Livre de Job 41

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Ton espérance serait illusoire, car sa vue seule suffit à terrasser.	1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν;
2 Il devient féroce quand on l'éveille, qui peut lui résister en face?	2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν;
3 Qui donc l'a affronté sans en pâtir? Personne sous tous les cieux!	3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος;
4 Je parlerai aussi de ses membres, je dirai sa force incomparable.	4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον;
5 Qui a découvert par devant sa tunique, pénétré dans sa double cuirasse?	5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου;
6 Qui a ouvert les battants de sa gueule? La terreur règne autour de ses dents!	6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων;
7 Son dos, ce sont des rangées de boucliers, que ferme un sceau de pierre.	7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια;
8 Ils se touchent de si près qu'un souffle ne peut s'y infiltrer.	8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο.
9 Ils adhèrent l'un à l'autre et font un bloc sans fissure.	9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου;
10 Son éternuement projette de la lumière, ses yeux ressemblent aux paupières de l'aurore.	10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου;
11 De sa gueule jaillissent des torches, il s'en échappe des étincelles de feu.	11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου.
12 Ses naseaux crachent de la fumée, comme un chaudron qui bout sur le feu.	12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν.
13 Son souffle allumerait des charbons, une flamme sort de sa gueule.	13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου;
14 Sur son cou est campée la force, et devant lui bondit la violence.	14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι.
15 Les fanons de sa chair sont soudés ensemble: ils adhèrent à elle, inébranlables.	15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος?
16 Son coeur est dur comme le roc, résistant comme la meule de dessous.	16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων?
17 Quand il se dresse, les flots prennent peur et les vagues de la mer se retirent.	17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν.
18 L'épée l'atteint sans se fixer, de même lance, javeline ou dard.	18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης.
19 Pour lui, le fer n'est que paille, et l'airain, du bois pourri.	19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται.
20 Les traits de l'arc ne le font pas fuir: il reçoit comme un fétu les pierres de fronde.	20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος.
21 La massue lui semble un fétu, il se rit du javelot qui vibre.	21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου?
22 Il a sous lui des tessons aigus, comme une herse il passe sur la vase.	22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου.
23 Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, il change la mer en brûle-parfums.	23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν.
24 Il laisse derrière lui un sillage lumineux, l'abîme semble couvert d'une toison blanche.	24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα.
25 Sur terre, il n'a point son pareil, il a été fait intrépide.	25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν.
26 Il regarde en face les plus hautains, il est roi sur tous les fils de l'orgueil.	26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ.
	27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον.
	28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον.
	29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης.
	30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου.
	31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου.
	32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν.
	33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον.
	34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας.