Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 21


font
LXXBIBLIA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει1 Job tomó la palabra y dijo:
2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις2 Escuchad, escuchad mis razones, dadme siquiera este consuelo.
3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου3 Tened paciencia mientras hablo yo, cuando haya hablado, os podréis burlar.
4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι4 ¿Acaso me quejo yo de un hombre? ¿Por qué entonces no he de ser impaciente?
5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι5 Volved hacia mí: quedaréis espantados y la mano pondréis en vuestra boca.
6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι6 Que yo mismo me horrorizo al recordarlo, y mi carne es presa de un escalofrío.
7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω7 ¿Por qué siguen viviendo los malvados, envejecen y aún crecen en poder?
8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις8 Su descendencia ante ellos se afianza, sus vástagos se afirman a su vista.
9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις9 En paz sus casas, nada temen, la vara de Dios no cae sobre ellos.
10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν10 Su toro fecunda sin marrar, sin abortar su vaca pare.
11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν11 Dejan correr a sus niños como ovejas, sus hijos brincan como ciervos.
12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου12 Cantan con arpa y cítara, al son de la flauta se divierten.
13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν13 Acaban su vida en la ventura, en paz descienden al seol.
14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι14 Y con todo, a Dios decían: «¡Lejos de nosotros, no queremos conocer tus caminos!
15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω15 ¿Qué es Sadday para que le sirvamos, qué podemos ganar con aplacarle?»
16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα16 ¿No está en sus propias manos su ventura, aunque el consejo de los malos quede lejos de Dios?
17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης17 ¿Cuántas veces la lámpara de los malos se apaga, su desgracia irrumpe sobre ellos, y él reparte dolores en su cólera?
18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ18 ¿Son como paja ante el viento, como tamo que arrebata un torbellino?
19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται19 ¿Va a guardar Dios para sus hijos su castigo? ¡que le castigue a él, para que sepa!
20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη20 ¡Vea su ruina con sus propios ojos, beba de la furia de Sadday!
21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν21 ¿Qué le importa la suerte de su casa, después de él, cuando se haya cortado la cuenta de sus meses?
22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει22 Pero, ¿se enseña a Dios la ciencia? ¡Si es él quien juzga a los seres más excelsos!
23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων23 Hay quien muere en su pleno vigor, en el colmo de la dicha y de la paz,
24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται24 repletos de grasa su ijares, bien empapado el meollo de sus huesos.
25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον25 Y hay quien muere, la amargura en el alma, sin haber gustado la ventura.
26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν26 Juntos luego se acuestan en el polvo, y los gusanos los recubren.
27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι27 ¡Oh, sé muy bien lo que pensáis, las malas ideas que os formáis sobre mí!
28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων28 «¿Dónde está, os decís, la casa del magnate? ¿dónde la tienda que habitaban los malos?»
29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε29 ¿No habéis interrogado a los viandantes? ¿no os han pasmado los casos que refieren?
30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται30 Que el malo es preservado en el día del desastre, en el día de los furores queda a salvo.
31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω31 Pues, ¿quién le echa en cara su conducta y le da el merecido de su obras?
32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν32 Cuando es llevado al cementerio, sobre el mausoleo hace vela.
33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι33 Dulces le son los terrones del torrente, y detrás de él desfila todo el mundo.
34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν34 ¿Cómo, pues, me consoláis tan en vano? ¡Pura falacia son vuestras respuestas!