Baruch 4

JERUSALEM	LXX
1 Elle est le Livre des préceptes de Dieu, la Loi qui subsiste éternellement: quiconque la garde vivra,quiconque l'abandonne mourra.	1 αυτη η βιβλος των προσταγματων του θεου και ο νομος ο υπαρχων εις τον αιωνα παντες οι κρατουντες αυτης εις ζωην οι δε καταλειποντες αυτην αποθανουνται
2 Reviens, Jacob, saisis-la, marche vers la splendeur, à sa lumière:	2 επιστρεφου ιακωβ και επιλαβου αυτης διοδευσον προς την λαμψιν κατεναντι του φωτος αυτης
3 ne cède pas à autrui ta gloire, à un peuple étranger tes privilèges.	3 μη δως ετερω την δοξαν σου και τα συμφεροντα σοι εθνει αλλοτριω
4 Heureux sommes-nous, Israël: ce qui plaît à Dieu nous fut révélé!	4 μακαριοι εσμεν ισραηλ οτι τα αρεστα τω θεω ημιν γνωστα εστιν
5 Courage, mon peuple, mémorial d'Israël!	5 θαρσειτε λαος μου μνημοσυνον ισραηλ
6 Vous avez été vendus aux nations, mais non pour l'anéantissement. Ayant excité la colère de Dieu,vous avez été livrés à vos ennemis.	6 επραθητε τοις εθνεσιν ουκ εις απωλειαν δια δε το παροργισαι υμας τον θεον παρεδοθητε τοις υπεναντιοις
7 Car vous aviez irrité votre Créateur en sacrifiant à des démons et non à Dieu.	7 παρωξυνατε γαρ τον ποιησαντα υμας θυσαντες δαιμονιοις και ου θεω
8 Vous aviez oublié le Dieu éternel, votre nourricier! Vous avez aussi attristé Jérusalem, votrenourricière;	8 επελαθεσθε δε τον τροφευσαντα υμας θεον αιωνιον ελυπησατε δε και την εκθρεψασαν υμας ιερουσαλημ
9 elle a vu fondre sur vous la colère venue de Dieu et elle a dit: Ecoutez, voisines de Sion: Dieu m'aenvoyé grande tristesse.	9 ειδεν γαρ την επελθουσαν υμιν οργην παρα του θεου και ειπεν ακουσατε αι παροικοι σιων επηγαγεν μοι ο θεος πενθος μεγα
10 J'ai vu la captivité de mes fils et filles que l'Eternel leur amena.	10 ειδον γαρ την αιχμαλωσιαν των υιων μου και των θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος
11 Je les avais nourris avec joie; avec pleurs et tristesse je les vis partir.	11 εθρεψα γαρ αυτους μετ' ευφροσυνης εξαπεστειλα δε μετα κλαυθμου και πενθους
12 Que nul ne se réjouisse sur moi, veuve et délaissée d'un grand nombre; je subis la solitude pour lespéchés de mes enfants, car ils se sont détournés de la Loi de Dieu,	12 μηδεις επιχαιρετω μοι τη χηρα και καταλειφθειση υπο πολλων ηρημωθην δια τας αμαρτιας των τεκνων μου διοτι εξεκλιναν εκ νομου θεου
13 ils n'ont point connu ses préceptes, ni marché par les voies de ses préceptes, ni suivi les sentiers dediscipline selon sa justice.	13 δικαιωματα δε αυτου ουκ εγνωσαν ουδε επορευθησαν οδοις εντολων θεου ουδε τριβους παιδειας εν δικαιοσυνη αυτου επεβησαν
14 Qu'elles arrivent, les voisines de Sion! Rappelez-vous la captivité de mes fils et filles que l'Eternelleur amena!	14 ελθατωσαν αι παροικοι σιων και μνησθητε την αιχμαλωσιαν των υιων μου και θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος
15 Car il amena sur eux une nation lointaine, une nation effrontée, à la langue barbare, sans respectpour le vieillard, sans pitié pour le petit enfant;	15 επηγαγεν γαρ επ' αυτους εθνος μακροθεν εθνος αναιδες και αλλογλωσσον οι ουκ ησχυνθησαν πρεσβυτην ουδε παιδιον ηλεησαν
16 on emmena les fils chéris de la veuve, on la laissa toute seule, privée de ses filles.	16 και απηγαγον τους αγαπητους της χηρας και απο των θυγατερων την μονην ηρημωσαν
17 Moi, comment pourrais-je vous aider?	17 εγω δε τι δυνατη βοηθησαι υμιν
18 Celui qui vous amena ces malheurs, c'est lui qui vous arrachera aux mains de vos ennemis.	18 ο γαρ επαγαγων τα κακα υμιν εξελειται υμας εκ χειρος εχθρων υμων
19 Allez, mes enfants, allez votre chemin! Moi, je reste délaissée, solitaire;	19 βαδιζετε τεκνα βαδιζετε εγω γαρ κατελειφθην ερημος
20 j'ai quitté la robe de paix et revêtu le sac de ma supplication; je veux crier vers l'Eternel tant que jevivrai.	20 εξεδυσαμην την στολην της ειρηνης ενεδυσαμην δε σακκον της δεησεως μου κεκραξομαι προς τον αιωνιον εν ταις ημεραις μου
21 Courage, mes enfants, criez vers Dieu: il vous arrachera à la violence et à la main de vos ennemis;	21 θαρσειτε τεκνα βοησατε προς τον θεον και εξελειται υμας εκ δυναστειας εκ χειρος εχθρων
22 car j'attends de l'Eternel votre salut, une joie m'est venue du Saint, pour la miséricorde qui bientôtvous arrivera de l'Eternel, votre Sauveur.	22 εγω γαρ ηλπισα επι τω αιωνιω την σωτηριαν υμων και ηλθεν μοι χαρα παρα του αγιου επι τη ελεημοσυνη η ηξει υμιν εν ταχει παρα του αιωνιου σωτηρος υμων
23 Car avec tristesse et pleurs je vous ai vus partir, mais Dieu vous rendra à moi pour toujours dans lajoie et la jubilation.	23 εξεπεμψα γαρ υμας μετα πενθους και κλαυθμου αποδωσει δε μοι ο θεος υμας μετα χαρμοσυνης και ευφροσυνης εις τον αιωνα
24 Comme les voisines de Sion voient maintenant votre captivité, ainsi verront-elles bientôt votresalut de par Dieu, qui vous surviendra avec grande gloire et éclat de l'Eternel.	24 ωσπερ γαρ νυν εωρακασιν αι παροικοι σιων την υμετεραν αιχμαλωσιαν ουτως οψονται εν ταχει την παρα του θεου υμων σωτηριαν η επελευσεται υμιν μετα δοξης μεγαλης και λαμπροτητος του αιωνιου
25 Mes enfants, supportez la colère qui de Dieu vous est venue. Ton ennemi t'a persécuté, mais bientôttu verras sa ruine et sur sa nuque tu poseras ton pied.	25 τεκνα μακροθυμησατε την παρα του θεου επελθουσαν υμιν οργην κατεδιωξεν σε ο εχθρος σου και οψει αυτου την απωλειαν εν ταχει και επι τραχηλους αυτων επιβηση
26 Mes enfants choyés ont marché par de rudes chemins, enlevés, tel un troupeau razzié par l'ennemi.	26 οι τρυφεροι μου επορευθησαν οδους τραχειας ηρθησαν ως ποιμνιον ηρπασμενον υπο εχθρων
27 Courage, mes enfants, criez vers Dieu: Celui qui vous amena cela se souviendra de vous.	27 θαρσησατε τεκνα και βοησατε προς τον θεον εσται γαρ υμων υπο του επαγοντος μνεια
28 Comme votre pensée fut d'égarement loin de Dieu, revenus à lui, recherchez-le dix fois plus fort.	28 ωσπερ γαρ εγενετο η διανοια υμων εις το πλανηθηναι απο του θεου δεκαπλασιασατε επιστραφεντες ζητησαι αυτον
29 Car Celui qui vous amena ces malheurs vous ramènera, en vous sauvant, la joie éternelle.	29 ο γαρ επαγαγων υμιν τα κακα επαξει υμιν την αιωνιον ευφροσυνην μετα της σωτηριας υμων
30 Courage, Jérusalem: il te consolera, Celui qui t'a donné un nom.	30 θαρσει ιερουσαλημ παρακαλεσει σε ο ονομασας σε
31 Malheur à ceux qui t'ont maltraitée et se sont réjouis de ta chute!	31 δειλαιοι οι σε κακωσαντες και επιχαρεντες τη ση πτωσει
32 Malheur aux cités dont furent esclaves tes enfants, malheur à celle qui reçut tes fils!	32 δειλαιαι αι πολεις αις εδουλευσαν τα τεκνα σου δειλαια η δεξαμενη τους υιους σου
33 Car de même qu'elle se réjouit de ta chute et fut heureuse de ta ruine, ainsi sera-t-elle affligée poursa propre dévastation.	33 ωσπερ γαρ εχαρη επι τη ση πτωσει και ευφρανθη επι τω πτωματι σου ουτως λυπηθησεται επι τη εαυτης ερημια
34 Je lui ôterai son allégresse de ville bien peuplée, son insolence se changera en tristesse,	34 και περιελω αυτης το αγαλλιαμα της πολυοχλιας και το αγαυριαμα αυτης εσται εις πενθος
35 un feu lui surviendra de l'Eternel pour de longs jours, elle sera la demeure de démons pourlongtemps.	35 πυρ γαρ επελευσεται αυτη παρα του αιωνιου εις ημερας μακρας και κατοικηθησεται υπο δαιμονιων τον πλειονα χρονον
36 Jérusalem, regarde vers l'Orient, vois la joie qui te vient de Dieu.	36 περιβλεψαι προς ανατολας ιερουσαλημ και ιδε την ευφροσυνην την παρα του θεου σοι ερχομενην
37 Voici: ils reviennent, les fils que tu vis partir, ils reviennent rassemblés du levant au couchant, surl'ordre du Saint, jubilants de la gloire de Dieu.	37 ιδου ερχονται οι υιοι σου ους εξαπεστειλας ερχονται συνηγμενοι απ' ανατολων εως δυσμων τω ρηματι του αγιου χαιροντες τη του θεου δοξη