Księga Psalmów 94

¹ Boże, Mścicielu, Panie, Boże, Mścicielu, ukaż się!

² Powstań Ty, który sądzisz ziemię, daj pysznym odpłatę!

³ Jak długo występni, o Panie, jak długo będą się chełpić występni,

⁴ będą pleść i gadać bezczelnie, i chwalić się będą wszyscy złoczyńcy?

⁵ Lud Twój, o Panie, depczą i uciskają Twoje dziedzictwo,

⁶ mordują wdowę i przychodnia i zabijają sieroty.

⁷ A mówią: Pan nie widzi, nie dostrzega [tego] Bóg Jakuba.

⁸ Pomnijcie, głupcy w narodzie! Kiedy zmądrzejecie, bezrozumni?

⁹ Nie ma usłyszeć Ten, który ucho wszczepił, nie ma widzieć Ten, co utworzył oko,

¹⁰ czy nie ma karać Ten, co strofuje ludy, Ten, który ludzi naucza mądrości?

¹¹ Pan zna myśli ludzkie: że są one marnością.

¹² Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz,

¹³ by dać mu odpocząć w dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią dla występnego.

¹⁴ Pan bowiem nie odpycha swego ludu i nie porzuca swojego dziedzictwa;

¹⁵ lecz wyrok powróci do sprawiedliwości, za nią [pójdą] wszyscy, co są prawego serca.

¹⁶ Kto wystąpi w mojej obronie przeciw niegodziwcom? Kto mię zasłoni od złoczyńców?

¹⁷ Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy, wnet by moja dusza zamieszkała [w kraju] milczenia.

¹⁸ A kiedy myślę: Moja noga się chwieje, wtedy mnie wspiera Twoja łaska, Panie!

¹⁹ Gdy się w moim sercu mnożą niepokoje, Twoje pociechy mnie orzeźwiają.

²⁰ Co z Tobą ma wspólnego nieprawy trybunał, który sprowadza nieszczęście wbrew Prawu?

²¹ Choć czyhają na życie sprawiedliwego, chociaż potępiają krew niewinną:

²² na pewno Pan będzie mi obroną, a Bóg mój skałą ucieczki.

²³ A tamtym za ich niegodziwość zapłaci; i zgubi ich własna złośliwość, nasz Pan Bóg ich zgubi.