Ezechiel 6
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Das Wort des Herrn erging an mich: | 1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων, |
2 Menschensohn, richte dein Gesicht auf die Berge Israels; sprich als Prophet zu ihnen | 2 Υιε ανθρωπου, στηριξον το προσωπον σου προς τα ορη του Ισραηλ και προφητευσον εναντιον αυτων, |
3 und sag: Ihr Berge Israels, hört das Wort Gottes, des Herrn! So spricht Gott, der Herr, zu den Bergen und Hügeln, zu den Schluchten und Tälern: Ich selbst werde das Schwert über euch bringen und eure Kulthöhen zerstören. | 3 και ειπε, Ορη του Ισραηλ, ακουσατε τον λογον Κυριου του Θεου? Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς τα ορη και προς τα βουνα, προς τους ρυακας και προς τας κοιλαδας. Ιδου, εγω, εγω θελω φερει εφ' υμας ρομφαιαν, και θελω καταστρεψει τους υψηλους τοπους σας. |
4 Eure Opferaltäre werden vernichtet und eure Räuchertische zerbrochen. Eure Erschlagenen werfe ich vor eure Götzen hin. | 4 Και τα θυσιαστηρια σας θελουσιν αφανισθη και τα ειδωλα σας θελουσι συντριφθη, και τους τετραυματισμενους σας θελω καταβαλει εμπροσθεν των ξοανων σας. |
5 Die Leichen der Israeliten lege ich ihren Götzen zu Füßen. Eure Gebeine verstreue ich rings um eure Altäre. | 5 Και θελω στρωσει τα πτωματα των υιων Ισραηλ εμπροσθεν των ξοανων αυτων, και θελω διασκορπισει τα οστα σας κυκλω των θυσιαστηριων σας. |
6 Überall, wo ihr wohnt, werden die Städte verwüstet und die Kulthöhen veröden; denn eure Altäre sollen verwüstet und öde sein, eure Götzen zerbrochen und verschwunden, eure Räuchertische zerschlagen, eure Machwerke vernichtet. | 6 κατα πασαν κατοικησιν σας αι πολεις θελουσιν ερημωθη, και οι υψηλοι τοποι θελουσιν αφανισθη, ωστε τα θυσιαστηρια σας να ερημωθωσι και να αφανισθωσι, και τα ξοανα σας να συντριφθωσι και να εκλειψωσι, και τα ειδωλα σας να πεσωσι κατακεκομμενα, και τα εργα σας να εξαλειφθωσι. |
7 Mitten unter euch liegen die Erschlagenen. Dann werdet ihr erkennen, dass ich der Herr bin. | 7 Και οι τετραυματισμενοι θελουσι πεσει εν μεσω υμων, και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος. |
8 Wenn ihr in alle Länder vertrieben seid, lasse ich einen Rest von euch übrig. Bei den Völkern werden einige von euch sein, die dem Schwert entronnen sind. | 8 Θελω ομως αφησει υπολοιπον, δια να εχητε τινας εκφυγοντας την μαχαιραν μεταξυ των εθνων, οταν διασκορπισθητε εις τους τοπους. |
9 Doch die von euch, die davongekommen sind, werden bei den Völkern, zu denen sie verschleppt wurden, an mich denken; denn ich zerbreche ihr Herz, das mir untreu geworden ist, und zermalme ihre Augen, die treulos nach den Götzen schielten. Dann werden sie vor sich selbst Abscheu empfinden wegen der bösen Gräueltaten, die sie begangen haben, | 9 Και οσοι απο σας εκφυγωσι, θελουσι με ενθυμεισθαι μεταξυ των εθνων, οπου θελουσι φερθη αιχμαλωτοι, οταν φερω εις συντριβην την πορνικην αυτων καρδιαν ητις εξεκλινεν απ' εμου, και τους οφθαλμους αυτων τους εκπορνευοντας κατοπιν των ξοανων αυτων? και θελουσιν αποστρεφεσθαι εαυτους δι' οσας κακιας επραξαν εν πασι τοις βδελυγμασιν αυτων. |
10 und sie werden erkennen, dass ich der Herr bin und nicht umsonst gedroht habe, dieses Unheil über sie zu bringen. | 10 Και θελουσι γνωρισει οτι εγω ο Κυριος δεν ελαλησα ματαιως, οτι ηθελον καμει εις αυτους τα κακα ταυτα. |
11 So spricht Gott, der Herr: Schlag die Hände zusammen, stampf mit dem Fuß auf den Boden und schrei: Weh über all die bösen Gräueltaten des Hauses Israel! Ihretwegen werden sie durch Schwert, Hunger und Pest umkommen. | 11 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Κροτησον με την χειρα σου και κτυπησον με τον ποδα σου και ειπε, Ουαι δια παντα τα κακα βδελυγματα του οικου Ισραηλ? διοτι θελουσι πεσει υπο μαχαιρας, υπο πεινης και υπο λοιμου. |
12 Wer in der Ferne ist, wird an der Pest sterben; wer nahe ist, wird unter dem Schwert fallen. Wer übrig und verschont geblieben ist, wird vor Hunger sterben. So lasse ich meinen Grimm an ihnen aus. | 12 Ο μακραν θελει αποθανει υπο λοιμου και ο πλησιον θελει πεσει υπο μαχαιρας, ο δε εναπολειφθεις και ο πολιορκουμενος θελει αποθανει υπο πεινης? ουτω θελω συντελεσει την οργην μου επ' αυτους. |
13 Wenn die Erschlagenen mitten unter ihren Götzenbildern liegen, rings um ihre Altäre, auf allen Hügeln, auf allen Bergeshöhen, unter jedem üppigen Baum und jeder schattigen Eiche, an den Stellen, wo sie all ihren Götzen den beruhigenden Duft ihrer Opfer spendeten, dann werdet ihr erkennen, dass ich der Herr bin. | 13 Και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν οι τραυματιαι αυτων κηνται μεταξυ των ξοανων αυτων κυκλω των θυσιαστηριων αυτων, επι παντα υψηλον λοφον, επι πασας τας κορυφας των ορεων και υποκατω παντος δενδρον πρασινου και υποκατω πασης δασυφυλλου δρυος, του τοπου οπου προσεφερον οσμην ευωδιας εις παντα τα ξοανα αυτων. |
14 Ich strecke meine Hand gegen sie aus und mache ihr Land zur öden Wüste, von der Steppe bis nach Ribla, überall, wo sie wohnen. Dann werden sie erkennen, dass ich der Herr bin. | 14 Και θελω εκτεινει την χειρα μου επ' αυτους και καταστησει ερημον την γην, ερημοτεραν μαλιστα παρα την ερημον Διβλαθα, εις πασας αυτων τας κατοικησεις? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος. |