ΙΩΒ - Giobbe - Job 34

LXX	VULGATA
1 υπολαβων δε ελιους λεγει	1 Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est :
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον	2 Audite, sapientes, verba mea : et eruditi, auscultate me.
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν	3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον	4 Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα	5 Quia dixit Job : Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας	6 In judicando enim me mendacium est : violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ	7 Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam :
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων	8 qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis ?
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου	9 Dixit enim : Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον	10 Ideo, viri cordati, audite me : absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον	11 Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν	12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα	13 Quem constituit alium super terram ? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est ?
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν	14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη	15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων	16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei :
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον	17 numquid qui non amat judicium sanari potest ? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas ?
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν	18 Qui dicit regi : Apostata ; qui vocat duces impios ;
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων	19 qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem : opus enim manuum ejus sunt universi.
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων	20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi : et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν	21 Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα	22 Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα	23 neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος	24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται	25 Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου	26 Quasi impios percussit eos in loco videntium :
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν	27 qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt :
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται	28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου	29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet ? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines ?
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου	30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω	31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω	32 Si erravi, tu doce me ; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον	33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi ? tu enim cœpisti loqui, et non ego : quod si quid nosti melius, loquere.
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα	34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη	35 Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες	36 Pater mi, probetur Job usque ad finem : ne desinas ab homine iniquitatis :
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου	37 quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur : et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.