22 C'è chi si perde a causa della vergogna, e chi si rovina per la faccia di uno stolto. | 22 Ex ore fatui reprobabitur parabola : non enim dicit illam in tempore suo. |
23 C'è chi promette all'amico per vergogna, così l'avrà nemico senza motivo. | 23 Est qui vetatur peccare præ inopia, et in requie sua stimulabitur. |
24 La menzogna è nell'uomo macchia infame, ma abbonda sulla bocca degli stolti. | 24 Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam : personæ autem acceptione perdet se. |
25 Un ladro vale più d'un bugiardo incorreggibile, ma la sorte d'entrambi è la perdizione. | 25 Est qui præ confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. |
26 Il vizio del bugiardo è un disonore, la vergogna sarà sempre con lui. | 26 Opprobrium nequam in homine mendacium : et in ore indisciplinatorum assidue erit. |
27 Il saggio si attira la stima con la parola e l'uomo di senno piacerà ai grandi. | 27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis : perditionem autem ambo hæreditabunt. |
28 Chi lavora la terra fa crescere il suo raccolto e chi piace ai grandi trova discolpa. | 28 Mores hominum mendacium sine honore, et confusio illorum cum ipsis sine intermissione. |
29 L'ospitalità e i doni accecano i saggi, sono museruola in bocca che frena il rimprovero. | 29 Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. |
30 Sapienza nascosta e tesoro invisibile, non sono entrambi inutili? | 30 Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum, et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur : qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem. |
31 Val più l'uomo che nasconde la stoltezza che l'uomo che nasconde la sapienza. | 31 Xenia et dona excæcant oculos judicum, et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum. |
32 Sapientia absconsa, et thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque ? | |
33 Melior est qui celat insipientiam suam, quam homo qui abscondit sapientiam suam. |