James 1

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 James, a slave of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes in the dispersion, greetings.	1 Ιακωβος, δουλος του Θεου και του Κυριου Ιησου Χριστου, προς τας δωδεκα φυλας τας διεσπαρμενας, χαιρειν.
2 Consider it all joy, my brothers, when you encounter various trials,	2 Πασαν χαραν νομισατε, αδελφοι μου, οταν περιπεσητε εις διαφορους πειρασμους,
3 for you know that the testing of your faith produces perseverance.	3 γνωριζοντες οτι η δοκιμασια της πιστεως σας εργαζεται υπομονην.
4 And let perseverance be perfect, so that you may be perfect and complete, lacking in nothing.	4 Η δε υπομονη ας εχη εργον τελειον, δια να ησθε τελειοι και ολοκληροι, μη οντες εις μηδεν ελλιπεις.
5 But if any of you lacks wisdom, he should ask God who gives to all generously and ungrudgingly, and he will be given it.	5 Εαν δε τις απο σας ηναι ελλιπης σοφιας, ας ζητη παρα του Θεου του διδοντος εις παντας πλουσιως και μη ονειδιζοντος, και θελει δοθη εις αυτον.
6 But he should ask in faith, not doubting, for the one who doubts is like a wave of the sea that is driven and tossed about by the wind.	6 Ας ζητη ομως μετα πιστεως, χωρις να δισταζη παντελως? διοτι ο δισταζων ομοιαζει με κυμα θαλασσης κινουμενον υπο ανεμων και συνταραττομενον.
7 For that person must not suppose that he will receive anything from the Lord,	7 Διοτι ας μη νομιζη ο ανθρωπος εκεινος οτι θελει λαβει τι παρα του Κυριου.
8 since he is a man of two minds, unstable in all his ways.	8 Ανθρωπος διγνωμος ειναι ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου.
9 The brother in lowly circumstances should take pride in his high standing,	9 Ας καυχαται δε ο αδελφος ο ταπεινος εις το υψος αυτου,
10 and the rich one in his lowliness, for he will pass away "like the flower of the field."	10 ο δε πλουσιος εις την ταπεινωσιν αυτου, επειδη ως ανθος χορτου θελει παρελθει.
11 For the sun comes up with its scorching heat and dries up the grass, its flower droops, and the beauty of its appearance vanishes. So will the rich person fade away in the midst of his pursuits.	11 Διοτι ανετειλεν ο ηλιος με τον καυσωνα και εξηρανε τον χορτον, και το ανθος αυτου εξεπεσε, και το καλλος του προσωπου αυτου ηφανισθη? ουτω και ο πλουσιος θελει μαρανθη εν ταις οδοις αυτου.
12 Blessed is the man who perseveres in temptation, for when he has been proved he will receive the crown of life that he promised to those who love him.	12 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις υπομενει πειρασμον? διοτι αφου δοκιμασθη, θελει λαβει τον στεφανον της ζωης, τον οποιον υπεσχεθη ο Κυριος εις τους αγαπωντας αυτον.
13 No one experiencing temptation should say, "I am being tempted by God"; for God is not subject to temptation to evil, and he himself tempts no one.	13 Μηδεις πειραζομενος ας λεγη οτι απο του Θεου πειραζομαι? διοτι ο Θεος ειναι απειραστος κακων και αυτος ουδενα πειραζει.
14 Rather, each person is tempted when he is lured and enticed by his own desire.	14 Πειραζεται δε εκαστος υπο της ιδιας αυτου επιθυμιας, παρασυρομενος και δελεαζομενος.
15 Then desire conceives and brings forth sin, and when sin reaches maturity it gives birth to death.	15 Επειτα η επιθυμια αφου συλλαβη, γεννα την αμαρτιαν, η δε αμαρτια εκτελεσθεισα γεννα τον θανατον.
16 Do not be deceived, my beloved brothers:	16 Μη πλανασθε, αδελφοι μου αγαπητοι.
17 all good giving and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom there is no alteration or shadow caused by change.	17 Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ειναι ανωθεν καταβαινον απο του Πατρος των φωτων, εις τον οποιον δεν υπαρχει αλλοιωσις η σκια μεταβολης.
18 He willed to give us birth by the word of truth that we may be a kind of firstfruits of his creatures.	18 Εξ ιδιας αυτου θελησεως εγεννησεν ημας δια του λογου της αληθειας, δια να ημεθα ημεις απαρχη τις των κτισματων αυτου.
19 Know this, my dear brothers: everyone should be quick to hear, slow to speak, slow to wrath,	19 Λοιπον, αδελφοι μου αγαπητοι, ας ειναι πας ανθρωπος ταχυς εις το να ακουη, βραδυς εις το να λαλη, βραδυς εις οργην?
20 for the wrath of a man does not accomplish the righteousness of God.	20 διοτι η οργη του ανθρωπου δεν εργαζεται την δικαιοσυνην του Θεου.
21 Therefore, put away all filth and evil excess and humbly welcome the word that has been planted in you and is able to save your souls.	21 Δια τουτο απορριψαντες πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας δεχθητε μετα πραοτητος τον εμφυτευθεντα λογον τον δυναμενον να σωση τας ψυχας σας.
22 Be doers of the word and not hearers only, deluding yourselves.	22 Γινεσθε δε εκτελεσται του λογου και μη μονον ακροαται, απατωντες εαυτους.
23 For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like a man who looks at his own face in a mirror.	23 Διοτι εαν τις ηναι ακροατης του λογου και ουχι εκτελεστης, ουτος ομοιαζει με ανθρωπον, οστις θεωρει το φυσικον αυτου προσωπον εν κατοπτρω?
24 He sees himself, then goes off and promptly forgets what he looked like.	24 διοτι εθεωρησεν εαυτον και ανεχωρησε, και ευθυς ελησμονησεν οποιος ητο.
25 But the one who peers into the perfect law of freedom and perseveres, and is not a hearer who forgets but a doer who acts, such a one shall be blessed in what he does.	25 Οστις ομως εγκυψη εις τον τελειον νομον της ελευθεριας και επιμεινη εις αυτον, ουτος γενομενος ουχι ακροατης επιλησμων, αλλ' εκτελεστης εργου, ουτος θελει εισθαι μακαριος εις την εκτελεσιν αυτου.
26 If anyone thinks he is religious and does not bridle his tongue but deceives his heart, his religion is vain.	26 Εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι θρησκος, και δεν χαλινονη την γλωσσαν αυτου αλλ' απατα την καρδιαν αυτου, τουτου η θρησκεια ειναι ματαια.
27 Religion that is pure and undefiled before God and the Father is this: to care for orphans and widows in their affliction and to keep oneself unstained by the world.	27 Θρησκεια καθαρα και αμιαντος ενωπιον του Θεου και Πατρος ειναι αυτη, να επισκεπτηται τους ορφανους και τας χηρας εν τη θλιψει αυτων, και να φυλαττη εαυτον αμολυντον απο του κοσμου.