Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Job 32


font
DOUAI-RHEIMSGREEK BIBLE
1 So these three men ceased to answer Job, because he seemed just to himself.1 Επαυσαν δε και οι τρεις ουτοι ανθρωποι αποκρινομενοι προς τον Ιωβ, διοτι ητο δικαιος εις τους οφθαλμους αυτου.
2 And Eliu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram, was angry and was moved to indignation : now he was angry against Job, because he said he was just before God.2 Τοτε εξηφθη ο θυμος του Ελιου, υιου του Βαραχιηλ του Βουζιτου, εκ της συγγενειας του Αραμ? κατα του Ιωβ εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι εδικαιονεν εαυτον μαλλον παρα τον Θεον.
3 And he was angry with his friends because they had not found a reasonable answer, but only had condemned Job.3 Και κατα των τριων αυτου φιλων εξηφθη ο θυμος αυτου, διοτι δεν ευρηκαν αποκρισιν και κατεδικασαν τον Ιωβ.
4 So Eliu waited while Job was speaking, because they were his elders that were speaking.4 Ο δε Ελιου περιεμενε να λαληση προς τον Ιωβ, διοτι εκεινοι ησαν γεροντοτεροι αυτου.
5 But when he saw that the three were not able to answer, he was exceedingly angry.5 Οτε δε ο Ελιου ειδεν, οτι δεν ητο αποκρισις εν τω στοματι των τριων ανδρων, εξηφθη ο θυμος αυτου.
6 Then Eliu the son of Barachel the Buzite answered and said : I am younger in days, and you are more ancient; therefore hanging down my head, I was afraid to shew you my opinion.6 και απεκριθη ο Ελιου ο υιος του Βαραχιηλ του Βουζιτου και ειπεν? Εγω ειμαι νεος την ηλικιαν, και σεις γεροντες? δια τουτο εφοβηθην και συνεσταλην να σας φανερωσω την γνωμην μου.
7 For I hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.7 Εγω ειπα, Αι ημεραι ας λαλησωσι και το πληθος των ετων ας διδαξη, σοφιαν.
8 But, as I see, there is a spirit in men, and the inspiration of the Almighty giveth understanding.8 Βεβαιως ειναι πνευμα εν τω ανθρωπω η εμπνευσις ομως του Παντοδυναμου συνετιζει αυτον.
9 They that are aged are not the wise men, neither do the ancients understand judgment.9 Οι μεγαλητεροι δεν ειναι παντοτε σοφοι? ουτε οι γεροντες νοουσι κρισιν.
10 Therefore I will speak : Hearken to me, I also will shew you my wisdom.10 Δια τουτο ειπα, Ακουσατε μου? θελω φανερωσει και εγω την γνωμην μου.
11 For I have waited for your words, I have given ear to your wisdom, as long as you were disputing in words.11 Ιδου, επροσμενα τους λογους σας? ηκροασθην τα επιχειρηματα σας, εωσου εξετασητε τους λογους.
12 And as long as I thought you said some thing, I considered : but, as I see, there is none of you that can convince Job, and answer his words.12 Και σας παρετηρουν, και ιδου, ουδεις εξ υμων ηδυνηθη να καταπειση τον Ιωβ, αποκρινομενος εις τους λογους αυτου?
13 Lest you should say : We have found wisdom, God hath cast him down, not man.13 δια να μη ειπητε, Ημεις ευρηκαμεν σοφιαν. Ο Θεος θελει καταβαλει αυτον, ουχι ανθρωπος.
14 He hath spoken nothing to me, and I will not answer him according to your words.14 Εκεινος δε δεν διηυθυνε λογους προς εμε? και δεν θελω αποκριθη προς αυτον κατα τας ομιλιας σας.
15 They were afraid, and answered no more, and they left off speaking.15 Εκεινοι ετρομαξαν, δεν απεκριθησαν πλεον? εχασαν τους λογους αυτων.
16 Therefore because I have waited, and they have not spoken : they stood, and answered no more :16 Και περιεμενον, επειδη δεν ελαλουν? αλλ' ισταντο? δεν απεκρινοντο πλεον.
17 I also will answer my part, and will shew my knowledge.17 Ας αποκριθω και εγω το μερος μου? ας φανερωσω και εγω την γνωμην μου.
18 Behold, my belly is as new wine which wanteth vent, which bursteth the new vessels.18 Διοτι ειμαι πληρης λογων? το πνευμα εντος μου με αναγκαζει.
19 dummy verses inserted by amos19 Ιδου, η κοιλια μου ειναι ως οινος οστις δεν ηνοιχθη? ειναι ετοιμη να σπαση, ως ασκοι γλευκους.
20 I will speak and take breath a little : I will open my lips, and will answer.20 Θελω λαλησει δια να αναπνευσω? θελω ανοιξει τα χειλη μου και αποκριθη.
21 I will not accept the person of man, and I will not level God with man.21 Μη γενοιτο να γεινω προσωποληπτης, μηδε να κολακευσω ανθρωπον.
22 For I know not how long I shall continue, and whether after a while my Maker may take me away.22 Διοτι δεν εξευρω να κολακευω? ο Ποιητης μου ηθελε με αναρπασει ευθυς.