Giobbe (ايوب) 14

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 الانسان مولود المرأة قليل الايام وشبعان تعبا.	1 אָדָם יְלוּד אִשָּׁה קְצַר יָמִים וּשְׂבַע־רֹגֶז
2 يخرج كالزهر ثم ينحسم ويبرح كالظل ولا يقف.	2 כְּצִיץ יָצָא וַיִּמָּל וַיִּבְרַח כַּצֵּל וְלֹא יַעֲמֹוד
3 فعلى مثل هذا حدقت عينيك واياي احضرت الى المحاكمة معك.	3 אַף־עַל־זֶה פָּקַחְתָּ עֵינֶךָ וְאֹתִי תָבִיא בְמִשְׁפָּט עִמָּךְ
4 من يخرج الطاهر من النجس. لا احد.	4 מִי־יִתֵּן טָהֹור מִטָּמֵא לֹא אֶחָד
5 ان كانت ايامه محدودة وعدد اشهره عندك وقد عينت اجله فلا يتجاوزه	5 אִם חֲרוּצִים ׀ יָמָיו מִסְפַּר־חֳדָשָׁיו אִתָּךְ [חֻקֹּו כ] (חֻקָּיו ק) עָשִׂיתָ וְלֹא יַעֲבֹור
6 فاقصر عنه ليسترح الى ان يسرّ كالاجير بانتهاء يومه	6 שְׁעֵה מֵעָלָיו וְיֶחְדָּל עַד־יִרְצֶה כְּשָׂכִיר יֹומֹו
7 لان للشجرة رجاء. ان قطعت تخلف ايضا ولا تعدم خراعيبها.	7 כִּי יֵשׁ לָעֵץ תִּקְוָה אִם־יִכָּרֵת וְעֹוד יַחֲלִיף וְיֹנַקְתֹּו לֹא תֶחְדָּל
8 ولو قدم في الارض اصلها ومات في التراب جذعها	8 אִם־יַזְקִין בָּאָרֶץ שָׁרְשֹׁו וּבֶעָפָר יָמוּת גִּזְעֹו
9 فمن رائحة الماء تفرخ وتنبت فروعا كالغرس.	9 מֵרֵיחַ מַיִם יַפְרִחַ וְעָשָׂה קָצִיר כְּמֹו־נָטַע
10 اما الرجل فيموت ويبلى. الانسان يسلم الروح فاين هو.	10 וְגֶבֶר יָמוּת וַיֶּחֱלָשׁ וַיִּגְוַע אָדָם וְאַיֹּו
11 قد تنفد المياه من البحرة والنهر ينشف ويجف	11 אָזְלוּ־מַיִם מִנִּי־יָם וְנָהָר יֶחֱרַב וְיָבֵשׁ
12 والانسان يضطجع ولا يقوم. لا يستيقظون حتى لا تبقى السموات ولا ينتبهون من نومهم	12 וְאִישׁ שָׁכַב וְלֹא־יָקוּם עַד־בִּלְתִּי מַיִם לֹא יָקִיצוּ וְלֹא־יֵעֹרוּ מִשְּׁנָתָם
13 ليتك تواريني في الهاوية وتخفيني الى ان ينصرف غضبك وتعيّن لي اجلا فتذكرني.	13 מִי יִתֵּן ׀ בִּשְׁאֹול תַּצְפִּנֵנִי תַּסְתִּירֵנִי עַד־שׁוּב אַפֶּךָ תָּשִׁית לִי חֹק וְתִזְכְּרֵנִי
14 ان مات رجل أفيحيا. كل ايام جهادي اصبر الى ان يأتي بدلي.	14 אִם־יָמוּת גֶּבֶר הֲיִחְיֶה כָּל־יְמֵי צְבָאִי אֲיַחֵל עַד־בֹּוא חֲלִיפָתִי
15 تدعو فانا اجيبك. تشتاق الى عمل يدك.	15 תִּקְרָא וְאָנֹכִי אֶעֱנֶךָּ לְמַעֲשֵׂה יָדֶיךָ תִכְסֹף
16 اما الآن فتحصي خطواتي. ألا تحافظ على خطيتي.	16 כִּי־עַתָּה צְעָדַי תִּסְפֹּור לֹא־תִשְׁמֹור עַל־חַטָּאתִי
17 معصيتي مختوم عليها في صرّة وتلفّق عليّ فوق اثمي	17 חָתֻם בִּצְרֹור פִּשְׁעִי וַתִּטְפֹּל עַל־עֲוֹנִי
18 ان الجبل الساقط ينتثر والصخر يزحزح من مكانه.	18 וְאוּלָם הַר־נֹופֵל יִבֹּול וְצוּר יֶעְתַּק מִמְּקֹמֹו
19 الحجارة تبليها المياه وتجرف سيولها تراب الارض. وكذلك انت تبيد رجاء الانسان.	19 אֲבָנִים ׀ שָׁחֲקוּ מַיִם תִּשְׁטֹף־סְפִיחֶיהָ עֲפַר־אָרֶץ וְתִקְוַת אֱנֹושׁ הֶאֱבַדְתָּ
20 تتجبر عليه ابدا فيذهب. تغير وجهه وتطرده.	20 תִּתְקְפֵהוּ לָנֶצַח וַיַּהֲלֹךְ מְשַׁנֶּה פָנָיו וַתְּשַׁלְּחֵהוּ
21 يكرم بنوه ولا يعلم او يصغرون ولا يفهم بهم.	21 יִכְבְּדוּ בָנָיו וְלֹא יֵדָע וְיִצְעֲרוּ וְלֹא־יָבִין לָמֹו
22 انما على ذاته يتوجع لحمه وعلى ذاتها تنوح نفسه	22 אַךְ־בְּשָׂרֹו עָלָיו יִכְאָב וְנַפְשֹׁו עָלָיו תֶּאֱבָל׃ פ