Psalmi 68

Biblija Hrvatski	LXX
1 Zborovođi. Davidov. Psalam. Pjesma.	1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων τω δαυιδ
2 Bog nek’ ustane! Razbježali se dušmani njegovi! Svi mrzitelji njegovi pobjegli pred njim!	2 σωσον με ο θεος οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου
3 Kao što dim iščezava, i njih neka nestane! Kako se vosak topi na ognju, nek’ nestane grešnika pred licem Božjim!	3 ενεπαγην εις ιλυν βυθου και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισεν με
4 Pravedni neka se raduju, neka klikću pred Bogom, neka kliču od radosti.	4 εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου εξελιπον οι οφθαλμοι μου απο του ελπιζειν επι τον θεον μου
5 Pjevajte Bogu, slavite mu ime! Poravnajte put onome koji ide pustinjom – kojemu je ime Jahve – i kličite pred njim!	5 επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιωκοντες με αδικως α ουχ ηρπασα τοτε απετιννυον
6 Otac sirotâ, branitelj udovicâ, Bog je u svom svetom šatoru.	6 ο θεος συ εγνως την αφροσυνην μου και αι πλημμελειαι μου απο σου ουκ εκρυβησαν
7 Napuštene okućit će Jahve, sužnjima pružit’ sretnu slobodu: buntovnici samo ostaše u sažganoj pustinji.	7 μη αισχυνθειησαν επ' εμοι οι υπομενοντες σε κυριε κυριε των δυναμεων μη εντραπειησαν επ' εμοι οι ζητουντες σε ο θεος του ισραηλ
8 Kad si stupao, Bože, pred narodom svojim, dok si prolazio pustinjom,	8 οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον εκαλυψεν εντροπη το προσωπον μου
9 tresla se zemlja, nebo se rosilo pred Bogom, Sinaj drhtao pred Bogom, Bogom Izraela.	9 απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου
10 Blagoslovljen dažd pustio si, Bože, na baštinu svoju, okrijepio je umornu.	10 οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ' εμε
11 Stado se tvoje nastani u njoj, u dobroti, Bože, ti je spremi siromahu.	11 και συνεκαμψα εν νηστεια την ψυχην μου και εγενηθη εις ονειδισμον εμοι
12 Jahve riječ zadaje, veliko je mnoštvo radosnih vjesnica:	12 και εθεμην το ενδυμα μου σακκον και εγενομην αυτοις εις παραβολην
13 kraljevi vojskâ bježe te bježe, domaćice plijen dijele.	13 κατ' εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλη και εις εμε εψαλλον οι πινοντες τον οινον
14 Dok vi počivaste među stadima, krila golubice zablistaše srebrom, a njeno perje žućkastim zlatom:	14 εγω δε τη προσευχη μου προς σε κυριε καιρος ευδοκιας ο θεος εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου
15 ondje Svemogući razbijaše kraljeve, a ona poput snijega zablista na Salmonu.	15 σωσον με απο πηλου ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ του βαθους των υδατων
16 Božanska je gora gora bašanska vrletna.	16 μη με καταποντισατω καταιγις υδατος μηδε καταπιετω με βυθος μηδε συσχετω επ' εμε φρεαρ το στομα αυτου
17 Zašto vi, gore vrletne, zavidno gledate na goru gdje se svidje Bogu prebivati? Jahve će na njoj boraviti svagda!	17 εισακουσον μου κυριε οτι χρηστον το ελεος σου κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε
18 Božja su kola bezbrojna, tisuću tisućâ: Jahve sa Sinaja u Svetište dolazi!	18 μη αποστρεψης το προσωπον σου απο του παιδος σου οτι θλιβομαι ταχυ επακουσον μου
19 Na visinu uzađe vodeći sužnje, na dar si ljude primio, pa i one što ne žele prebivati kod Boga.	19 προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με
20 Blagoslovljen Jahve dan za danom, nosi nas Bog, naš spasitelj.	20 συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με
21 Bog naš jest Bog koji spašava, Jahve od smrti izbavlja.	21 ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν και υπεμεινα συλλυπουμενον και ουχ υπηρξεν και παρακαλουντας και ουχ ευρον
22 Zaista, Bog će satrti glave dušmana svojih, kuštravo tjeme onog što hodi u grijesima.	22 και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος
23 Reče Gospodin: »Iz Bašana ću ih dovesti, dovest ću ih iz dubine mora,	23 γενηθητω η τραπεζα αυτων ενωπιον αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον
24 da okupaš nogu u krvi, da jezici tvojih pasâ imadnu dio od dušmanâ.«	24 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον
25 Ulazak ti, Bože, gledaju, ulazak moga Boga i Kralja u svetište:	25 εκχεον επ' αυτους την οργην σου και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους
26 sprijeda pjevači, za njima svirači, u sredini djevojke s bubnjićima.	26 γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων
27 »U svečanim zborovima slavite Boga, slavite Jahvu, sinovi Izraelovi!«	27 οτι ον συ επαταξας αυτοι κατεδιωξαν και επι το αλγος των τραυματιων σου προσεθηκαν
28 Predvodi ih najmlađi, Benjamin, koji ide pred njima, ondje su knezovi Judini sa četama svojim, knezovi Zebulunovi i knezovi Naftalijevi.	28 προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου
29 Pokaži, Bože, silu svoju, silu kojom se, Bože, boriš za nas	29 εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν
30 iz hrama svojega u Jeruzalemu! Nek’ ti kraljevi darove donose!	30 πτωχος και αλγων ειμι εγω και η σωτηρια του προσωπου σου ο θεος αντελαβετο μου
31 Ukroti neman u trsci, stado bikova s teladi narodâ! Neka se prostru pred tobom sa srebrnim žezlima: rasprši narode koji se ratu vesele!	31 αινεσω το ονομα του θεου μετ' ωδης μεγαλυνω αυτον εν αινεσει
32 Nek’ dođu velikani iz Egipta, Etiopija nek’ pruži ruke Bogu!	32 και αρεσει τω θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας
33 Kraljevstva zemlje, pjevajte Bogu, svirajte Gospodinu,	33 ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν εκζητησατε τον θεον και ζησεται η ψυχη υμων
34 koji se vozi po nebu, po nebu iskonskom!Čuj, glasom grmi, glasom svojim silnim:	34 οτι εισηκουσεν των πενητων ο κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν
35 »Priznajte silu Božju!« Nad Izraelom veličanstvo njegovo, u oblacima sila njegova!	35 αινεσατωσαν αυτον οι ουρανοι και η γη θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτοις
36 Strašan je Bog iz svojega svetišta. Bog Izraelov daje moć i silu narodu svojemu. Blagoslovljen Bog!	36 οτι ο θεος σωσει την σιων και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην
	37 και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην και οι αγαπωντες το ονομα αυτου κατασκηνωσουσιν εν αυτη