Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 22


font
DIODATIVULGATA
1 E DAVIDE proferì al Signore le parole di questo cantico, al giorno che il Signore l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici, e dalla mano di Saulle;1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
2 e disse: Il Signore è la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore;2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Egli è l’Iddio della mia rupe, io spererò in lui; Egli è il mio scudo, e il corno della mia salute; Il mio alto ricetto, il mio rifugio; Il mio Salvatore, che mi salva di violenza.3 Deus fortis meus : sperabo in eum ;
scutum meum, et cornu salutis meæ :
elevator meus, et refugium meum ;
salvator meus : de iniquitate liberabis me.
4 Io invocai il Signore, al quale appartiene ogni lode, E fui salvato da’ miei nemici.4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
5 Perciocchè onde di morte mi aveano intorniato, Torrenti di scellerati mi aveano spaventato.5 Quia circumdederunt me contritiones mortis :
torrentes Belial terruerunt me.
6 Legami di sepolcro, mi aveano circondato, Lacci di morte mi aveano incontrato.6 Funes inferni circumdederunt me :
prævenerunt me laquei mortis.
7 Mentre io era distretto, io invocai il Signore, E gridai all’Iddio mio; Ed egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne a’ suoi orecchi.7 In tribulatione mea invocabo Dominum,
et ad Deum meum clamabo :
et exaudiet de templo suo vocem meam,
et clamor meus veniet ad aures ejus.
8 Allora la terra fu smossa, e tremò; I fondamenti de’ cieli furono crollati e scossi; Perciocchè egli era acceso nell’ira.8 Commota est et contremuit terra ;
fundamenta montium concussa sunt, et conquassata :
quoniam iratus est eis.
9 Fumo gli saliva per le nari, E fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese.9 Ascendit fumus de naribus ejus,
et ignis de ore ejus vorabit :
carbones succensi sunt ab eo.
10 Ed egli abbassò i cieli, e discese, Avendo una caligine sotto a’ suoi piedi.10 Inclinavit cælos, et descendit :
et caligo sub pedibus ejus.
11 E cavalcava sopra Cherubini, e volava, Ed appariva sopra le ale del vento.11 Et ascendit super cherubim, et volavit :
et lapsus est super pennas venti.
12 Ed avea poste d’intorno a sè, per tabernacoli, tenebre, Viluppi d’acque, e nubi dell’aria,12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum,
cribrans aquas de nubibus cælorum.
13 Dallo splendore che scoppiava davanti a lui, Procedevano brace accese.13 Præ fulgore in conspectu ejus,
succensi sunt carbones ignis.
14 Il Signore tonò dal cielo, E l’Altissimo mandò fuori la sua voce;14 Tonabit de cælo Dominus,
et excelsus dabit vocem suam.
15 Ed avventò saette, e disperse coloro; Folgore, e li mise in rotta.15 Misit sagittas et dissipavit eos ;
fulgur, et consumpsit eos.
16 E, per lo sgridare del Signore, E per lo soffiar dell’alito delle sue nari, I canali del mare furon veduti, I fondamenti del mondo furono scoperti.16 Et apparuerunt effusiones maris,
et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini,
ab inspiratione spiritus furoris ejus.
17 Egli da alto distese la mano, Mi prese, mi trasse fuori di grandi acque.17 Misit de excelso, et assumpsit me,
et extraxit me de aquis multis.
18 Egli mi riscosse dal mio potente nemico, Da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di me.18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo,
et ab his qui oderant me :
quoniam robustiores me erant.
19 Essi mi erano venuti incontro al giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno.19 Prævenit me in die afflictionis meæ,
et factus est Dominus firmamentum meum.
20 E mi trasse fuori in luogo largo; Egli mi liberò; perciocchè egli mi gradisce.20 Et eduxit me in latitudinem :
liberavit me, quia complacui ei.
21 Il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani.21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam :
et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall’Iddio mio.22 Quia custodivi vias Domini,
et non egi impie a Deo meo.
23 Perciocchè io ho tenute davanti agli occhi tutte le sue leggi, E non mi son rivolto da’ suoi statuti.23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo,
et præcepta ejus non amovi a me.
24 E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità.24 Et ero perfectus cum eo,
et custodiam me ab iniquitate mea.
25 E il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia, Secondo la purità che io ho guardata davanti agli occhi suoi.25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
26 Tu ti mostri pietoso inverso il pio, Intiero inverso l’uomo intiero.26 Cum sancto sanctus eris,
et cum robusto perfectus.
27 Puro inverso il puro, E ritroso inverso il perverso;27 Cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
28 E salvi la gente afflitta, E bassi gli occhi in su gli altieri.28 Et populum pauperem salvum facies :
oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Perciocchè tu sei la mia lampana, o Signore; E il Signore allumina le mie tenebre.29 Quia tu lucerna mea, Domine,
et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
30 Perciocchè per te io rompo tutta una schiera; Per l’Iddio mio io salgo sopra il muro.30 In te enim curram accinctus :
in Deo meo transiliam murum.
31 La via di Dio è intiera; La parola del Signore è purgata col fuoco; Egli è scudo a tutti coloro che sperano in lui.31 Deus, immaculata via ejus ;
eloquium Domini igne examinatum :
scutum est omnium sperantium in se.
32 Perciocchè, chi è Dio, fuor che il Signore? E chi è Rocca, fuor che l’Iddio nostro?32 Quis est Deus præter Dominum,
et quis fortis præter Deum nostrum ?
33 Iddio è la mia forza; e il mio valore; Ed ha renduta spedita e appianata la mia via.33 Deus qui accinxit me fortitudine,
et complanavit perfectam viam meam.
34 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi.34 Coæquans pedes meos cervis,
et super excelsa mea statuens me ;
35 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia, E con le mie braccia un arco di rame è spezzato.35 docens manus meas ad prælium,
et componens quasi arcum æreum brachia mea.
36 Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza, E la tua benignità mi ha accresciuto.36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ,
et mansuetudo tua multiplicavit me.
37 Tu hai allargati i miei passi sotto me, E le mie calcagna non son vacillate.37 Dilatabis gressus meos subtus me,
et non deficient tali mei.
38 Io ho perseguiti i miei nemici, e li ho sterminati; E non me ne son tornato indietro, finchè non li avessi distrutti.38 Persequar inimicos meos, et conteram,
et non convertar donec consumam eos.
39 Io li ho distrutti, e li ho trafitti, e non son potuti risorgere; E mi son caduti sotto a’ piedi.39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant :
cadent sub pedibus meis.
40 E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; Tu hai abbassati sotto me quelli che si levavano contro a me.40 Accinxisti me fortitudine ad prælium :
incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 Ed hai fatte voltar le spalle a’ miei nemici, Ed a coloro che mi odiavano, davanti a me; Ed io li ho sterminati.41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ;
odientes me, et disperdam eos.
42 Essi riguardavano in qua ed in là, ma non vi fu chi li salvasse; Riguardarono al Signore, ma egli non rispose loro.42 Clamabunt, et non erit qui salvet ;
ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Ed io li ho stritolati minuto come polvere della terra; Io li ho calpestati, schiacciati, come il fango delle strade.43 Delebo eos ut pulverem terræ ;
quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Tu mi hai ancora scampato dalle brighe del mio popolo; Tu mi hai guardato per esser capo di genti; Il popolo che io non conosceva, mi è divenuto servo.44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ;
custodies me in caput gentium :
populus quem ignoro serviet mihi.
45 Gli stranieri si sono infinti inverso me; Al solo udire degli orecchi, si son renduti ubbidienti a me.45 Filii alieni resistent mihi ;
auditu auris obedient mihi.
46 Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura fin dentro i lor ricetti chiusi.46 Filii alieni defluxerunt,
et contrahentur in angustiis suis.
47 Viva il Signore, e benedetta sia la mia Rocca; E sia esaltato Iddio, ch’è la Rocca della mia salvezza.47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
48 Iddio è quel che mi dà modo di far le mie vendette, E che abbassa i popoli sotto me.48 Deus qui das vindictas mihi,
et dejicis populos sub me.
49 Ed è quel che mi trae fuori da’ miei nemici; Tu mi levi ad alto d’infra coloro che mi assaltano, E mi riscuoti dagli uomini violenti.49 Qui educis me ab inimicis meis,
et a resistentibus mihi elevas me :
a viro iniquo liberabis me.
50 Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le nazioni, E salmeggerò al tuo Nome;50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,
et nomini tuo cantabo :
51 Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide, suo Unto, E inverso la sua progenie, in sempiterno51 magnificans salutes regis sui,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus in sempiternum.