Giobbe 27

LA SACRA BIBBIA	GREEK BIBLE
1 Allora Giobbe continuò a pronunciare i suoi versi e disse:	1 Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπε?
2 "Viva Dio, che mi nega il mio diritto; l'Onnipotente che mi amareggia l'animo!	2 Ζη ο Θεος, ο αποβαλων την κρισιν μου, και ο Παντοδυναμος, ο πικρανας την ψυχην μου,
3 Finché ci sarà in me un soffio di vita e l'alito di Dio nelle mie narici,	3 οτι παντα τον χρονον ενοσω η πνοη μου ειναι εν εμοι και το πνευμα του Θεου εις τους μυκτηρας μου,
4 mai le mie labbra diranno falsità né la mia lingua proferirà menzogna.	4 τα χειλη μου δεν θελουσι λαλησει αδικιαν και η γλωσσα μου δεν θελει μελετησει δολον.
5 Lungi da me che io vi dia ragione; fino all'ultimo respiro rivendicherò la mia integrità.	5 Μη γενοιτο εις εμε να σας δικαιωσω? εως να εκπνευσω, δεν θελω απομακρυνει την ακεραιοτητα μου απ' εμου.
6 Terrò fermo alla mia innocenza, senza cedere; la mia coscienza non mi rimprovera uno solo dei miei giorni.	6 Θελω κρατει την δικαιοσυνην μου και δεν θελω αφησει αυτην? η καρδια μου δεν θελει με ελεγξει ενοσω ζω.
7 Che il mio nemico abbia la sorte dell'iniquo, e il mio rivale quella dell'ingiusto!	7 Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ' εμου ως ο παρανομος.
8 Quale infatti è la speranza dell'empio, quando finirà, quando Dio gli toglierà la vita?	8 Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;
9 Ascolterà forse Dio il suo grido, quando lo colpirà la sventura?	9 Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ' αυτον συμφορα;
10 Sarà forse l'Onnipotente la sua delizia; invocherà Dio ad ogni istante?	10 Θελει ευφραινεσθαι εις τον Παντοδυναμον; θελει επικαλεισθαι τον Θεον εν παντι καιρω;
11 Vi mostrerò il potere di Dio; non vi nasconderò ciò che dispone l'Onnipotente.	11 θελω σας διδαξει τι ειναι εν τη χειρι του Θεου? ο, τι ειναι παρα τω Παντοδυναμω, δεν θελω κρυψει αυτο.
12 Ecco, voi tutti l'avete costatato; perché dunque vi perdete in cose vane?	12 Ιδου, σεις παντες ειδετε? δια τι λοιπον εισθε ολως τοσον ματαιοι;
13 Questa è la sorte che Dio riserva al malvagio e la porzione che i violenti ricevono dall'Onnipotente.	13 Τουτο ειναι παρα Θεου η μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια των δυναστων, την οποιαν θελουσι λαβει παρα του Παντοδυναμου.
14 Se ha molti figli, saranno per la spada; e i suoi discendenti non avranno pane per sfamarsi.	14 Εαν οι υιοι αυτου πολλαπλασιασθωσιν, ειναι δια την ρομφαιαν? και οι εκγονοι αυτου δεν θελουσι χορτασθη αρτον.
15 I superstiti li seppellirà la peste, senza che le sue vedove facciano il lamento.	15 Οι εναπολειφθεντες αυτου θελουσι ταφη εν θανατω? και αι χηραι αυτου δεν θελουσι κλαυσει.
16 Se ammassa l'argento come polvere e fa provvista di vesti come fango,	16 Και αν επισωρευση αργυριον ως το χωμα και ετοιμαση ιματια ως τον πηλον?
17 egli le prepara, ma il giusto le indosserà; e l'argento lo erediterà l'innocente.	17 δυναται μεν να ετοιμαση, πλην ο δικαιος θελει ενδυθη αυτα? και ο αθωος θελει διαμοιρασθη το αργυριον.
18 Se costruisce la casa, sarà come ragnatela, come una capanna fatta da un guardiano.	18 Οικοδομει τον οικον αυτου ως το σαρακιον, και ως καλυβην, την οποιαν καμνει ο αγροφυλαξ.
19 Si corica ricco, ma è per l'ultima volta; quando apre gli occhi, non avrà più nulla.	19 Πλαγιαζει πλουσιος, πλην δεν θελει συναχθη? ανοιγει τους οφθαλμους αυτου και δεν υπαρχει.
20 I terrori lo assalgono come acque; di notte un uragano lo travolge.	20 Τρομοι συλλαμβανουσιν αυτον ως υδατα, ανεμοστροβιλος αρπαζει αυτον την νυκτα.
21 Lo scirocco lo solleva e se ne va, lo strappa lontano dal suo posto.	21 Σηκονει αυτον ανατολικος ανεμος, και υπαγει? και αποσπα αυτον απο του τοπου αυτου.
22 Dio lo incalza senza pietà, mentre egli tenta di sfuggire dalla sua mano.	22 Διοτι ο Θεος θελει ριψει κατ' αυτου συμφορας και δεν θελει φεισθη? απο της χειρος αυτου σπευδει να φυγη.
23 Si battono le mani su di lui e si fischia contro di lui da ogni parte".	23 Θελουσι κροτησει τας χειρας αυτων επ' αυτον, και θελουσι συριξει αυτον απο του τοπου αυτων.