Isaiah (ישעיה) - Isaia 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
MODERN HEBREW BIBLE | VULGATA |
---|---|
1 מזמור לדוד להזכיר יהוה אל בקצפך תוכיחני ובחמתך תיסרני | 1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David. |
2 כי חציך נחתו בי ותנחת עלי ידך | 2 Dixi : Custodiam vias meas : ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me. |
3 אין מתם בבשרי מפני זעמך אין שלום בעצמי מפני חטאתי | 3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ; et dolor meus renovatus est. |
4 כי עונתי עברו ראשי כמשא כבד יכבדו ממני | 4 Concaluit cor meum intra me ; et in meditatione mea exardescet ignis. |
5 הבאישו נמקו חבורתי מפני אולתי | 5 Locutus sum in lingua mea : Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi. |
6 נעויתי שחתי עד מאד כל היום קדר הלכתי | 6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens. |
7 כי כסלי מלאו נקלה ואין מתם בבשרי | 7 Verumtamen in imagine pertransit homo ; sed et frustra conturbatur : thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea. |
8 נפוגותי ונדכיתי עד מאד שאגתי מנהמת לבי | 8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ? et substantia mea apud te est. |
9 אדני נגדך כל תאותי ואנחתי ממך לא נסתרה | 9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me : opprobrium insipienti dedisti me. |
10 לבי סחרחר עזבני כחי ואור עיני גם הם אין אתי | 10 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti ; |
11 אהבי ורעי מנגד נגעי יעמדו וקרובי מרחק עמדו | 11 amove a me plagas tuas. |
12 וינקשו מבקשי נפשי ודרשי רעתי דברו הוות ומרמות כל היום יהגו | 12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus : propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus : verumtamen vane conturbatur omnis homo. |
13 ואני כחרש לא אשמע וכאלם לא יפתח פיו | 13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei. |
14 ואהי כאיש אשר לא שמע ואין בפיו תוכחות | 14 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero. |
15 כי לך יהוה הוחלתי אתה תענה אדני אלהי | |
16 כי אמרתי פן ישמחו לי במוט רגלי עלי הגדילו | |
17 כי אני לצלע נכון ומכאובי נגדי תמיד | |
18 כי עוני אגיד אדאג מחטאתי | |
19 ואיבי חיים עצמו ורבו שנאי שקר | |
20 ומשלמי רעה תחת טובה ישטנוני תחת רדופי טוב | |
21 אל תעזבני יהוה אלהי אל תרחק ממני | |
22 חושה לעזרתי אדני תשועתי |