Giobbe 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 E BILDAD Suhita rispose, e disse: | 1 Respondens autem Baldad Suhites dixit: |
2 Infino a quando proferirai tali ragionamenti, E saranno le parole della tua bocca come un vento impetuoso? | 2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui? |
3 Iddio pervertirebbe egli il giudicio? L’Onnipotente pervertirebbe egli la giustizia? | 3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est? |
4 Se i tuoi figliuoli hanno peccato contro a lui, Egli altresì li ha dati in mano del lor misfatto. | 4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae, |
5 Ma quant’è a te, se tu ricerchi Iddio, E chiedi grazia all’Onnipotente; | 5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus, |
6 Se tu sei puro e diritto, Certamente egli si risveglierà di presente in favor tuo, E farà prosperare il tuo giusto abitacolo. | 6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae; |
7 E la tua condizione di prima sarà stata piccola, E l’ultima diventerà grandissima | 7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. |
8 Perciocchè domanda pur le età primiere, E disponti ad informarti da’ padri loro; | 8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam. |
9 Imperocchè, quant’è a noi, siamo sol da ieri in qua, E non abbiamo intendimento; Perchè i nostri giorni son come un’ombra sopra la terra; | 9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram. |
10 Non insegnerannoti essi, e non parlerannoti, E non trarranno essi fuori ragionamenti dal cuor loro? | 10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia? |
11 Il giunco sorgerà egli senza pantano? L’erba de’ prati crescerà ella senz’acqua? | 11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua? |
12 E pure, mentre è ancor verde, e non è ancora segata, Si secca avanti ogni altra erba. | 12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit. |
13 Tali son le vie di tutti quelli che dimenticano Iddio, E così perirà la speranza dell’ipocrita; | 13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit. |
14 La cui speranza sarà troncata, E la cui confidanza sarà una casa di ragnolo. | 14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius. |
15 Egli si appoggerà in su la casa sua, ma quella non istarà ferma; Egli si atterrà ad essa, ma ella non istarà in piè. | 15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget. |
16 Egli è verdeggiante al sole, E i suoi rami si spandono fuori in sul giardino, nel quale è piantato; | 16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur. |
17 Le sue radici s’intralciano presso alla fonte, Egli mira la casa di pietra. | 17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur. |
18 Ma, se alcuno lo manderà in ruina, divellendolo dal luogo suo, Questo lo rinnegherà dicendo: Io non ti vidi giammai. | 18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”. |
19 Ecco, tale è l’allegrezza della sua via, E dalla polvere ne germoglieranno altri | 19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur. |
20 Ecco, Iddio non disdegna l’uomo intiero; Ma altresì non presta la mano a’ maligni. | 20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis, |
21 Ancora empierà egli la tua bocca di riso, E le tue labbra di giubilo. | 21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo. |
22 Quelli che ti odiano saranno vestiti di vergogna; Ma il tabernacolo degli empi non sarà più | 22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”. |