Księga Psalmów 147

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA VOLGARE
1 Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.	1 O tu, Ierusalem, loda il Signore; o Sion, loda il Dio tuo.
2 Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;	2 Per che ha confortato le serrature delle porte tue; ha benedetto in te li figliuoli tuoi.
3 On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.	3 Egli ha posto la pace nelle tue terre; e con la medulla del frumento ha saziato te.
4 On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.	4 Egli ha mandato il parlare suo alla terra; velocemente corre il parlare suo.
5 Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.	5 Egli dà la neve come lana; sparge la nebula come cenere.
6 Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.	6 Manda il suo cristallo come fette del pane; chi sostegnerà inanzi alla faccia del freddo suo?
7 Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.	7 Mandarà la parola sua, e dissolverà quelle; starà il spirito suo, e correranno le acque.
8 On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;	8 Egli annunzia la parola sua a Iacob; a Israel le giustizie e' giudicii suoi.
9 On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.	9 A tal modo non ha fatto a ogni nazione; e a loro non ha manifestato li giudicii suoi.
10 Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.
11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.
12 Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!
13 Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.
14 Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.
15 Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.
16 On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
17 Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
18 Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.