ΙΩΒ - Giobbe - Job 9

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Job prit la parole et dit:
2 επ' αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω	2 Oui, je le reconnais, tout cela est vrai: comment un homme aurait-il raison contre Dieu?
3 εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων	3 S’il voulait discuter avec lui, pourrait-il répondre une fois sur mille?
4 σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν	4 Il pense avec sagesse, sa force a tout pouvoir, peut-on lui résister impunément?
5 ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη	5 Il déplace les montagnes sans qu’elles le sachent, il les retourne s’il se met en colère.
6 ο σειων την υπ' ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται	6 Il ébranle la terre sur son socle et ses colonnes vacillent.
7 ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει	7 Il suffit qu’il parle, le soleil ne brille plus, un tour de clé, et ce sont les étoiles.
8 ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ' εδαφους επι θαλασσης	8 Il a déployé, tout seul, la voûte aux étoiles, il chemine sur le plancher des eaux.
9 ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου	9 Il a fait la Grande Ourse, et puis Orion, et les Pléiades et les Chambres du Sud.
10 ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος	10 Il fait des choses si grandes qu’on ne peut les sonder, des merveilles impossibles à compter!
11 εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ' ως εγνων	11 S’il passe près de moi, je ne le vois pas, il me frôle sans que je l’aperçoive.
12 εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας	12 S’il prend de force, va-t-on l’en empêcher, ou lui dire: “Que fais-tu là?”
13 αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ' αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ' ουρανον	13 Dieu ne se reprend pas quand il s’est emporté, ceux qui aidaient Rahab sont toujours sous ses pieds.
14 εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου	14 Voulez-vous que j’aille, moi, lui répliquer et me mettre à discuter avec lui,
15 εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι	15 ou à supplier mon juge qui ne me répond pas quand je suis dans mon droit?
16 εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου	16 Je pourrais l’appeler, attendant une réponse, mais comment croire qu’il entendra ma voix?
17 μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης	17 C’est lui qui m’écrase pour un cheveu, qui multiplie sans raison mes blessures.
18 ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας	18 Il ne me laisse pas reprendre mon souffle tandis qu’il m’envoie jusqu’à plus soif la peine.
19 οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται	19 Employer la force? Il sera le plus fort. Aller aux juges? Qui fera la convocation?
20 εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι	20 Je peux être juste, mes paroles m’accuseront, même si je suis parfait, elles me condamneront.
21 ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη	21 Mais suis-je parfait? Je ne le sais pas: la vie n’a pas de sens!
22 διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη	22 Tout est pareil et je peux dire: il supprime l’innocent avec le coupable.
23 οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται	23 Quand une catastrophe répand soudain la mort, il se moque de l’épreuve des innocents.
24 παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν	24 Quand un pays tombe aux mains des méchants, il met un bandeau sur les yeux des juges. Si ce n’est pas lui, qui donc alors?
25 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν	25 Mes jours ont passé plus vite qu’un coureur: ils fuyaient sans connaître le bonheur.
26 η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν	26 Ils glissaient comme une barque de joncs, comme un aigle qui fond sur sa proie.
27 εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω	27 J’ai beau dire: “Laissons là ces plaintes, montrons un autre visage: le sourire!”
28 σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις	28 mes épreuves me laissent angoissé car je sais que tu ne me vois pas innocent.
29 επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον	29 Si je dois être coupable, à quoi bon me fatiguer pour rien?
30 εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις	30 J’aurais beau me laver à l’eau de neige et me blanchir les mains avec du savon,
31 ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη	31 tu me jetterais aussitôt dans la boue, et même ma tunique m’aurait en dégoût!
32 ου γαρ ει ανθρωπος κατ' εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν	32 Il n’est pas quelqu’un comme moi, pour que je lui dise: Allons ensemble au tribunal!
33 ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων	33 Il faudrait un arbitre entre nous, pour nous prendre l’un et l’autre par l’épaule,
34 απαλλαξατω απ' εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω	34 pour écarter son bâton qui me frappe et l’épouvante où me jettent ses terreurs.
35 και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι	35 Mais puisqu’il n’en est pas ainsi, je veux parler sans crainte, seul avec moi-même.