Psalms 108

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 A canticle of a psalm for David himself.	1 Ωιδη Ψαλμου του Δαβιδ.>> Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε? θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.
2 My heart is ready, O God, my heart is ready: I will sing, and will give praise, with my glory.	2 Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα? θελω εξεγερθη το πρωι.
3 Arise, my glory; arise, psaltery and harp: I will arise in the morning early.	3 Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων?
4 I will praise thee, O Lord, among the people: and I will sing unto thee among the populations.	4 διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.
5 For thy mercy is great above the heavens: and thy truth even unto the clouds.	5 Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους? και η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην?
6 Be thou exalted, O God, above the heavens, and thy glory over all the earth:	6 δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου? σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.
7 that thy beloved may be delivered. Save with thy right hand and hear me.	7 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου? θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει?
8 God hath spoken in his holiness. I will rejoice, and I will divide Sichem and I will mete out the vale of tabernacles.	8 Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης? ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου? ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου?
9 Galaad is mine, and Manasses is mine and Ephraim the protection of my head. Juda is my king:	9 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου? επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου? θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.
10 Moab the pot of my hope. Over Edom I will stretch out my shoe: the aliens are become my friends.	10 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;
11 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?	11 ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;
12 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our armies?	12 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.
13 O grant us help from trouble: for vain is the help of man.	13 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας? και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.
14 Through God we shall do mightily: and he will bring our enemies to nothing.