Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Salmos 104


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSLXX
1 Bendice al Señor, alma mía:

¡Señor, Dios mío, qué grande eres!

Estás vestido de esplendor y majestad

1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 y te envuelves con un manto de luz.

Tú extendiste el cielo como un toldo

2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 y construiste tu mansión sobre las aguas.

Las nubes te sirven de carruaje

y avanzas en alas del viento.

3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 Usas como mensajeros a los vientos,

y a los relámpagos, como ministros.

4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Afirmaste la tierra sobre sus cimientos:

¡no se moverá jamás!

5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 El océano la cubría como un manto,

las aguas tapaban las montañas;

6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 pero tú las amenazaste y huyeron,

escaparon ante el fragor del trueno.

7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 Subieron a las montañas,

bajaron por los valles,

hasta el lugar que les habías señalado:

8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 les fijaste un límite que no pasarán,

ya no volverán a cubrir la tierra.

9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 Haces brotar fuentes en los valles,

y corren sus aguas por las quebradas.

10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 Allí beben los animales del campo,

los asnos salvajes apagan su sed.

11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 Las aves del cielo habitan junto a ellas

y hacen oír su canto entre las ramas.

12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 Desde lo alto riegas las montañas,

y la tierra se sacia con el fruto de tus obras.

13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 Haces brotar la hierba para el ganado

y las plantas que el hombre cultiva,

para sacar de la tierra el pan

14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 y el vino que alegra el corazón del hombre,

para que él haga brillar su rostro con el aceite

y el pan reconforte su corazón.

15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 Se llenan de savia los árboles del Señor,

los cedros del Líbano que él plantó;

16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 allí ponen su nido los pájaros,

la cigüeña tiene su casa en los abetos;

17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 los altos peñascos son para las cabras,

y en las rocas se refugian los erizos.

18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 Hiciste la luna para medir el tiempo,

señalaste el sol el momento de su ocaso;

19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 mandas la oscuridad, y cae la noche:

entonces rondan las fieras de la selva

20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 y los cachorros rugen por la presa,

pidiendo a Dios su alimento.

21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 Haces brillar el sol y se retiran,

van a echarse en sus guardias:

22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 entonces sale el hombre a trabajar,

a cumplir su jornada hasta la tarde.

23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 ¡Qué variadas son tus obras, Señor!

¡Todo lo hiciste con sabiduría,

la tierra está llena de tus criaturas!

24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 Allí está el mar, grande y dilatado,

donde se agitan, en número incontable,

animales grandes y pequeños.

25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 Por él transitan las naves, y ese Leviatán

que tú formaste para jugar con él

26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 Todos esperan de ti

que les des la comida a su tiempo:

27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 se la das, y ellos la recogen;

abres tu mano, y quedan saciados.

28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 Si escondes tu rostro, se espantan;

si les quitas el aliento, expiran y vuelven al polvo.

29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Si envías tu aliento, son creados,

y renuevas la superficie de la tierra.

30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 ¡Gloria al Señor para siempre,

alégrese el Señor por sus obras!

31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 El mira, y la tierra se estremece;

toca las montañas, y echan humo.

32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 Cantaré al Señor toda mi vida;

mientras yo exista, celebraré a mi Dios:

33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 que mi canto le sea agradable,

y yo me alegraré en el Señor.

34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 Que los pecadores desaparezcan de la tierra

y los malvados ya no existan más.

¡Bendice al Señor, alma mía!

¡Aleluya!
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν