Psalmi 81

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Zborovođi. Po napjevu »Tijesci«. Asafov.	1 Kierownikowi chóru. Na melodię z Gat. Asafowy.
2 Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!	2 Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej Mocy, wykrzykujcie Bogu Jakuba!
3 Nek’ zazvuče žice, nek’ se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!	3 Zacznijcie śpiew i w bęben uderzcie, w harfę słodko dźwięczącą i lirę!
4 Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!	4 Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni, w nasz dzień uroczysty!
5 Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.	5 Bo to jest ustawa w Izraelu, przykazanie Boga Jakubowego.
6 Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.	6 To prawo ustanowił On dla Józefa, gdy wyruszył on z ziemi egipskiej. Słyszę język nieznany:
7 Šapat tajnovit čuh: »Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.	7 Uwolniłem od brzemienia jego barki: jego ręce porzuciły kosze.
8 U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod vodâ meripskih.	8 W ucisku wołałeś, a Ja cię ratowałem, odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, doświadczyłem cię przy wodach Meriba.
9 Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!	9 Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć: obyś posłuchał Mnie, Izraelu!
10 Nek’ ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!	10 Nie będzie u ciebie boga obcego, cudzemu bogu nie będziesz oddawał pokłonu.
11 Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!«	11 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz szeroko usta, abym je napełnił.
12 »Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.	12 Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu: Izrael nie był Mi posłuszny.
13 Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!	13 Pozostawiłem ich przeto twardości ich serca: niech postępują według swych zamysłów!
14 O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,	14 Gdyby mój lud Mnie posłuchał, a Izrael kroczył moimi drogami:
15 brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.	15 natychmiast zgniótłbym ich wrogów i obróciłbym rękę na ich przeciwników.
16 Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.	16 Nienawidzący Pana schlebialiby Jemu, a czas ich [kary] trwałby na wieki.
17 A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.«	17 Jego zaś bym karmił tłuszczem pszenicy i sycił miodem z opoki.