Psalmi 71

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Tebi se, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!	1 W Tobie, Panie, moja ucieczka, niech nie doznam wstydu na wieki;
2 U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!	2 wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości, nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie!
3 Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.	3 Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, boś Ty opoką moją i twierdzą.
4 Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:	4 Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca, od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.
5 jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!	5 Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją, Panie, ufności moja od moich lat młodych!
6 Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.	6 Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem.
7 Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.	7 Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
8 Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!	8 Usta moje były pełne Twojej chwały, przez cały dzień - Twojej sławy.
9 Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!	9 Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!
10 Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:	10 Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają, czyhający na moje życie radzą się nawzajem,
11 »Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!«	11 Bóg go opuścił - mówią - gońcie go, chwytajcie, bo nie ma on wybawcy.
12 O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!	12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!
13 Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek’ se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!	13 Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mego życia; niech się hańbą i wstydem okryją szukający mego nieszczęścia!
14 A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć’ te sve više.	14 Ja zaś będę zawsze ufał i pomnażał wszelką Twą chwałę.
15 Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.	15 Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień Twoją pomoc: bo nawet nie znam jej miary.
16 Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.	16 Przyjdę z potężnymi czynami Pana i będę przypominał tylko Jego sprawiedliwość.
17 Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.	17 Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości, i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
18 Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,	18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,
19 i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!	19 i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą wysoko, którą tak wielkich dzieł dokonałeś: o Boże, któż jest równy Tobie?
20 Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.	20 Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień, lecz znowu przywrócisz mi życie i z czeluści ziemi znów mnie wydobędziesz.
21 Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:	21 Pomnóż moją godność i pociesz mnie na nowo!
22 A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!	22 A ja chcę wielbić na harfie Twoją wierność, mój Boże! Będę Ci grał na cytrze, Święty Izraela!
23 Moje će usne klicati pjevajuć’ tebi i moja duša koju si spasio.	23 Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał, i dusza moja, którą odkupiłeś.
24 I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.	24 Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia.