ΙΩΒ - Giobbe - Job 34

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε ελιους λεγει	1 Pronuntians itaque Eliu etiam haec locutus est:
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον	2 “ Audite, sapientes, verba mea; et eruditi, auscultate me.
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν	3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον	4 Iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius.
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα	5 Quia dixit Iob: “Iustus sum, et Deus avertit iudicium meum;
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας	6 in iudicando enim me mendacium est, violenta sagitta mea absque ullo peccato”.
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ	7 Quis est vir, ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam,
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων	8 qui graditur una cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis?
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου	9 Dixit enim: “Non prodest viro, etiamsi cum Deo familiariter agit”.
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον	10 Ideo, viri cordati, audite me: Absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον	11 Opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν	12 Vere enim Deus non operatur malum, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα	13 Quis commisit ei terram suam, aut quis posuit totum orbem?
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν	14 Si direxerit ad se cor suum, spiritum illius et halitum ad se trahat,
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη	15 deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων	16 Si habes ergo intellectum, audi hoc et ausculta vocem eloquii mei:
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον	17 Numquid, qui non amat iudicium, reget imperio? Num iustum magnum condemnabis,
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν	18 qui dicet regi: “Nequam!”, qui vocabit duces: “Impios!”,
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων	19 qui non accipit personas principum nec cognovit opulentum, cum disceptaret contra pauperem? Opus enim manuum eius sunt universi.
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων	20 Subito morientur; et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt, et auferent violentum absque conatu.
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν	21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα	22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi, qui operantur iniquitatem.
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα	23 Nec enim ultra homini ponit conveniendi locum, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος	24 Conteret potentes sine inquisitione et stare faciet alios pro eis.
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται	25 Novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου	26 Quasi impios percussit eos in loco videntium,
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν	27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt,
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται	28 cum induceret ad se clamorem egeni et audiret vocem pauperum.
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου	29 Ipse enim si quieverit, quis est qui condemnet? Et si absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, super gentem et super homines simul?
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου	30 Ne regnet homo impius, ne sint laquei populo.
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω	31 Si enim dixit quispiam Deo: “Ferre debui! Iam non perverse agam.
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω	32 Dum videam, tu doce me; si iniquitatem operatus sum, ultra non addam”.
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον	33 Numquid pro te Deus satisfaciet, quia respuisti? Tu enim eliges, et non ego; et si quid nosti melius, loquere.
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα	34 Viri intellegentes loquentur mihi, et vir sapiens, qui audiet me:
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη	35 “Iob autem non in sapientia locutus est, et verba illius non sonant disciplinam”.
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες	36 Utique, probetur Iob usque ad finem de responsionibus hominum iniquitatis.
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου	37 Quia addit super peccata sua delictum, inter nos plaudit manibus et multiplicat sermones suos contra Deum ”.