Proverbi 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 E' meglio una crosta di pan secco e la tranquillità che una casa ricolma di sacrifici di discordia. | 1 Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio. |
2 Il servo intelligente sta sopra un figlio snaturato e insieme ai suoi fratelli divide i suoi diritti. | 2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet. |
3 Il crogiolo è per l'argento e il forno è per l'oro; ma è il Signore che scruta i cuori. | 3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus. |
4 Il malevolo presta attenzione a labbra inique; il bugiardo presta l'orecchio a lingua malevola. | 4 Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus. |
5 Chi deride il povero oltraggia il Creatore; chi gode dell'infelice non resterà impunito. | 5 Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus. |
6 Corona degli anziani i loro nipotini; onore dei figlioli sono i loro padri. | 6 Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum. |
7 Allo stolto non si addice un parlare onesto; meno ancora a un onesto una lingua menzognera. | 7 Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens. |
8 Pietra preziosa è un dono per chi l'ha; dovunque egli si volga ottiene tutto. | 8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis ; quocumque se vertit, prudenter intelligit. |
9 Chi nasconde una colpa si procura l'amicizia; ma chi torna sui fatti si priva di un amico. | 9 Qui celat delictum quærit amicitias ; qui altero sermone repetit, separat fœderatos. |
10 Fa più male un rimprovero all'uomo intelligente che cento colpi all'uomo senza senno. | 10 Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum. |
11 Solo di ribellioni va in cerca chi è malvagio; ma un messaggio crudele gli vien mandato contro. | 11 Semper jurgia quærit malus : angelus autem crudelis mittetur contra eum. |
12 Meglio è incontrare un'orsa a cui han rapito i cuccioli che uno stolto nella sua stoltezza. | 12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua. |
13 Uno rende male per bene: la disgrazia mai si allontanerà dalla sua casa. | 13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus. |
14 L'inizio d'una rissa è come l'acqua che straripa: prima che la rissa scoppi, fuggi via. | 14 Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit. |
15 Giustificare l'empio e accusare il giusto: il Signore detesta tutt'e due le cose. | 15 Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum. |
16 Perché il denaro in mano all'insensato? Per comprare sapienza? Ma non ne ha l'animo! | 16 Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit ? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala. |
17 L'amico ama in ogni circostanza; è un fratello nell'avversità. | 17 Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur. |
18 Uomo privo di senno è chi s'impegna, chi si fa garante per un altro. | 18 Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo. |
19 Ama una ferita chi ama la contesa; chi innalza la sua porta cerca la rovina. | 19 Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam. |
20 Un cuore perverso mai troverà fortuna; chi ha una lingua falsa cadrà nella sventura. | 20 Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum. |
21 Chi genera uno stolto lo fa per suo malanno, né si rallegrerà il padre di uno stolto. | 21 Natus est stultus in ignominiam suam ; sed nec pater in fatuo lætabitur. |
22 Un cuore contento è un buon rimedio, uno spirito abbattuto inaridisce le ossa. | 22 Animus gaudens ætatem floridam facit ; spiritus tristis exsiccat ossa. |
23 L'empio accetta un dono di nascosto per deviar le vie della giustizia. | 23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii. |
24 Lo sguardo dell'uomo intelligente è fisso alla sapienza; gli occhi dello stolto vanno ai confini della terra. | 24 In facie prudentis lucet sapientia ; oculi stultorum in finibus terræ. |
25 Tristezza per suo padre è un figlio stolto, amarezza per chi l'ha generato. | 25 Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum. |
26 Punire l'uomo giusto non è bene, colpire le persone incensurate è contro l'equità. | 26 Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat. |
27 Chi modera le sue parole mostra la sua scienza e chi ha sangue freddo è un uomo intelligente. | 27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus. |
28 Anche lo stolto, se tace, è reputato saggio; chi chiude le sue labbra è un uomo intelligente. | 28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens. |