Księga Psalmów 147

Biblia Tysiąclecia	LXX
1 Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.	1 αλληλουια αγγαιου και ζαχαριου επαινει ιερουσαλημ τον κυριον αινει τον θεον σου σιων
2 Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;	2 οτι ενισχυσεν τους μοχλους των πυλων σου ευλογησεν τους υιους σου εν σοι
3 On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.	3 ο τιθεις τα ορια σου ειρηνην και στεαρ πυρου εμπιπλων σε
4 On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.	4 ο αποστελλων το λογιον αυτου τη γη εως ταχους δραμειται ο λογος αυτου
5 Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.	5 του διδοντος χιονα ωσει εριον ομιχλην ωσει σποδον πασσοντος
6 Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.	6 βαλλοντος κρυσταλλον αυτου ωσει ψωμους κατα προσωπον ψυχους αυτου τις υποστησεται
7 Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.	7 αποστελει τον λογον αυτου και τηξει αυτα πνευσει το πνευμα αυτου και ρυησεται υδατα
8 On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;	8 απαγγελλων τον λογον αυτου τω ιακωβ δικαιωματα και κριματα αυτου τω ισραηλ
9 On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.	9 ουκ εποιησεν ουτως παντι εθνει και τα κριματα αυτου ουκ εδηλωσεν αυτοις
10 Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.
11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.
12 Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!
13 Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.
14 Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.
15 Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.
16 On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
17 Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
18 Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.