Proverbios 5

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblia Tysiąclecia
1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, inclina tu oído a mi inteligencia,	1 Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,
2 para que guardes la debida discreción y tus labios conserven la ciencia.	2 abyś zachował roztropność, twe usta niech strzegą rozsądku!
3 Porque los labios de la mujer ajena destilan miel y su paladar en más suave que el aceite,	3 Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej,
4 pero al final, ella es amarga como el ajenjo, cortante como una espada de doble filo.	4 lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny.
5 Sus pies descienden a la Muerte, sus pasos se precipitan en el Abismo;	5 Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki,
6 ella no tiene en cuenta el sendero de la vida, va errante sin saber adonde.	6 byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie.
7 Por eso, hijos, escúchenme y no se aparten de las palabras de mi boca.	7 Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;
8 Aleja de ella tu camino y no te acerques a la entrada de su casa,	8 idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź,
9 no sea que entregues a otros tu honor y tus años, a un hombre cruel;	9 byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi,
10 que gente extraña se sacie con tu fuerza y tus trabajos vayan a parar a casa ajena,	10 by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy.
11 y que al fin tengas que gemir, cuando estén consumidos tu cuerpo y tu carne.	11 Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz.
12 Entonces dirás, «¿Cómo aborrecí la instrucción y mi corazón despreció las advertencias?	12 Powiesz: Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło me serce,
13 Yo no escuché la voz de mis maestros ni atendí a los que me enseñaban.	13 nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie;
14 Faltó poco para que estuviera en el colmo de la desgracia, en medio de la asamblea y de la comunidad».	14 o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia.
15 Bebe el agua de tu cisterna y la que fluye de tu propio pozo.	15 Pij wodę z własnej cysterny, tę, która płynie z twej studni.
16 Que tus fuentes no se dispersen hacia afuera ni tus corrientes de agua, por las calles.	16 Na zewnątrz mają bić twoje źródła? Tworzyć na placach strumienie?
17 Que ellas sean para ti solo y que no haya extraños junto a ti.	17 Niech służy dla ciebie samego, a nie innym wraz z tobą;
18 ¡Bendita sea tu fuente, y encuentra tu alegría en la mujer de tu juventud,	18 niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości.
19 cierva amable, graciosa gacela! Que en todo tiempo te embriaguen sus amores y estés siempre prendado de su afecto.	19 Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze, w miłości jej stale czuj rozkosz!
20 Hijo mío, ¿por qué te dejarás prendar por la mujer ajena y abrazarás los pechos de una extraña?	20 Po cóż, mój synu, upajać się obcą i obejmować piersi nieznanej?
21 Los caminos del hombre están bajo la mirada del Señor y él tiene en cuenta todos sus senderos.	21 Bo drogi ludzkie - przed oczyma Pana, On widzi wszystkie ich ścieżki.
22 El malvado será presa de sus propias faltas y quedará atrapado en los lazos de su pecado.	22 Gdy grzesznym nieprawość owładnie, trzymają go więzy występku.
23 Morirá por falta de instrucción y se extraviará por su gran necedad.	23 Umrze on z braku nauki, pobłądzi z ogromu głupoty.