Livro de Jó 37

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Por isto se espantou o meu coração, e pulou fora de seu lugar.	1 Εις τουτο ετι η καρδια μου τρεμει και εκπηδα απο του τοπου αυτης.
2 Escutai, escutai o brado de sua voz, o estrondo que lhe sai da boca!	2 Ακουσατε προσεκτικως την τρομεραν φωνην αυτου και τον ηχον τον εξερχομενον εκ του στοματος αυτου.
3 Enche dele toda a extensão dos céus, e seus relâmpagos vão atingir os confins da terra.	3 Αποστελλει αυτην υποκατω παντος του ουρανου και το φως αυτου επι τα εσχατα της γης.
4 Logo depois ruge uma voz, troveja com sua voz majestosa. Não retém mais seus raios quando se faz ouvir.	4 Κατοπιν αυτου βοα φωνη? βροντα με την φωνην της μεγαλωσυνης αυτου? και δεν θελει στησει αυτα, αφου η φωνη αυτου ακουσθη.
5 Deus troveja com uma voz maravilhosa, faz prodígios que nos são incompreensíveis.	5 Ο Θεος βροντα θαυμασιως με την φωνην αυτου? καμνει μεγαλεια, και δεν εννοουμεν.
6 Diz à neve: Cai sobre a terra, às pancadas de chuva: Sede fortes.	6 Διοτι λεγει προς την χιονα, γινου επι την γην? και προς την ψεκαδα και προς τον υετον της δυναμεως αυτου.
7 Ele põe selos sobre as mãos dos homens, a fim de que todos os mortais reconheçam seu criador.	7 Κατασφραγιζει την χειρα παντος ανθρωπου? δια να γνωρισωσι παντες οι ανθρωποι το εργον αυτου.
8 A fera também entra em seu covil, e encolhe-se em sua toca.	8 Τοτε τα θηρια εισερχονται εις τα σπηλαια και κατασκηνουσιν εν τοις τοποις αυτων.
9 O furacão sai da câmara do sul, e do norte chega o frio.	9 Εκ του νοτου ερχεται ο ανεμοστροβιλος, και το ψυχος εκ του βορρα.
10 Ao sopro de Deus forma-se a neve, e a superfície das águas se endurece.	10 Εκ του φυσηματος του Θεου διδεται παγος? και το πλατος των υδατων στερεουται.
11 Carrega as nuvens de vapor, as nuvens lançam por toda parte seus relâmpagos	11 Παλιν η γαληνη διασκεδαζει την νεφελην? το φως αυτου διασκορπιζει τα νεφη?
12 que vão em todos os sentidos sob sua direção, para realizar tudo quanto ele ordena na face da terra.	12 και αυτα περιφερονται κυκλω υπο τας οδηγιας αυτου, δια να καμνωσι παν ο, τι προσταζει εις αυτα επι το προσωπον της οικουμενης?
13 Ora é o castigo que eles trazem, ora seus benefícios.	13 καμνει αυτα να ερχωνται, η δια παιδειαν, η δια την γην αυτου, η δια ελεος.
14 Escuta isto, Jó, pára e considera as maravilhas de Deus.	14 Ακροασθητι τουτο, Ιωβ? σταθητι και συλλογισθητι τα θαυμασια του Θεου.
15 Sabes como ele as opera, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?	15 Εννοεις πως ο Θεος διαταττει αυτα, και καμνει να λαμπη το φως της νεφελης αυτου;
16 Sabes a lei do equilíbrio das nuvens, e o milagre daquele cuja ciência é infinita?	16 Εννοεις τα ζυγοσταθμισματα των νεφων, τα θαυμασια του τελειου κατα την γνωσιν;
17 Por que são quentes as tuas vestes, quando repousa a terra ao sopro do meio-dia?	17 Δια τι τα ενδυματα σου ειναι θερμα, οταν αναπαυη την γην δια του νοτου;
18 Saberás, como ele, estender as nuvens, e torná-las sólidas como um espelho de metal fundido?	18 Εξηπλωσας μετ' αυτου το στερεωμα το δυνατον ως κατοπτρον χυτον;
19 Dá-me a conhecer o que lhe diremos. Mergulhados em nossas trevas, só sabemos objetar.	19 Διδαξον ημας τι να ειπωμεν προς αυτον? ημεις δεν δυναμεθα να διαταξωμεν τους λογους ημων εξ αιτιας του σκοτους.
20 Quem lhe repetirá o que digo? Acaso pedirá um homem a sua própria perdição?	20 Θελει αναγγελθη προς αυτον, εαν εγω λαλω; εαν λαληση ανθρωπος, βεβαιως θελει καταποθη.
21 Agora já não se vê a luz, o sol brilha através das nuvens; passe um golpe de vento, e ele as varrerá;	21 Τωρα δε οι ανθρωποι δεν δυνανται να ατενισωσιν εις το λαμπρον φως, το εν τω στερεωματι, αφου ο ανεμος περαση και καθαριση αυτο,
22 a luz vem do norte. Deus está envolto numa majestade temível;	22 και χρυσαυγης καιρος ελθη απο βορρα. Φοβερα δοξα υπαρχει εν τω Θεω.
23 não podemos atingir o Todo-poderoso: eminente em força, em eqüidade, em justiça, não tem a dar contas a ninguém.	23 Τον Παντοδυναμον, δεν δυναμεθα να εννοησωμεν αυτον? ειναι υπεροχος κατα την δυναμιν και κατα την κρισιν και κατα το πληθος της δικαιοσυνης, δεν καταθλιβει.
24 Que os homens, pois, o reverenciem! Ele não olha aqueles que se julgam sábios.	24 Δια τουτο οι ανθρωποι φοβουνται αυτον? ουδεις σοφος την καρδιαν δυναται να εννοηση αυτον.