Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 23


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει1 Job respondió diciendo:
2 και δη οιδα οτι εκ χειρος μου η ελεγξις εστιν και η χειρ αυτου βαρεια γεγονεν επ' εμω στεναγμω2 También hoy, mi queja es un desafío, mientras gimo bajo el peso de su mano.
3 τις δ' αρα γνοιη οτι ευροιμι αυτον και ελθοιμι εις τελος3 ¡Ah, si supiera cómo encontrarlo, si pudiera llegar hasta su tribunal!
4 ειποιμι δε εμαυτου κριμα το δε στομα μου εμπλησαιμι ελεγχων4 Yo expondría mi causa ante él y llenaría mi boca de recriminaciones.
5 γνωην δε ρηματα α μοι ερει αισθοιμην δε τινα μοι απαγγελει5 Sabría entonces cuál sería su respuesta, y estaría atento a lo que él me dijera.
6 και ει εν πολλη ισχυι επελευσεται μοι ειτα εν απειλη μοι ου χρησεται6 ¿Le haría falta mucha fuerza para disputar conmigo? No, sólo bastaría que me prestara atención.
7 αληθεια γαρ και ελεγχος παρ' αυτου εξαγαγοι δε εις τελος το κριμα μου7 Allí, un hombre recto discutiría con él, y yo haría triunfar mi derecho para siempre.
8 εις γαρ πρωτα πορευσομαι και ουκετι ειμι τα δε επ' εσχατοις τι οιδα8 Pero voy hacia adelante, y él no está, hacia atrás, y no lo percibo:
9 αριστερα ποιησαντος αυτου και ου κατεσχον περιβαλει δεξια και ουκ οψομαι9 lo busco a la izquierda, y no lo diviso, vuelvo a la derecha, y no los veo.
10 οιδεν γαρ ηδη οδον μου διεκρινεν δε με ωσπερ το χρυσιον10 Sin embargo, él sabe en qué camino estoy: si me prueba en mi crisol, saldré puro como el oro.
11 εξελευσομαι δε εν ενταλμασιν αυτου οδους γαρ αυτου εφυλαξα και ου μη εκκλινω11 Mis pies han seguido sus pasos, me mantuve en su camino y no me desvié.
12 απο ενταλματων αυτου και ου μη παρελθω εν δε κολπω μου εκρυψα ρηματα αυτου12 No me aparté del mandamiento de sus labios, guardé en mi pecho las palabras de su boca.
13 ει δε και αυτος εκρινεν ουτως τις εστιν ο αντειπων αυτω ο γαρ αυτος ηθελησεν και εποιησεν13 Pero él ya decidió: ¿quién lo hará volver atrás? Lo que él desea, lo hace.
14 -14 El va a ejecutar mi sentencia, y hay en él muchos designios semejantes.
15 δια τουτο επ' αυτω εσπουδακα νουθετουμενος δε εφροντισα αυτου [15α] επι τουτω απο προσωπου αυτου κατασπουδασθω κατανοησω και πτοηθησομαι εξ αυτου15 Por eso, le tengo temor, reflexiono, y tiemblo ante él.
16 κυριος δε εμαλακυνεν την καρδιαν μου ο δε παντοκρατωρ εσπουδασεν με16 Dios me ha quitado el ánimo, el Todopoderoso me ha llenado de espanto:
17 ου γαρ ηδειν οτι επελευσεται μοι σκοτος προ προσωπου δε μου εκαλυψεν γνοφος17 porque no son las tinieblas las que me aniquilan ni tampoco la oscuridad que cubre mi rostro.