ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 18

LXX	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 προφασεις ζητει ανηρ βουλομενος χωριζεσθαι απο φιλων εν παντι δε καιρω επονειδιστος εσται	1 לְתַאֲוָה יְבַקֵּשׁ נִפְרָד בְּכָל־תּוּשִׁיָּה יִתְגַּלָּע
2 ου χρειαν εχει σοφιας ενδεης φρενων μαλλον γαρ αγεται αφροσυνη	2 לֹא־יַחְפֹּץ כְּסִיל בִּתְבוּנָה כִּי אִם־בְּהִתְגַּלֹּות לִבֹּו
3 οταν ελθη ασεβης εις βαθος κακων καταφρονει επερχεται δε αυτω ατιμια και ονειδος	3 בְּבֹוא־רָשָׁע בָּא גַם־בּוּז וְעִם־קָלֹון חֶרְפָּה
4 υδωρ βαθυ λογος εν καρδια ανδρος ποταμος δε αναπηδυει και πηγη ζωης	4 מַיִם עֲמֻקִּים דִּבְרֵי פִי־אִישׁ נַחַל נֹבֵעַ מְקֹור חָכְמָה
5 θαυμασαι προσωπον ασεβους ου καλον ουδε οσιον εκκλινειν το δικαιον εν κρισει	5 שְׂאֵת פְּנֵי־רָשָׁע לֹא־טֹוב לְהַטֹּות צַדִּיק בַּמִּשְׁפָּט
6 χειλη αφρονος αγουσιν αυτον εις κακα το δε στομα αυτου το θρασυ θανατον επικαλειται	6 שִׂפְתֵי כְסִיל יָבֹאוּ בְרִיב וּפִיו לְמַהֲלֻמֹות יִקְרָא
7 στομα αφρονος συντριβη αυτω τα δε χειλη αυτου παγις τη ψυχη αυτου	7 פִּי־כְסִיל מְחִתָּה־לֹו וּשְׂפָתָיו מֹוקֵשׁ נַפְשֹׁו
8 οκνηρους καταβαλλει φοβος ψυχαι δε ανδρογυνων πεινασουσιν	8 דִּבְרֵי נִרְגָּן כְּמִתְלַהֲמִים וְהֵם יָרְדוּ חַדְרֵי־בָטֶן
9 ο μη ιωμενος εαυτον εν τοις εργοις αυτου αδελφος εστιν του λυμαινομενου εαυτον	9 גַּם מִתְרַפֶּה בִמְלַאכְתֹּו אָח הוּא לְבַעַל מַשְׁחִית
10 εκ μεγαλωσυνης ισχυος ονομα κυριου αυτω δε προσδραμοντες δικαιοι υψουνται	10 מִגְדַּל־עֹז שֵׁם יְהוָה בֹּו־יָרוּץ צַדִּיק וְנִשְׂגָּב
11 υπαρξις πλουσιου ανδρος πολις οχυρα η δε δοξα αυτης μεγα επισκιαζει	11 הֹון עָשִׁיר קִרְיַת עֻזֹּו וּכְחֹומָה נִשְׂגָּבָה בְּמַשְׂכִּיתֹו
12 προ συντριβης υψουται καρδια ανδρος και προ δοξης ταπεινουται	12 לִפְנֵישֶׁ־בֶר יִגְבַּהּ לֵב־אִישׁ וְלִפְנֵי כָבֹוד עֲנָוָה
13 ος αποκρινεται λογον πριν ακουσαι αφροσυνη αυτω εστιν και ονειδος	13 מֵשִׁיב דָּבָר בְּטֶרֶם יִשְׁמָע אִוֶּלֶת הִיא־לֹו וּכְלִמָּה
14 θυμον ανδρος πραυνει θεραπων φρονιμος ολιγοψυχον δε ανδρα τις υποισει	14 רוּחַ־אִישׁ יְכַלְכֵּל מַחֲלֵהוּ וְרוּחַ נְכֵאָה מִי יִשָּׂאֶנָּה
15 καρδια φρονιμου κταται αισθησιν ωτα δε σοφων ζητει εννοιαν	15 לֵב נָבֹון יִקְנֶה־דָּעַת וְאֹזֶן חֲכָמִים תְּבַקֶּשׁ־דָּעַת
16 δομα ανθρωπου εμπλατυνει αυτον και παρα δυνασταις καθιζανει αυτον	16 מַתָּן אָדָם יַרְחִיב לֹו וְלִפְנֵי גְדֹלִים יַנְחֶנּוּ
17 δικαιος εαυτου κατηγορος εν πρωτολογια ως δ' αν επιβαλη ο αντιδικος ελεγχεται	17 צַדִּיק הָרִאשֹׁון בְּרִיבֹו [יָבֹא־ כ] (וּבָא־רֵעֵהוּ ק) וַחֲקָרֹו
18 αντιλογιας παυει κληρος εν δε δυνασταις οριζει	18 מִדְיָנִים יַשְׁבִּית הַגֹּורָל וּבֵין עֲצוּמִים יַפְרִיד
19 αδελφος υπο αδελφου βοηθουμενος ως πολις οχυρα και υψηλη ισχυει δε ωσπερ τεθεμελιωμενον βασιλειον	19 אָח נִפְשָׁע מִקִּרְיַת־עֹז [וּמְדֹונִים כ] (וּמִדְיָנִים ק) כִּבְרִיחַ אַרְמֹון
20 απο καρπων στοματος ανηρ πιμπλησιν κοιλιαν αυτου απο δε καρπων χειλεων αυτου εμπλησθησεται	20 מִפְּרִי פִי־אִישׁ תִּשְׂבַּע בִּטְנֹו תְּבוּאַת שְׂפָתָיו יִשְׂבָּע
21 θανατος και ζωη εν χειρι γλωσσης οι δε κρατουντες αυτης εδονται τους καρπους αυτης	21 מָוֶת וְחַיִּים בְּיַד־לָשֹׁון וְאֹהֲבֶיהָ יֹאכַל פִּרְיָהּ
22 ος ευρεν γυναικα αγαθην ευρεν χαριτας ελαβεν δε παρα θεου ιλαροτητα [22α] ος εκβαλλει γυναικα αγαθην εκβαλλει τα αγαθα ο δε κατεχων μοιχαλιδα αφρων και ασεβης	22 מָצָא אִשָּׁה מָצָא טֹוב וַיָּפֶק רָצֹון מֵיְהוָה
	23 תַּחֲנוּנִים יְדַבֶּר־רָשׁ וְעָשִׁיר יַעֲנֶה עַזֹּות
	24 אִישׁ רֵעִים לְהִתְרֹעֵעַ וְיֵשׁ אֹהֵב דָּבֵק מֵאָח