Scrutatio

Giovedi, 2 maggio 2024 - Sant´ Atanasio ( Letture di oggi)

Job 31


font
NEW AMERICAN BIBLELXX
1 If I have made an agreement with my eyes and entertained any thoughts against a maiden;1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον
2 But what is man's lot from God above, his inheritance from the Almighty on high?2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων
3 Is it not calamity for the unrighteous, and woe for evildoers?3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν
4 Does he not see my ways, and number all my steps?4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται
5 If I have walked in falsehood and my foot has hastened to deceit;5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον
6 Let God weigh me in the scales of justice; thus will he know my innocence!6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου
7 If my steps have turned out of the way, and my heart has followed my eyes, or any stain clings to my hands,7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων
8 Then may I sow, but another eat of it, or may my planting be rooted up!8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης
9 If my heart has been enticed toward a woman, and I have lain in wait at my neighbor's door;9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης
10 Then may my wife grind for another, and may others cohabit with her!10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη
11 For that would be heinous, a crime to be condemned;11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα
12 A fire that should burn down to the abyss till it consumed all my possessions to the roots.12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν
13 Had I refused justice to my manservant or to my maid, when they had a claim against me,13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με
14 What then should I do when God rose up; what could I answer when he demanded an account?14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι
15 Did not he who made me in the womb make him? Did not the same One fashion us before our birth?15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια
16 If I have denied anything to the poor, or allowed the eyes of the widow to languish16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
17 While I ate my portion alone, with no share in it for the fatherless,17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
18 Though like a father God has reared me from my youth, guiding me even from my mother's womb--18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα
19 If I have seen a wanderer without clothing, or a poor man without covering,19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα
20 Whose limbs have not blessed me when warmed with the fleece of my sheep;20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων
21 If I have raised my hand against the innocent because I saw that I had supporters at the gate--21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν
22 Then may my arm fall from the shoulder, my forearm be broken at the elbow!22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη
23 For the dread of God will be upon me, and his majesty will overpower me.23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω
24 Had I put my trust in gold or called fine gold my security;24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα
25 Or had I rejoiced that my wealth was great, or that my hand had acquired abundance--25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου
26 Had I looked upon the sun as it shone, or the moon in the splendor of its progress,26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
27 And had my heart been secretly enticed to waft them a kiss with my hand;27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα
28 This too would be a crime for condemnation, for I should have denied God above.28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου
29 Had I rejoiced at the destruction of my enemy or exulted when evil fell upon him,29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε
30 Even though I had not suffered my mouth to sin by uttering a curse against his life--30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
31 Had not the men of my tent exclaimed, "Who has not been fed with his meat!"31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος
32 Because no stranger lodged in the street, but I opened my door to wayfarers--32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο
33 Had I, out of human weakness, hidden my sins and buried my guilt in my bosom33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου
34 Because I feared the noisy multitude and the scorn of the tribes terrified me- then I should have remained silent, and not come out of doors!34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω
35 Oh, that I had one to hear my case, and that my accuser would write out his indictment!35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος
36 Surely, I should wear it on my shoulder or put it on me like a diadem;36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον
37 Of all my steps I should give him an account; like a prince I should present myself before him. This is my final plea; let the Almighty answer me! The words of Job are ended.37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου
38 If my land has cried out against me till its very furrows complained;38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον
39 If I have eaten its produce without payment and grieved the hearts of its tenants;39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα
40 Then let the thistles grow instead of wheat and noxious weeds instead of barley!40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν