ΙΩΒ - Giobbe - Job 21

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Respondens autem Iob dixit:
2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις	2 “ Audite, quaeso, sermones meos, et sint haec consolationes vestrae.
3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου	3 Sustinete me, et ego loquar; et post verba mea ridebitis.
4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι	4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam impatiens fieri?
5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι	5 Attendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro.
6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι	6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω	7 Quare ergo impii vivunt, senuerunt confortatique sunt divitiis?
8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις	8 Semen eorum permanet coram eis, et progenies eorum in conspectu eorum.
9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις	9 Domus eorum securae sunt et pacatae, et non est virga Dei super illos.
10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν	10 Bos eorum concepit et non abortivit, vacca peperit et non est privata fetu suo.
11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν	11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exsultant lusibus.
12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου	12 Tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi.
13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν	13 Ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt.
14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι	14 Qui dixerant Deo: “Recede a nobis! Scientiam viarum tuarum nolumus.
15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω	15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei, et quid nobis prodest, si oraverimus illum?”.
16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα	16 Sint in manu eorum bona sua; consilium vero impiorum longe sit a me.
17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης	17 Quam saepe lucerna impiorum exstinguitur, et superveniet eis pernicies, et dolores dividet in furore suo?
18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ	18 Erunt sicut paleae ante faciem venti, et sicut favilla, quam turbo dispergit.
19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται	19 “Servabitne Deus filiis iniquitatem eius?”. Retribuat illi, ut sciat.
20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη	20 Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν	21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium eius recidetur?
22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει	22 Numquid Deum docebit quispiam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων	23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix;
24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται	24 viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur.
25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον	25 Alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus;
26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν	26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι	27 Certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas.
28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων	28 Dicitis enim: “Ubi est domus principis, et ubi tabernacula impiorum?”.
29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε	29 Nonne interrogastis quemlibet de viatoribus et signa eorum non agnovistis?
30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται	30 Quia in diem perditionis servatur malus et ad diem furoris abducetur.
31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω	31 Quis arguet coram eo viam eius, et, quae fecit, quis reddet illi?
32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν	32 Ipse ad sepulcra ducetur, et super tumulum vigilabunt.
33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι	33 Dulces erunt ei glebae vallis, et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles.
34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν	34 Quomodo igitur consolamini me frustra, et responsionis vestrae restat perfidia? ”.