Jeremiás siralmai 5

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 Emlékezz, Uram, mi történt velünk, tekints ránk és lásd gyalázatunkat!	1 اذكر يا رب ماذا صار لنا. اشرف وانظر الى عارنا.
2 Örökségünk jövevényekre szállt, házaink idegenekre.	2 قد صار ميراثنا للغرباء. بيوتنا للاجانب.
3 Árvák lettünk, és apátlanok, anyáink olyanok, mint az özvegyek.	3 صرنا ايتاما بلا اب. امهاتنا كارامل.
4 Vizünket pénzért isszuk, fánkat vételárért kapjuk.	4 شربنا ماءنا بالفضة. حطبنا بالثمن يأتي.
5 Nyakunkon vannak üldözőink, elfáradtunk, és nincs nyugalmunk.	5 على اعناقنا نضطهد. نتعب ولا راحة لنا.
6 Egyiptomnak nyújtottunk kezet, s Asszíriának, hogy jóllakjunk kenyérrel.	6 اعطينا اليد للمصريين والاشوريين لنشبع خبزا.
7 Atyáink vétkeztek, és nincsenek többé, s mi hordozzuk bűneiket.	7 آباؤنا اخطأوا وليسوا بموجودين ونحن نحمل آثامهم.
8 Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs, aki kiragadjon kezükből.	8 عبيد حكموا علينا. ليس من يخلص من ايديهم.
9 Életünk kockáztatásával szerezzük kenyerünket kard elől a pusztában.	9 بانفسنا نأتي بخبزنا من جرى سيف البرية.
10 Bőrünk izzik, mint a kemence, a hevesen kínzó éhségtől.	10 جلودنا اسودّت كتنور من جرى نيران الجوع.
11 Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szüzeket Júda városaiban.	11 اذلوا النساء في صهيون العذارى في مدن يهوذا.
12 A fejedelmeket felakasztották kezükkel, a vének személyét nem tisztelték.	12 الرؤساء بايديهم يعلقون ولم تعتبر وجوه الشيوخ.
13 Az ifjak malmot hajtanak, és a gyermekek fahordásban rogyadoznak.	13 اخذوا الشبان للطحن والصبيان عثروا تحت الحطب.
14 A vének eltűntek a kapuból, az ifjak abbahagyták hárfajátékukat.	14 كفت الشيوخ عن الباب والشبان عن غنائهم.
15 Eltűnt szívünk vidámsága, gyászra fordult a körtáncunk.	15 مضى فرح قلبنا صار رقصنا نوحا.
16 Leesett a koszorú a fejünkről; jaj nekünk, mert vétkeztünk!	16 سقط اكليل راسنا. ويل لنا لاننا قد اخطأنا.
17 Ezért lett szomorú a szívünk, ezért homályosult el a szemünk;	17 من اجل هذا حزن قلبنا. من اجل هذه اظلمت عيوننا.
18 Sion hegye miatt, mely puszta lett, rókák járkálnak rajta.	18 من اجل جبل صهون الخرب. الثعالب ماشية فيه.
19 De te, Uram, örökké megmaradsz, trónod nemzedékről nemzedékre.	19 انت يا رب الى الابد تجلس. كرسيك الى دور فدور.
20 Miért feledkezel meg rólunk örökre, miért hagysz el minket hosszú napokra?	20 لماذا تنسانا الى الابد وتتركنا طول الايام.
21 Téríts magadhoz, Uram, és megtérünk, újítsd meg napjainkat, mint hajdan!	21 ارددنا يا رب اليك فنرتد. جدد ايامنا كالقديم.
22 Vagy talán végképp elvetettél minket, oly nagyon megharagudtál miránk?	22 هل كل الرفض رفضتنا هل غضبت علينا جدا