Livre des Psaumes 35

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 De David. Attaque, Seigneur, ceux qui m’attaquent, fais la guerre à ceux qui me la font.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Δικασον, Κυριε, τους δικαζομενους μετ' εμου? πολεμησον τους πολεμουντας με.
2 Prends un bouclier d’attaque, et un de défense, puis lève-toi et viens me protéger.	2 Αναλαβε οπλον και ασπιδα και αναστηθι εις βοηθειαν μου.
3 Fais face à mes persécuteurs, avec la lance, avec la hache, et dis à mon âme: “Je suis ton salut.”	3 Και δραξον το δορυ και συγκλεισον την οδον των καταδιωκοντων με? ειπε εις την ψυχην μου, Εγω ειμαι η σωτηρια σου.
4 Couvre de honte ceux qui en veulent à ma vie, qu’ils reculent et soient humiliés: un échec total.	4 Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν οι ζητουντες την ψυχην μου? ας στραφωσιν εις τα οπισω και ας αισχυνθωσιν οι βουλευομενοι το κακον μου.
5 Qu’ils soient comme la paille au vent, que l’ange du Seigneur les emporte!	5 Ας ηναι ως λεπτον αχυρον κατα προσωπον ανεμου, και αγγελος Κυριου ας διωκη αυτους.
6 Mets-les sur une voie ténébreuse et glissante et que l’ange du Seigneur soit dans leur dos.	6 Ας ηναι η οδος αυτων σκοτος και ολισθημα, και αγγελος Κυριου ας καταδιωκη αυτους.
7 Sais-tu que les méchants m’ont tendu un filet? Sans raison ils ont creusé le sol sous mes pieds.	7 Διοτι αναιτιως εκρυψαν δι' εμε την παγιδα αυτων εν λακκω? αναιτιως εσκαψαν αυτον δια την ψυχην μου.
8 Le mal leur reviendra d’où ils ne savent, ils se prendront au filet qu’ils ont tendu, ce sont eux qui tomberont dans la fosse.	8 Ας ελθη επ' αυτον ολεθρος απροσδοκητος? και η παγις αυτου, την οποιαν εκρυψεν, ας συλλαβη αυτον? ας πεση εις αυτην εν ολεθρω.
9 Et moi j’en serai tout joyeux devant Dieu, mon âme se réjouira de ses interventions.	9 Η δε ψυχη μου θελει αγαλλεσθαι εις τον Κυριον, θελει χαιρει εις την σωτηριαν αυτου.
10 Alors tout en moi te célébrera: “Seigneur, qui est comme toi?” Tu protèges le désemparé de ceux qui sont plus forts, et le pauvre, le faible, de celui qui les dépouille.	10 Παντα τα οστα μου θελουσιν ειπει, Κυριε, τις ομοιος σου, οστις ελευθερονεις τον πτωχον απο του ισχυροτερου αυτου, και τον πτωχον και τον πενητα απο του διαρπαζοντος αυτον;
11 Des témoins à charge se lèvent, on m’interroge pour des choses que j’ignore,	11 Σηκωθεντες μαρτυρες αδικοι, με ηρωτων περι πραγματων, τα οποια εγω δεν ηξευρον?
12 ils me rendent le mal pour le bien et me regardent me débattre.	12 Ανταπεδωκαν εις εμε κακον αντι καλου? στερησιν εις την ψυχην μου.
13 Mais moi, s’ils étaient malades je prenais le sac, je jeûnais et faisais pénitence, je ne cessais de redire ma prière.	13 Εγω δε, οτε αυτοι ησαν εν θλιψει, ενεδυομην σακκον? εταπεινωσα εν νηστεια την ψυχην μου? και η προσευχη μου επεστρεφεν εις τον κολπον μου.
14 J’allais comme perdu, comme pour mon frère, comme pour un ami j’allais tout courbé, comme on pleure sa mère.	14 Εφερομην ως προς φιλον, ως προς αδελφον μου? εκυπτον σκυθρωπαζων, ως ο πενθων δια την μητερα αυτου.
15 Mais à peine je tombe, ils s’en amusent, les voilà rassemblés tous ensemble contre moi, comme des étrangers, des inconnus.	15 Αλλ' αυτοι εχαρησαν δια την συμφοραν μου και συνηχθησαν? συνηχθησαν εναντιον μου οι χαμερπεις, και εγω δεν ηξευρον? με εξεσχιζον και δεν επαυον?
16 Ils ne cessent de me déchirer, de vrais hypocrites qui ne cessent de se moquer et de grincer des dents contre moi.	16 Μετα υποκριτικων χλευαστων εν συμποσιοις ετριζον κατ' εμου τους οδοντας αυτων.
17 Seigneur, vas-tu rester à regarder? Arrache-moi à ces lions rugissants: je n’ai qu’une vie!	17 Κυριε, ποτε θελεις ιδει; ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ολεθρου αυτων, την μεμονωμενην μου εκ των λεοντων.
18 Je dirai tes louanges à la grande assemblée, je te célébrerai quand tout le peuple est là.	18 Εγω θελω σε υμνει εν μεγαλη συναξει? μεταξυ πολυαριθμου λαου θελω σε υμνει.
19 Ne permets pas qu’ils se rient de moi, et qu’ils se fassent des clins d’œil à mon sujet, ces ennemis, ces menteurs qui n’ont pas d’excuses.	19 Ας μη χαρωσιν επ' εμε οι εχθρευομενοι με αδικως? οι μισουντες με αναιτιως ας μη νευωσι με τους οφθαλμους.
20 Car ce n’est pas la paix qu’ils préparent pour les gens paisibles du pays. Ils ont mis au point des discours mensongers	20 Διοτι δεν ελαλουν ειρηνην, αλλα εμελετων δολους κατα των ησυχαζοντων επι της γης?
21 et ils parlent ouvertement contre moi. Ils disent: “Oui, nous l’avons vu.”	21 και επλατυναν κατ' εμου το στομα αυτων, Λεγοντες, Ευγε, ευγε? ειδεν ο οφθαλμος ημων.
22 Mais toi, Seigneur, tu as vu, ne te tais pas, ne t’éloigne pas de moi, Seigneur.	22 Ειδες, Κυριε? μη σιωπησης? Κυριε, μη απομακρυνθης απ' εμου.
23 Éveille-toi et lève-toi, rends ton jugement. Seigneur, mon Dieu, parle à mon procès.	23 Εγερθητι και εξυπνησον δια την κρισιν μου, Θεε μου και Κυριε μου, δια την δικην μου.
24 Prononce ma sentence, toi qui es juste, Seigneur qu’ils ne puissent pas rire de moi,	24 Κρινον με, Κυριε ο Θεος μου, κατα την δικαιοσυνην σου, και ας μη χαρωσιν επ' εμε.
25 ni penser, ni dire: “Enfin, nous l’avons eu!”	25 Ας μη ειπωσιν εν ταις καρδιαις αυτων, Ευγε, ψυχη ημων. μηδε ας ειπωσι, Κατεπιομεν αυτον.
26 Que soient confondus, humiliés tous ensemble ceux qui rient de mes malheurs, qu’ils aillent couverts de honte et de mépris, ceux qui me regardent de haut.	26 Ας αισχυνθωσι και ας εντραπωσιν ομου οι επιχαιροντες εις το κακον μου? ας ενδυθωσιν εντροπην και ονειδος οι μεγαλαυχουντες κατ' εμου.
27 Encourage ceux qui défendent mon innocence, qu’ils puissent dire: “Le Seigneur est grand, lui qui réhabilite son serviteur.”	27 Ας ευφρανθωσι και ας χαρωσιν οι θελοντες την δικαιοσυνην μου? και διαπαντος ας λεγωσιν, Ας μεγαλυνθη ο Κυριος, οστις θελει την ειρηνην του δουλου αυτου.
28 Alors je pourrai dire et redire ta justice, tout le jour je te célébrerai.	28 Και η γλωσσα μου θελει μελετα την δικαιοσυνην σου και τον επαινον σου ολην την ημεραν.