Job 4

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Then spoke Eliphaz the Temanite, who said:	1 Τοτε Ελιφας ο Θαιμανιτης απεκριθη και ειπεν?
2 If someone attempts a word with you, will you mind? For how can anyone refrain from speaking?	2 Εαν επιχειρισθωμεν να λαλησωμεν προς σε, θελεις δυσαρεστηθη; αλλα τις δυναται να κρατηθη απο του να ομιληση;
3 Behold, you have instructed many, and have made firm their feeble hands.	3 Ιδου, συ ενουθετησας πολλους? και χειρας αδυνατους ενισχυσας.
4 Your words have upheld the stumbler; you have strengthened his faltering knees.	4 Οι λογοι σου υπεστηριξαν τους κλονιζομενους, και γονατα καμπτοντα ενεδυναμωσας.
5 But now that it comes to you, you are impatient; when it touches yourself, you are dismayed.	5 Τωρα δε ηλθεν επι σε τουτο, και βαρυθυμεις? σε εγγιζει, και ταραττεσαι.
6 Is not your piety a source of confidence, and your integrity of life your hope?	6 Ο φοβος σου δεν ειναι το θαρρος σου, και η ευθυτης των οδων σου η ελπις σου;
7 Reflect now, what innocent person perishes? Since when are the upright destroyed?	7 Ενθυμηθητι, παρακαλω? τις αθωος ων απωλεσθη; και που εξωλοθρευθησαν οι ευθεις;
8 As I see it, those who plow for mischief and sow trouble, reap the same.	8 Καθως εγω ειδον, οσοι ηροτριασαν ανομιαν και εσπειραν ασεβειαν, θεριζουσιν αυτας?
9 By the breath of God they perish, and by the blast of his wrath they are consumed.	9 εξολοθρευονται υπο του φυσηματος του Θεου, και απο της πνοης των μυκτηρων αυτου αφανιζονται?
10 Though the lion roars, though the king of beasts cries out, yet the teeth of the young lions are broken;	10 ο βρυγμος του λεοντος και η φωνη του αγριου λεοντος και το γαυριαμα των σκυμνων, εσβεσθησαν?
11 The old lion perishes for lack of prey, and the cubs of the lioness are scattered.	11 ο λεων απολλυται δι' ελλειψιν θηραματος, και οι σκυμνοι της λεαινας διασκορπιζονται.
12 For a word was stealthily brought to me, and my ear caught a whisper of it.	12 Και λογος ηλθεν επ' εμε κρυφιως, και το ωτιον μου ελαβε τι παρ' αυτου.
13 In my thoughts during visions of the night, when deep sleep falls on men,	13 Εν μεσω των στοχασμων δια τα οραματα της νυκτος, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους,
14 Fear came upon me, and shuddering, that terrified me to the bones.	14 Φρικη συνελαβε με και τρομος, και μεγαλως τα οστα μου συνεσεισε.
15 Then a spirit passed before me, and the hair of my flesh stood up.	15 Και πνευμα διηλθεν απ' εμπροσθεν μου, αι τριχες του σωματος μου ανεσηκωθησαν?
16 It paused, but its likeness I could not discern; a figure was before my eyes, and I heard a still voice:	16 εσταθη, αλλ' εγω δεν διεκρινα την μορφην αυτου? σχημα εφανη εμπροσθεν των οφθαλμων μου? ηκουσα λεπτον φυσημα και φωνην λεγουσαν,
17 "Can a man be righteous as against God? Can a mortal be blameless against his Maker?	17 Ο ανθρωπος θελει εισθαι δικαιοτερος του Θεου; θελει εισθαι ο ανθρωπος καθαρωτερος του Ποιητου αυτου;
18 Lo, he puts no trust in his servants, and with his angels he can find fault.	18 Ιδου, αυτος δεν εμπιστευεται εις τους δουλους αυτου, και εν τοις αγγελοις αυτου βλεπει ελαττωμα?
19 How much more with those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed more easily than the moth!	19 ποσω μαλλον εις τους κατοικουντας οικιας πηλινας, αιτινες εχουσι το θεμελιον αυτων εν τω χωματι και αφανιζονται εμπροσθεν του σαρακιου;
20 Morning or evening they may be shattered; with no heed paid to it, they perish forever.	20 Απο πρωι εως εσπερας φθειρονται? χωρις να νοηση τις, αφανιζονται δια παντος.
21 The pegs of their tent are plucked up; they die without knowing wisdom."	21 Το μεγαλειον αυτων το εν αυτοις δεν παρερχεται; Αποθνησκουσιν, αλλ' ουχι εν σοφια.