Psalmi 22

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Zborovođi. Po napjevu »Košuta u zoru«. Psalam. Davidov.	1 Del maestro de coro. Sobre «la cierva de la aurora». Salmo. De David.
2 Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.	2 Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? ¡lejos de mi salvación la voz de mis rugidos!
3 Bože moj, vičem danju, al’ ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.	3 Dios mío, de día clamo, y no respondes, también de noche, no hay silencio para mí.
4 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!	4 ¡Mas tú eres el Santo, que moras en las laudes de Israel!
5 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;	5 En ti esperaron nuestros padres, esperaron y tú los liberaste;
6 k tebi su vikali i spašavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.	6 a ti clamaron, y salieron salvos, en ti esperaron, y nunca quedaron confundidos.
7 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.	7 Y yo, gusano, que no hombre, vergüenza del vulgo, asco del pueblo,
8 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:	8 todos los que me ven de mí se mofan, tuercen los labios, menean la cabeza:
9 »U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!«	9 «Se confió a Yahveh, ¡pues que él le libre, que le salve, puesto que le ama!»
10 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.	10 Sí, tú del vientre me sacaste, me diste confianza a los pechos de mi madre;
11 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.	11 a ti fui entregado cuando salí del seno, desde el vientre de mi madre eres tú mi Dios.
12 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.	12 ¡No andes lejos de mí, que la angustia está cerca, no hay para mí socorro!
13 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.	13 Novillos innumerables me rodean, acósanme los toros de Basán;
14 Ždrijela svoja razvaljuju na me k’o lav koji plijen kida i riče.	14 ávidos abren contra mí sus fauces; leones que desgarran y rugen.
15 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.	15 Como el agua me derramo, todos mis huesos se dislocan, mi corazón se vuelve como cera, se me derrite entre mis entrañas.
16 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.	16 Está seco mi paladar como una teja y mi lengua pegada a mi garganta; tú me sumes en el polvo de la muerte.
17 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,	17 Perros innumerables me rodean, una banda de malvados me acorrala como para prender mis manos y mis pies.
18 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure u me.	18 Puedo contar todos mis huesos; ellos me observan y me miran,
19 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.	19 repártense entre sí mis vestiduras y se sortean mi túnica.
20 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!	20 ¡Mas tú, Yahveh, no te estés lejos, corre en mi ayuda, oh fuerza mía,
21 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.	21 libra mi alma de la espada, mi única de las garras del perro;
22 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!	22 sálvame de las fauces del león, y mi pobre ser de los cuernos de los búfalos!
23 A sada, braći ću svojoj naviještat’ ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.	23 ¡Anunciaré tu nombre a mis hermanos, en medio de la asamblea te alabaré!:
24 »Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!	24 «Los que a Yahveh teméis, dadle alabanza, raza toda de Jacob, glorificadle, temedle, raza toda de Israel».
25 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.«	25 Porque no ha despreciado ni ha desdeñado la miseria del mísero; no le ocultó su rostro, mas cuando le invocaba le escuchó.
26 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit’ zavjete.	26 De ti viene mi alabanza en la gran asamblea, mis votos cumpliré ante los que le temen.
27 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek’ živi srce vaše dovijeka!	27 Los pobres comerán, quedarán hartos, los que buscan a Yahveh le alabarán: «¡Viva por siempre vuestro corazón!»
28 Spomenut će se i Jahvi se vratit’ svi krajevi zemlje; pred njim će nicê pasti sve obitelji pogana.	28 Le recordarán y volverán a Yahveh todos los confines de la tierra, ante él se postrarán todas las familias de las gentes.
29 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.	29 Que es de Yahveh el imperio, del señor de las naciones.
30 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,	30 Ante él solo se postrarán todos los poderosos de la tierra, ante él se doblarán cuantos bajan al polvo. Y para aquél que ya no viva,
31 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat’	31 le servirá su descendencia: ella hablará del Señor a la edad
32 sljedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: »Ovo učini Jahve!«	32 venidera, contará su justicia al pueblo por nacer: Esto hizo él.