ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 18

LXX	VULGATA
1 προφασεις ζητει ανηρ βουλομενος χωριζεσθαι απο φιλων εν παντι δε καιρω επονειδιστος εσται	1 Occasiones quærit qui vult recedere ab amico : omni tempore erit exprobrabilis.
2 ου χρειαν εχει σοφιας ενδεης φρενων μαλλον γαρ αγεται αφροσυνη	2 Non recipit stultus verba prudentiæ, nisi ea dixeris quæ versantur in corde ejus.
3 οταν ελθη ασεβης εις βαθος κακων καταφρονει επερχεται δε αυτω ατιμια και ονειδος	3 Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit ; sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
4 υδωρ βαθυ λογος εν καρδια ανδρος ποταμος δε αναπηδυει και πηγη ζωης	4 Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiæ.
5 θαυμασαι προσωπον ασεβους ου καλον ουδε οσιον εκκλινειν το δικαιον εν κρισει	5 Accipere personam impii non est bonum, ut declines a veritate judicii.
6 χειλη αφρονος αγουσιν αυτον εις κακα το δε στομα αυτου το θρασυ θανατον επικαλειται	6 Labia stulti miscent se rixis, et os ejus jurgia provocat.
7 στομα αφρονος συντριβη αυτω τα δε χειλη αυτου παγις τη ψυχη αυτου	7 Os stulti contritio ejus, et labia ipsius ruina animæ ejus.
8 οκνηρους καταβαλλει φοβος ψυχαι δε ανδρογυνων πεινασουσιν	8 Verba bilinguis quasi simplicia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum dejicit timor ; animæ autem effeminatorum esurient.
9 ο μη ιωμενος εαυτον εν τοις εργοις αυτου αδελφος εστιν του λυμαινομενου εαυτον	9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis.
10 εκ μεγαλωσυνης ισχυος ονομα κυριου αυτω δε προσδραμοντες δικαιοι υψουνται	10 Turris fortissima nomen Domini ; ad ipsum currit justus, et exaltabitur.
11 υπαρξις πλουσιου ανδρος πολις οχυρα η δε δοξα αυτης μεγα επισκιαζει	11 Substantia divitis urbs roboris ejus, et quasi murus validus circumdans eum.
12 προ συντριβης υψουται καρδια ανδρος και προ δοξης ταπεινουται	12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam glorificetur, humiliatur.
13 ος αποκρινεται λογον πριν ακουσαι αφροσυνη αυτω εστιν και ονειδος	13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
14 θυμον ανδρος πραυνει θεραπων φρονιμος ολιγοψυχον δε ανδρα τις υποισει	14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam ; spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere ?
15 καρδια φρονιμου κταται αισθησιν ωτα δε σοφων ζητει εννοιαν	15 Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quærit doctrinam.
16 δομα ανθρωπου εμπλατυνει αυτον και παρα δυνασταις καθιζανει αυτον	16 Donum hominis dilatat viam ejus, et ante principes spatium ei facit.
17 δικαιος εαυτου κατηγορος εν πρωτολογια ως δ' αν επιβαλη ο αντιδικος ελεγχεται	17 Justus prior est accusator sui : venit amicus ejus, et investigabit eum.
18 αντιλογιας παυει κληρος εν δε δυνασταις οριζει	18 Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque dijudicat.
19 αδελφος υπο αδελφου βοηθουμενος ως πολις οχυρα και υψηλη ισχυει δε ωσπερ τεθεμελιωμενον βασιλειον	19 Frater qui adjuvatur a fratre quasi civitas firma, et judicia quasi vectes urbium.
20 απο καρπων στοματος ανηρ πιμπλησιν κοιλιαν αυτου απο δε καρπων χειλεων αυτου εμπλησθησεται	20 De fructu oris viri replebitur venter ejus, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
21 θανατος και ζωη εν χειρι γλωσσης οι δε κρατουντες αυτης εδονται τους καρπους αυτης	21 Mors et vita in manu linguæ ; qui diligunt eam comedent fructus ejus.
22 ος ευρεν γυναικα αγαθην ευρεν χαριτας ελαβεν δε παρα θεου ιλαροτητα [22α] ος εκβαλλει γυναικα αγαθην εκβαλλει τα αγαθα ο δε κατεχων μοιχαλιδα αφρων και ασεβης	22 Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam expellit bonum ; qui autem tenet adulteram stultus est et impius.
	23 Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.
	24 Vir amabilis ad societatem magis amicus erit quam frater.