Ecclesiastes/Qohelet 1

KING JAMES BIBLE	LXX
1 The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.	1 ρηματα εκκλησιαστου υιου δαυιδ βασιλεως ισραηλ εν ιερουσαλημ
2 Vanity of vanities, saith the Preacher, vanity of vanities; all is vanity.	2 ματαιοτης ματαιοτητων ειπεν ο εκκλησιαστης ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης
3 What profit hath a man of all his labour which he taketh under the sun?	3 τις περισσεια τω ανθρωπω εν παντι μοχθω αυτου ω μοχθει υπο τον ηλιον
4 One generation passeth away, and another generation cometh: but the earth abideth for ever.	4 γενεα πορευεται και γενεα ερχεται και η γη εις τον αιωνα εστηκεν
5 The sun also ariseth, and the sun goeth down, and hasteth to his place where he arose.	5 και ανατελλει ο ηλιος και δυνει ο ηλιος και εις τον τοπον αυτου ελκει
6 The wind goeth toward the south, and turneth about unto the north; it whirleth about continually, and the wind returneth again according to his circuits.	6 ανατελλων αυτος εκει πορευεται προς νοτον και κυκλοι προς βορραν κυκλοι κυκλων πορευεται το πνευμα και επι κυκλους αυτου επιστρεφει το πνευμα
7 All the rivers run into the sea; yet the sea is not full; unto the place from whence the rivers come, thither they return again.	7 παντες οι χειμαρροι πορευονται εις την θαλασσαν και η θαλασσα ουκ εσται εμπιμπλαμενη εις τοπον ου οι χειμαρροι πορευονται εκει αυτοι επιστρεφουσιν του πορευθηναι
8 All things are full of labour; man cannot utter it: the eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.	8 παντες οι λογοι εγκοποι ου δυνησεται ανηρ του λαλειν και ουκ εμπλησθησεται οφθαλμος του οραν και ου πληρωθησεται ους απο ακροασεως
9 The thing that hath been, it is that which shall be; and that which is done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.	9 τι το γεγονος αυτο το γενησομενον και τι το πεποιημενον αυτο το ποιηθησομενον και ουκ εστιν παν προσφατον υπο τον ηλιον
10 Is there any thing whereof it may be said, See, this is new? it hath been already of old time, which was before us.	10 ος λαλησει και ερει ιδε τουτο καινον εστιν ηδη γεγονεν εν τοις αιωσιν τοις γενομενοις απο εμπροσθεν ημων
11 There is no remembrance of former things; neither shall there be any remembrance of things that are to come with those that shall come after.	11 ουκ εστιν μνημη τοις πρωτοις και γε τοις εσχατοις γενομενοις ουκ εσται αυτοις μνημη μετα των γενησομενων εις την εσχατην
12 I the Preacher was king over Israel in Jerusalem.	12 εγω εκκλησιαστης εγενομην βασιλευς επι ισραηλ εν ιερουσαλημ
13 And I gave my heart to seek and search out by wisdom concerning all things that are done under heaven: this sore travail hath God given to the sons of man to be exercised therewith.	13 και εδωκα την καρδιαν μου του εκζητησαι και του κατασκεψασθαι εν τη σοφια περι παντων των γινομενων υπο τον ουρανον οτι περισπασμον πονηρον εδωκεν ο θεος τοις υιοις του ανθρωπου του περισπασθαι εν αυτω
14 I have seen all the works that are done under the sun; and, behold, all is vanity and vexation of spirit.	14 ειδον συν παντα τα ποιηματα τα πεποιημενα υπο τον ηλιον και ιδου τα παντα ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος
15 That which is crooked cannot be made straight: and that which is wanting cannot be numbered.	15 διεστραμμενον ου δυνησεται του επικοσμηθηναι και υστερημα ου δυνησεται του αριθμηθηναι
16 I communed with mine own heart, saying, Lo, I am come to great estate, and have gotten more wisdom than all they that have been before me in Jerusalem: yea, my heart had great experience of wisdom and knowledge.	16 ελαλησα εγω εν καρδια μου τω λεγειν εγω ιδου εμεγαλυνθην και προσεθηκα σοφιαν επι πασιν οι εγενοντο εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και καρδια μου ειδεν πολλα σοφιαν και γνωσιν
17 And I gave my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I perceived that this also is vexation of spirit.	17 και εδωκα καρδιαν μου του γνωναι σοφιαν και γνωσιν παραβολας και επιστημην εγνων οτι και γε τουτ' εστιν προαιρεσις πνευματος
18 For in much wisdom is much grief: and he that increaseth knowledge increaseth sorrow.	18 οτι εν πληθει σοφιας πληθος γνωσεως και ο προστιθεις γνωσιν προσθησει αλγημα