1 Ma tu insegna conformemente alla sana dottrina: | 1 Συ ομως λαλει οσα πρεπουσιν εις την υγιαινουσαν διδασκαλιαν. |
2 Che i vecchi siano sobrj, pudichi, prudenti, sani nella fede, nella carità, nella pazienza: | 2 Οι γεροντες να ηναι αγρυπνοι, σεμνοι, σωφρονες, υγιαινοντες εν τη πιστει, τη αγαπη, τη υπομονη. |
3 Similmente le donne di età in un contegno santo, non portate a dir male, non dedite al molto vino, maestre del ben fare: | 3 Αι γραιαι ωσαυτως να εχωσι τροπον ιεροπρεπη, μη καταλαλοι, μη δεδουλωμεναι εις πολλην οινοποσιαν, να ηναι διδασκαλοι των καλων, |
4 Affinchè alle più giovani insegnino ad esser morigerate, ad amare i loro mariti, a tener conto de' lor figliuoli, | 4 δια να νουθετωσι τας νεας να ηναι φιλανδροι, φιλοτεκνοι, |
5 Ad esser prudenti, caste, sobrie, attente alla cura della casa, buone, soggette a' loro mariti, affinchè non si dica male della parola di Dio: | 5 σωφρονες, καθαραι, οικοφυλακες, αγαθαι, ευπειθεις εις τους ιδιους αυτων ανδρας, δια να μη βλασφημηται ο λογος του Θεου. |
6 I giovani parimente esortali alla temperanza. | 6 Τους νεωτερους ωσαυτως νουθετει να σωφρονωσι, |
7 In tutte le cose fa' vedere te stesso modello del ben fare, nella dottrina, nella purità de' costumi, nella gravità, | 7 δεικνυων κατα παντα σεαυτον τυπον των καλων εργων, φυλαττων εν τη διδασκαλια αδιαφθοριαν, σεμνοτητα, |
8 Il discorrere sano, irreprensibile talmente che chi ci sta di contro, abbia rossore, non avendo nulla, onde dir male di noi: | 8 λογον υγιη και ακατακριτον, δια να εντραπη ο εναντιος, μη εχων να λεγη δια σας μηδεν κακον. |
9 Che i servi siano soggetti ai loro padroni, in lutto facciano a modo (di essi) non istiano a tu per tu, | 9 Τους δουλους να υποτασσωνται εις τους εαυτων δεσποτας, να ευαρεστωσιν εις αυτους κατα παντα, να μη αντιλεγωσι, |
10 Non rubino, ma in ogni cosa dimostrino perfetta fedeltà: talmente che in tutto facciano onore alla dottrina del salvatore nostro Dio. | 10 να μη σφετεριζωνται τα αλλοτρια, αλλα να δεικνυωσι πασαν πιστιν αγαθην, δια να στολιζωσι κατα παντα την διδασκαλιαν του σωτηρος ημων Θεου. |
11 Imperocché apparve la grazia di Dio salvatore nostro a tatti gli uomini, | 11 Διοτι εφανερωθη η χαρις του Θεου η σωτηριος εις παντας ανθρωπους, |
12 Insegnando a noi, che rinnegata l'empietà, e i desideri del secolo, con temperanza, con giustizia, e con pietà viviamo in questo secolo, | 12 διδασκουσα ημας να αρνηθωμεν την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας και να ζησωμεν σωφρονως και δικαιως και ευσεβως εν τω παροντι αιωνι, |
13 In espettazione di quella beata speranza, e di quella apparizione della gloria del grande Dio, e salvatore nostro Gesù Cristo: | 13 προσμενοντες την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου, |
14 Il quale diede se stesso per noi, affine di riscattarci da ogni iniquità, e per purificarsi un popolo accettevole, zelatore delle buone opere. | 14 οστις εδωκεν εαυτον υπερ ημων, δια να μας λυτρωση απο πασης ανομιας και να μας καθαριση εις εαυτον λαον εκλεκτον, ζηλωτην καλων εργων. |
15 Cosi ragiona, ed esorta, e riprendi con ogni autorità. Nissuno faccia poco conto di te. | 15 Ταυτα λαλει και προτρεπε και ελεγχε μετα πασης εξουσιας? ας μη σε περιφρονη μηδεις. |