Księga Hioba 33

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Chciej słuchać, Hiobie, mej mowy, nadstaw ucha na wszystkie me słowa.	1 Audi igitur, Iob, eloquia mea et omnes sermones meos ausculta.
2 Pomyśleć chciej, usta otwarłem, język mówi pod podniebieniem,	2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 prawe me serce i mowa, czysta w mych ustach jest mądrość.	3 Ex recto corde sermones mei sunt, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.	4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Jeśli zdołasz, odpowiedz! Sprzeciw się, przedstaw swą sprawę!	5 Si potes, responde mihi, praepara te coram me et consiste.
6 Tylem, co ty, wart u Boga. I jam jest z gliny zrobiony.	6 Ecce ego sicut tu coram Deo sum et de eodem luto abscissus sum et ego.
7 Niech mowy cię moje nie płoszą, powagą cię nie przytłaczam.	7 Verumtamen terror meus non te terreat, et onus meum non sit tibi grave.
8 Ale tyś mówił do moich uszu, słyszałem dźwięk twoich słów:	8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 Czysty jestem, bez grzechu, niewinny i nie mam zmazy.	9 “Mundus sum ego et absque delicto; immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 A znalazł On u mnie niewierność, za wroga mnie swego uważa.	10 Quia querelas in me repperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi;
11 Nogi me zakuł w kajdany, baczy na każdy mój krok.	11 posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas”.
12 Tu nie masz słuszności - powiadam, bo wyższy jest Bóg od człowieka.	12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus, respondebo tibi, quia maior est Deus homine.
13 Czemu się z Nim spierałeś: Moje słowa są bez odpowiedzi?	13 Quare adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa.	14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku	15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
16 otwiera On ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu.	16 tunc aperit aures virorum et in visionibus terret eos,
17 Chce odwieść człowieka od grzechu i męża uwolnić od pychy,	17 ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia,
18 uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.	18 eruens animam eius a fovea et vitam illius, ut non transeat canalem mortis.
19 Przez cierpienie nawraca na łożu i udrękę w kościach nieustanną.	19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et tremitus ossium eius continuus.
20 Kiedy posiłek już zbrzydnie i smaczne pokarmy są wstrętne;	20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
21 gdy ciało mu w oczach zanika i nagie kości zostają,	21 Tabescet caro eius in conspectu, et ossa, quae non videbantur, nudabuntur.
22 jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.	22 Appropinquavit corruptioni foveae, et vita illius mortiferis sedibus.
23 Gdy ma on swego anioła, obrońcę jednego z tysiąca, co mu wyjaśni powinność;	23 Si fuerit apud eum angelus, unus de milibus interpres, ut annuntiet homini aequitatem,
24 zlituje się nad nim i prosi: Uwolnij od zejścia do grobu, za niego okup znalazłem -	24 miserebitur eius et dicet: “Libera eum, ut non descendat in foveam; inveni, in quo ei propitier”.
25 to wraca do dni młodości, jak wtedy ciało ma rześkie,	25 Revirescet caro eius plus quam in iuventute, revertetur ad dies adulescentiae suae.
26 błaga Boga, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość	26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit; et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 i ludziom swym tak wyśpiewuje: Grzeszyłem, przewrotnie działałem, nie oddał mi On według mej winy,	27 Canit ad homines et dicit: “Peccavi et iustitiam perverti et non debui satisfacere.
28 uwolnił od zejścia do grobu, me życie raduje się światłem.	28 Liberavit animam suam, ne pergeret in foveam, sed vivens lucem videret”.
29 Wszystko to dwa i trzy razy Bóg czyni względem człowieka,	29 Ecce haec omnia operatur Deus duobus, tribus vicibus cum homine,
30 chcąc go uwolnić od grobu i oświecić blaskiem żyjących.	30 ut revocet animas eorum a fovea et illuminet luce viventium.
31 Uważaj, Hiobie, i słuchaj, lub milcz, a ja będę mówił.	31 Attende, Iob, et audi me et tace, dum ego loquor.
32 Może chcesz coś powiedzieć? Przemów, skargę twą przyjmę.	32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi; loquere, volo enim te apparereiustum.
33 Czy nie chcesz? Przeto posłuchaj! Milcz - ja cię nauczę mądrości.	33 Quod si non habes, audi me; tace, et docebo te sapientiam ”.