Eclesiástico/Ben Sirá 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 El Señor creó al hombre de la tierra y lo hace volver de nuevo a ella. | 1 Deus creavit de terra hominem et secundum imaginem suam fecit illum; |
2 Le señaló un número de días y un tiempo determinado, y puso bajo su dominio las cosas de la tierra. | 2 et iterum convertit illum in ipsam et secundum se vestivit illum virtute. |
3 Lo revistió de una fuerza semejante a la suya y lo hizo según su propia imagen. | 3 Numerum dierum et tempus dedit illi et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super terram. |
4 Hizo que todos los vivientes lo temieran, para que él dominara las fieras y los pájaros. | 4 Posuit timorem illius super omnem carnem, ut dominaretur bestiarum et volatilium. |
5 [Ellos recibieron el uso de las cinco operaciones del Señor; como sexto don, les concedió la inteligencia; y como séptimo, el lenguaje que interpreta las obras de Dios.] | 5 Creavit illis consilium et linguam et oculos et aures et cor dedit illis excogitandi et disciplina intellectus replevit illos. |
6 Le dio una lengua, ojos y oídos, el poder de discernir y un corazón para pensar. | 6 Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum et mala et bona ostendit illis. |
7 El colmó a los hombres de saber y entendimiento, y les mostró el bien y el mal. | 7 Posuit timorem suum super corda illorum ostendens illis magnalia operum suorum |
8 Les infundió su propia luz, para manifestarles la grandeza de sus obras, | 8 et dedit illis gloriari in mirabilibus illius, ut nomen sanctificationis collaudent et magnalia enarrent operum eius. |
9 y les permitió gloriarse eternamente de sus maravillas: | 9 Addidit illis disciplinam et legem vitae hereditavit illos. |
10 así alabarán su Nombre santo, proclamando la grandeza de sus obras. | 10 Testamentum aeternum constituit cum illis et iustitiam et iudicia sua ostendit illis. |
11 Les concedió además la ciencia y les dio como herencia una Ley de vida; | 11 Et magnalia honoris eius vidit oculus illorum, et honorem vocis eius audierunt aures illorum, et dixit illis: “ Attendite ab omni iniquo ”. |
12 estableció con ellos una alianza eterna y les hizo conocer sus decretos. | 12 Et mandavit illis unicuique de proximo suo. |
13 Ellos vieron con sus ojos la grandeza de su gloria y oyeron con sus oídos la gloria de su voz. | 13 Viae illorum coram ipso sunt semper: non sunt absconsae ab oculis ipsius. |
14 El les dijo: «Cuídense de toda injusticia», y dio a cada uno preceptos acerca del prójimo. | 14 In unamquamque gentem praeposuit rectorem, |
15 Los caminos de los hombres están siempre ante él y no pueden ocultarse a sus ojos. | 15 et pars Dei Israel factus est. |
16 [Sus caminos van hacia el mal desde la juventud, y no son capaces de transformar en corazones de carne sus corazones de piedra.] | 16 Et omnia opera illorum velut sol in conspectu eius; et oculi eius sine intermissione inspicientes in viis eorum. |
17 El asignó un jefe a cada nación, pero Israel es la parte del Señor. | 17 Non sunt absconsae iniquitates illorum et omnia peccata eorum in conspectu Dei. |
18 El es su primogénito, al que nutrió con su instrucción, y cuando dispensa la luz del amor, no lo abandona. | 18 Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso, et gratiam hominis quasi pupillam conservabit. |
19 Todas sus obras son para él claras como el sol y él tiene los ojos fijos en sus caminos. | 19 Et postea resurget et retribuet illis et retributionem unicuique in caput ipsorum convertet. |
20 Sus injusticias no están ocultas para el Señor y todos sus pecados están delante de él. | 20 Paenitentibus autem dedit viam reditus et confirmavit deficientes sustinere et destinavit illis sortem veritatis. |
21 [Pero el Señor es bondadoso y conoce a su criatura; no las deja ni abandona, sino que las perdona.] | 21 Convertere ad Dominum et relinque peccata tua; |
22 La limosna de un hombre es para él como un sello, y tiene en cuenta un favor como la pupila de sus ojos. | 22 precare ante faciem Domini et minue offendicula. |
23 Después, él se levantará para retribuirles y pondrá sobre sus cabezas la recompensa merecida. | 23 Revertere ad Altissimum et avertere ab iniustitia tua et nimis odito exsecrationem. |
24 A los que se arrepienten, les permite volver y reconforta a los que perdieron la constancia. | 24 Et cognosce iustitias et iudicia Dei et sta in sorte propositionis et orationis altissimi Dei. |
25 Vuelve al Señor y deja de pecar, suplica ante su rostro y deja de ofenderlo. | 25 Altissimum quis laudabit in inferis pro vivis et dantibus confessionem Deo? |
26 Vuelve al Altísimo, apártate de la injusticia y odia profundamente toda abominación. | 26 Non demoreris in errore impiorum; ante mortem confitere: a mortuo, quasi nihil sit, perit confessio. |
27 ¿Quién alabará al Altísimo en el Abismo, si los vivientes no le rinden homenaje? | 27 Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis et laudabis Deum et gloriaberis in miserationibus illius. |
28 el muerto, el que ya no existe, deja de alabarlo: el que está vivo y sano debe alabar al Señor. | 28 Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se! |
29 ¡Qué grande es la generosidad del Señor y su perdón para los que vuelven a él! | 29 Nec enim omnia possunt esse in hominibus, quoniam non est immortalis filius hominis. |
30 Un hombre no puede tenerlo todo, porque el ser humano no es inmortal. | 30 Quid lucidius sole? Et hic deficiet. Aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis? Et hoc arguetur. |
31 ¿Hay algo más luminoso que el sol? ¡Y sin embargo, también él se eclipsa! ¡Cuánto más la carne y la sangre, que sólo conciben el mal! | 31 Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit, et omnes homines terra et cinis. |
32 El Señor pasa revista al ejército de los cielos, ¡cuánto más a los hombres, que son tierra y ceniza! |